Fálkinn - 20.12.1940, Blaðsíða 57

F Á L K I N N
IX
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Rilstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Aðalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6.
BlaðiS kemur út hvern föstudag.
kr. 6.00 á ársfj. og 24 kr. árg.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millim.
HERBERTSprent.
Leikhúsið um Jólin:
HÁI ÞÓR!
Jólaleikur leikfjelagsins kemur að
vanda á sjónarsviSið á 2. dag jóla.
Og leikurinn lieitir „Hái Þór“ (High
Tor) hið nafntogaða leikrit Maxwell
Andersons, sem undanfarin ár hefir
farið sigurför um veröldina og hvar-
vetna vakið meiri athygii en títt er
um ný leikrit, þó að góð sjeu. Þar
er æfintýri og raunvera, gaman og
alvara spunnið saman í eitt á svo
meistaralegan hátt, að furðu sætir.
Kvenhlutverkin tvö eru leikin af
Öldu Möller og Regínu Þórðardóltur,
sem undanfarin ár hefir dvalið er-
lendis lil að framast í leikment og
ttkið próf frá leikskóla kgl. leik-
hússins í Kaupmannahöfn. Af karl-
mönnum má heita að' allir aðalleik-
kraftar leikfjelagsins sjeu þarna í
eldinum, nfl. Indriði Waage, Alfreð
Andrjesson, Lárus Ingólfsson, Brynj-
óifur Jóhannesson. Valur Gíslason,
Gestur Pálsson og Jón Aðils auk
ýmsra fleiri, að ógleymdum Lárusi
Pálssyni, hinum unga leikara, sem
að loknum leikskóla kgl. leikliússins
hefir leikið á leikhúsum í Kaup-
mannahöfn, þangað til liann hvarf
■ hingað lieim í liaust. Það er hann,
sem liefir haft á hendi stjórn þessa
leiks og búið hann undir leiksviðið.
Það þarf ekki að efa, að „Hái
Þór“ verður sóttur. Hjer er um nýja
tegund leikrits að ræða, sem mun
vckja undrun bæjarbúa.
Skraddaraþanbar.
Jólin voru ljóssins iiátið löngu
áður en Jesús Kristur kom í þennan
heim. Þau voru haldin í minningu
þess, að nú færi daginn að lengja,
ijósið liefði sigrað myrkrið og iifið
dauðann. Þvi að myrkrinu fylgir
dauði, en ljósinu líf. Og það er eins
og menn liafi viljað flýta fyrir komu
ljóssins með því, að gera sem bjart-
ast í híbýlum sínum á jólanóttina
og kynda elda úti á víðavangi.
Síðan kemur Kriststrúin til sög-
unnar og alt líf Krisís verður eins-
kcnar tákn hinnar gömlu skoðunar,
meðal allra kristinna manna. Kristur
varð Ijós heimsins, liann sigraði
dauðann og myrkrið.
Það er dimt í heiminum núna. Við
finnum ekki til þess, en við höfum
aðeins spurnir af því. Núna um jólin
verða þúsundir manna að hafast við
í kjöllurum og hellum tii þess að
draga úr lífshættunni, sem þeim er
búin af vítisvjelum óvina sinna. —
Núna um jólin eiga miljónir heimila
við þann kost að búa, að lieimilis-
föðurinn eða synina vantar að jóla-
trjenu — þeir eru fjarverandi 'til
þess að „verja* ættjörðina" eða til
þess að kúga saklausar þjóðir. Járn-
liæll hernaðarbrjálæðisins fer ekki í
manngreiningarálit, liann mer og
kremur bæði x-jettláta og rangláta —
ekki síst þá fyrnefndu. Því að stríð
sprettur sjaldan af öðru en ranglæti
— en bitnar á rjettlætinu.
Og svo hryllileg er s’iyrjaldartækni
nútimans orðin, að nú verður að
fela sjálft ljósið. Hjó stríðsþjóðunum
eriendis er að vísu leyft að hafa ljós
í lieimahúsum, en þá verður að byrgja
giuggana svo vel, að engin glæta
komist út. Þreyttum vegfarenda er
ijúft að sjá ijós í glugga, en þeirri
unun er hann sviftur i ár.
En ef til vill verður þessi myrkv-
un hins stríðandi mannkyns til þess,
að fólk þráir hinn vaxandi dag eftir
sólstöðurnar meir en nokkurntíma óð-
ur, og lifir í þeirri einlægu von, að
dagur komi eftir nótt, líka þar sem
mennirnir ráða. Enginn herjötunn
brey'tir sólarganginum nje býr til
eilífan vetur, enginn mannlegur mátt-
ur getur skipað jörðinni að fara
að snúast aftur á bak eða sólinni
að koma upp i vestri.
