Spegillinn - 01.05.1983, Blaðsíða 28

Spegillinn bak við fermingartjöldin!
Að Skógarseli 13 í Reykjavík hittum við að máli hjónin
Guðrúnu Guðmundsdóttur og Guðstein Guðvarðsson, rétt í
þann mund er fermingarveislu dóttur þeirra Guðlaugar var að
ljúka.
„Þena tókst afspymu vel,“ sagði Guðsteinn. „Mér sýnist að
við höfum haft upp í kostnaðinn. Mestu ráða græumar sem
stelpan fékk. Djöfull góðar með fjórföldum, 2050 Watta
hljómburði. Já, ég held að þetta hafi sloppið.“
„Þetta var svo sem engin stórveisla hjá okkur miðað við það
sem gerist og gengur,“ sagði Guðrún. „Ætli þetta hafi ekki verið
rúmlega sjötíu manns, fyrir utan okkur. Mest skyldmenni.
Annars vom þama tvenn hjón, sem ég kannaðist ekki við, ...
þekktir þú þau, Guðsteinn?"
„Þessi dökkleitu," svarar hann. „Nei, þegar þú nefnir það, ...
nei, það veit ég ekkert um. En þau komu með hrærivél."
„Skítapartí“
„Eru ánægð með að vera komin í kristinna manna tölu?“
„Tölu hvað?“
„Kristinna manna tölu. Það þýðir ..."
„Góði besti mggaðu’ðér. Hvuddn djöfulan viltu?“
„Eg ætlaði að spyrja þig út í ferminguna.“
„Huuu,“ sagði Guðlaug. „Bara það. Þetta var skítapartí. Og
hallærislegt. Mamma löngu útfríkuð á tauginni. Pabbi með
eitthvert hallærislegt kallpungagrobb yfir mér af því að ég er
ekki dóttir hans. Hann er ónýtur, þú skilur. Svo fékk ég bara
þetta venjulega. Fótanuddtæki, steríó, sjónvarp, skíði, oohhh þú
veist, allt þetta sem allir eiga. Það er munur eða hún Gunna,
sem ég var í partíinu hjá; pabbi hennar og mamma em sko
arminileg; þau fóm með prestinum og leyfðu henni að halda
pam. Hún fékk líka allt mögulegt; Nuddara, pilluna, og pabbi
hennar gaf henni graðfola. Gráan gradda. Flippað, finnst þér
ekki?“
Og okkur fannst það.
Og fómm.
28