Fálkinn - 30.08.1961, Qupperneq 30

Vikublaðið Fálkinn,
Reykjavík.
í frásögn af Laugamóti sá ég stöku,
sem að stofni til mun vera eftir mig,
en með ofurlítilli endurbót, sem ég veit
þó ekki hvaðan er runnin. Upphaflega
er hún svona:
Týndur fannst, en fundinn hvarf,
að fundnum týndur leita þarf,
týnist þá, en fundinn fer
að finna þann, sem týndur er.
Og svo getur sama sagan upphafizt að
nýju með: Týndur fannst —
Gæti ég svo aðeins bætt við:
Er mitt litla Ijóðið birtist
lagfært ögn á nýrri veg
sjálfum mér þá vísan virtist
vera nókkuð fálkaleg.
Þessi umrædda staka hefur reyndar
birzt nokkrum sinnum áður, en alltaf
nafnlaust og að mér forspurðum, og því
verður þetta bréf aðeins.
Vinsamlegast.
S v ar :
ViS þökkum hlýjar kveðjur til okkar,
en hins vegar finnst okkur þaS œSi hjá-
kátlegt af höfundi aS senda okkur þessa
leiSréttingu nafnlaust, enda hlýtur það
alltaf svo að vera, að ekki sé unnt ad
biðja höfunda um birtingarleyfi á verk-
um þeirra, ef viSkomandi vita ekki nafn
þeirra eSa þeir vilja ekki láta það uppi.
Hins vegar þótti okkur vísan mjög smeil-
in og þess vegna birtum við hana eins
og viS héldum hana vera og okkur þyk-
ir mjög leitt, aS það liafi verið farið
rangt með hana. Biðjum vi'ð því höfund-
inn afsökunar á þessu um leiS og viS
þökkum honum fyrir hma vísuna, hún
er skemmtilega, neyðarleg og sýnir, að
höfundur kann að beita skœðasta vopni
íslendinga fyrr og síðar, ferskeytlunni.
Væntum við þess, að höfundur sendi
okkur bréf síðar og láti þá nafns síns
getið.
Kaeri Fálki.
Ég er ung og óreynd stúlka, en samt
er ég búin að vera gift í tvö ár. Hjóna-
bandið hefur verið svona og svona,
fyrra árið eintóm blíða og ekki fram-
hjáhald að neinu ráði. Nú erum við
hjónin farin að rífast svolítið, en svo
eru kossar og almennilegheit á eftir,
svo að það er allt í lagi. En, eins og
ég sagði áðan, er ég afskaplega óreynd
og þess vegna leita ég' til ykkar. Hvað
á ég að gera? Maðurinn minn hrýtur
svo ógurlega á nóttunni að ég get stund-
um ekki sofið, svo vaknar krakka-
skömmin og byrjar að grenja, og ég
verð oft að vaka heilu næturnar. Hvað
á ég að gera? Ég stend uppi ráðalaus.
S v ar :
Við ráðleggjum yður að sofa í öðru
herbergi, ef húsakynni eru nœgileg. Það
er algengt, að hjón sofi sitt í hvoru
herbergi og ekkert að athuga við það.
Ef þetta dugar ekici, þá ráðleggjum við
yður að stinga bómull í eyrun, svo a'ð
þér heyrið ekki hrotumar.
Kæri Fálki!
Ekkert skil ég í hvað menn eru ákaf-
ir í að skamma lögregluna í Reykjavík
fyrir alls konar glappaskot, sem þeir
eiga að hafa gert í hinu og þessu máli.
Mér hefur alltaf fundizt þetta vera hinir
ágætustu menn, að minnsta kosti hafa
þeir alltaf sýnt mér fyllstu kurteisi og
almennilegheit. Ég get nú sagt ykkur
sögu af því. Eitt sinn, er ég hafið sopið
heldur drjúgan, var í landi og var að
skemmta mér, stóð ég niður á fjölförnu
stræti og söng hástöfum ýmsa misjafna
söngva, þá er tekið undir báðar hendur
mér og sagt: „Heyrðu góði, við höld-
um nú, að þú ættir heldur að æfa þessa
óperu heima.“ Og svo keyrðu þeir mig
heim og gáfu mér sígarettu og kvöddu
mig svo með virktum. Mér finnst, borg-
arar þessa bæjar ættu að sjá sóma sinn
í því að koma sæmilega kurteislega
fram við lögregluna; þá er ég þess full-
viss að lögregluþjónarnir koma fram
af kurteisi.
Óli sjómaður.