En margir spyrja sjálfa sig: Eig-
um við að lifa fleiri myrkvajól en
þessi? Því er spáð af sumum, að ó-
friðurinn lialdist í þrjú til fjögur
ár, en er rjett að trúa þvi? Er ekki
betra að trúa ó það, að næstu jólin
eftir þessi verði ljóssins jól? Því að
mannkyninu er það um megn til
lengdar að þurfa að fela ljósið.
Nicolaj Bjarnasen
Nicolaj Bjarnasen fyrv. afgreiðslu-
stjóri verður áttræður 22. jx. m.
Flestir miðaldra menn, sem lítið
þekkja til hans, lialda að hann sje
borinn og barnfæddur Reykvíkingur,
þó að hann sje fæddur í Vestmanna-
eyjum og iifði jxar sín uppvaxtarár.
En jxetta er afsakanlegur misskilning-
ingur, því að fimtiu og átta ár eru
liðin siðan hann fluttist hingað og
hefir hann búið hjer samfleytt síðan.
Hann rjeðst verslunarmaður til Fis-
cher-verslunar 1882 og var þar þang-
að til sú verslun hælti, árið 1905.
Setti hann þá upp versiun sjálfur,
í Austurstræti 1 og rak liana allmörg
ár, og hafði jafnframt á hendi af-
greiðslu Faxaflóabótsins. — Þegar
Bergenska gufuskipafjelagið lióf sigl-
ingar liingað til lands tókst Nic.
Bjarnasen á hendur afgreiðslu lxess
fjelags og gegndi henni jxangað til
fyrir fáum árum.
Æfistarf Nicolaj Bjarnasens hefir
verið þannig háttað, að hann liefir
haft við afar marga saman að sælda.
En jjau kynni hafa verið á jjann veg,
að hann hefir eignast fjölda vina,
sem muna hann fyrir lipurð og alúð.
Hann er maður liins gamla skóla
í viðskifta- og bæjarlifi Reykjavík-
ur, meðlimur þeirrar kynslóðar, sem
nú er sem óðast að hverfa. „Einu
sinni var jeg yngstur í okkar hóp,
en nú er jeg orðinn elstur," segir
liann og lilær eins og fjörugur ung-
lingur.

í Drekkiö Egils-öl |
Magnús Jónsson, fgrv. sýslumað-
ur og bæjarfógeti í Hafnarfirði,
verður 75 ára þ. 27. þ. m.
Friðbjörn Aðalsteinsson, skrif-
stofustj. Landssímans, verður
50 ára 30. þ. 7n.
Úr skólastíl um hafið: — Loks skal
jjess getið, að liafið er ómissandi
fyrir þó, sem ætla til Ameriku, þvi
að þangað kemsl maður ekki landveg.
DAUÐINN f FELUM.
Það eru ekki allar sprengjur sem
springa um leið og jjær rekast á.
Sumar eru jjannig útbúnar, að jjær
springa ekki fyr en ákveðnum tíma
eftir að jjeim hefir verið varpað
úr flugvjelunum, en aðrar springa
ekki við áreksturinn jjó að þeim
hafi verið ætlað það. Myndin hjer að
ofan er frá Berlín. Þar hefir ensk
sprengja sokkið í jörð án þess að
springa, en til þess að draga úr eyði-
icggingu hennar, þegar liún springur
hefir pappírsböllum verið lilaðið
ofan ó sprengjugíginn til að taka á
móti sprengjubrotunum þegar þau
koma.
PINNLAND BORGAR.
Þrátt fyrir hörmungar þær, sem
gengu yfir Finnland í vetur sem leið
þá inntu Finnar af liendi afborganir
sínar og vexti af skuldum sínum í
Bandaríkjunum i liaust eins og venju-
lega. Er það eina landið sem borgaði
— af öllum þeim, sem skulda Banda-
ríkjunum frá síðustu slyrjöld. — Hjer
á myndinni sjest sendiherra Finna
i Washington, Hjalmar Procopé fyr-
verandi utanríkisráðherra, vera að
afhenda fulltrúa fjármálaráðuneytis-
ins ávísun fyrir upphæðinni.
Hann: — Það er kvenfólkið, sem
gerir karlmennia að bjánum.
Hún: — Nei, oftast nær verður
náttúran fyrri til þess.
— Jeg hefi verið óheppinn í ásta-
málum. Fyrsta unnustan mín dó,
önnur fór í klauslur — og sú þriðja
varð konan mín.