S v ar:
Við erum sammála bréfritœra um
þessi mál, en hins vegar finnst okkur,
að lögregluþjónamir mættu gera meira
að því að þéra ókunnugt fólk á förn-
um vegi.
Lesendur! Látið það ekki sannast á
yður, að Islendingar séu pennalatasta
þjóð í heimi. Ef yður liggur eitthvað
á hjarta eða finnið einhverjar villur í
blaðinu, þá sendið okkur línu og við
munum reyna að svara eftir beztu getu.
Einar prestlausi -
Frh. af bls. 27
talað svo um fyrir þessum manni, að
hann hefði orðið sáluhólpinn?
„Jú, víst kann það að vera Eina-r
minn,“ svaraði Hrólfur, „því Júdas gerði
kraftaverk með hinum postulunum og
fór þó til helvítis."
„Nú, dragðu þér þá sjálfum dæmi af
Júdas, skömmin þín,“ sagði Einar þá
ævareiður.
Vorið 1810 flakkaði Einar um Vatns-
dal og kom að Hvammi Þar bjó Jón
Jónsson hreppstjóri og Sigríður Bjarna-
dóttir kona hans. Einar settist á bekk
í bæjardyrunum og mælti við Sigríði:
„Nú er ég kominn til aðdeyja hjáþér.“
„Ekki er það víst, Einar minn,“ sagði
húsfreyja.
„Látum svo vera, en ég ætla að gista
hjá þér í nótt,“ sagði Einar. Daginn eftir
var hann veikur og var borinn í rúm
í stofunni. Hann hélt þá á keyri sínu
í annarri hendi en peníngapýngju í
hinni, spurði um flauelsbuxurnar sínar
og var að hæla keyrinu: „Þykir ykkur
það ekki fallegt?“ Þar lá Einar hálfan
mánuð. Á þeim tíma kom þar Páll
Bjarnason sem þá var prestur að Und-
irfelli, og heyrðist þá spurt inní rúmi:
„Er Pjakkur kominn af stað?“
Ekki virtist sem honum væri neitt
um komu hans gefið. í annað sinn sem
séra Páll kom, spurði húsfreyja Einar
hvort hann vildi ekki að prestur kæmi
til hans. Einar svaraði:
„Hvað mun hann segja um það sem
ég veit, sem verið hef prestur í 27 ár
og það góður prestur, kapellán í 18 ár
og prestur í 9? Ég veit allt sem hann
segir og mun segja.“
Hann var spurður hvers vegna hann
kallaði prestinn Pjakk, og svaraði:
„Er ekki pjakkað með páli?-------Þú
heldur kannski, Sigríður Bjarnadóttir,
að ég sé skammlífur? En sá vísi maður
Halldór prestur á Breiðabólstað fyrr-
um sagði að ég yrði allra höfðíngja
elztur á landinu — mundi hann vita,
— og ég yrði vel áttræður. Nú er eitt
ár þangaðtil.“
Að skammri stundu liðinni var Einar
prestlausi liðið lík. Það var 10. apríl
1810.
Þess er ekki getið að hann hafi orðið
nokkrum manni harmdauði, en minn-
íng hans hefur fræg orðið.
(Heimildir: Blanda III.; Jón Þor-
kelsson: Þjóðsögur og munnmæli;
Þjóðsögur Jóns Árnasonar, nýtt
safn, IV.).
Kvennasíða -
Framh. af bls. 21.
umf., þar til 35 1 eru eftir. Þegar boðang-
urinn er 26 cm er fellt af fyrir ermi og
öxl 12, 8, 8, 7 1.
Hægri boðangur prjónaður eins, þ. e. a.
s. látinn snúa öfugt.
Kraginn: Fitjið upp 8 1 á prj. nr. 3
og prjónið garðaprjón. Aukið út 1 1 ann-
ars vegar (ytri brúnin) í hverri um.,
þar til 17 1 eru á prjóninum. Prjónið
beint áfram, þar til kraginn er 18 cm,
mælt á ytri brún. Fellið af 1 1 í hverri
umf., þar til 8 1 eru eftir. Fellt af.
Kanturinn: Fitjið upp 8 1 á prj. nr. 3
og prjónið garðaprjón, þar til lengjan er
102 cm. Fellt af.
Frágangur; Pressað léttilega með vel
blautum klút og heitu járni, svo að gufa
myndist, þá rís lóin betur. Bak og boð-
angar saumað saman. Kanturinn saum-
aður á og kraginn. Fest saman í hálsinn
með krók og lykkju.
30
FALKINN