Fálkinn - 22.05.1963, Blaðsíða 10

SMÁSAGA
EFTIR
KELVIN
LINDEMANN
RASMUSSEN skólastjóri var að kenna
dönsku í fimmta bekk B. Ungfrú Bach,
sem átti frítíma, kom inn og hvíslaði
einhverju í eyra honum. Síðan tók hún
við kennslunni, en skólastjórinn yfirgaf
bekkinn.
Þegar hann kom inn á skrifstofu sína,
þá varð honum ljóst, að það var satt,
sem ungfrú Bach hafði sagt: Mennta-
málaráðherrann var kominn í óvænta
heimsókn og í fylgd með honum var
deildarstjóri hans, ungfrú Königsberg.
Það var í hæsta máta einkennilegt að
sjá þetta virðulega fólk, sem alltaf átti
svo annríkt og nær ógerningur var að
ná tali af, sitja hér og bíða eftir honum.
Þegar skólastjórinn hafði heilsað
þeim, sagði deildarstjórinn:
— Ráðherrann er komirin hingað til
yðar í einkaerindum. Það er ákveðið
mál, sem hann þarf að ræða við yður
um. Yður finnst að sjálfsögðu óvenjulegt
að hann skuli koma til yðar sjálfur án
þess að gera boð á undan sér, en málið
sem hann þarf að ræða við yður er einn-
ig mjög óvenjulegt. Það er viðvíkjandi
einum af nemendum yðar, Sören
Jensen.
— Sören Jensen? hváði skólastjór-
inn undrandi. Sören er sonur járn-
smiðsins hér í þorpinu og hann lauk
prófi í fyrra. Hann stundar ekki lengur
nám hér hjá okkur. En hann er góður
drengur og meðalgreindur Ég get ekki
skilið á hvern hátt hann hefur vakið at-
hygli ráðherrans.
Það færðist bros yfir hið þreytulega
andlit ráðherrans.
— Undrun yðar verður enn þá meiri,
þegar þér heyrið, hvert erindið er. Sören
10 FÁLKINN
Jensen býr enn þá hérna í þorpinu, er
það ekki?
— Jú, hann býr í Kildeby Overdrev,
sex kílómetra héðan. Faðir hans er
smiður þorpsins eins og ég sagði áðan,
duglegur handverksmaður og vel látinn
af öllum. Fjölskyldan býr að vísu við
kröpp kjör, en Jensen hefur samt tek-
izt að koma sex börnum á legg með
stakri prýði. Sören er yngstur og á að
taka við starfi föður síns.
— Eruð þér kunnugur þessari fjöl-
skyldu?
— Já, ég er í taflklúbb með Jensen,
sagði skólastjórinn. — Við hittumst
einu sinni í viku yfir vetrarmánuðina.
Mér þykir leitt ef Sören hefur orðið til
þess að varpa skugga á hið hamingju-
sama líf fjölskyldunnar. Ég get ekki
ímyndað mér með hvaða hætti það hef-
ur orðið. ....
— Þetta mál hefur mikla þýðingu
fyrir land vort, sagði ráðherrann. —
En þér hljótið aðhafa gert yður það ljóst,
strax og þér sáuð, að deildarstjórinn
okkar, sem er alltaf störfum hlaðinn,
var svo vingjarnlegur að koma með
mér hingað.
Hann þagnaði og allir brostu.
— Gætuð þér komið því í kring, að
við hittumst, þessi ungi maður og ég,
án þess þó að það beri of mikið á því?
Skólastjórinn var bersýnilega orð-
inn órólegur og forvitinn.
— Auðvitað, herra menntamálaráð-
herra. Við getum farið heim til hans
þegar í stað.
— Það er ágætt.
Skólastjórinn tók upp símtólið.
— Gæti ég fengið smiðinn í Kildeby
Overdrev.
Og litlu síðar:
— Er það María? Þetta er Rasmus.
Koma þeir feðgar heim í kaffi í dag,
eða vinna þeir stanzlaust í smiðjunni?
Jæja, það er gott. Má ég koma og hafa
tvo kunningja með mér. Okkur langar
til að spjalla örlítið við ykkur. Við
komum þá að vörmu spori. Þakka þér
fyrir. Blessuð.
í bifreiðinni á leiðinni sagði ráðherr-
ann:
— Nú skal ég útskýra fyrir yður,
hvernig stendur á því, að við höfum
svo mikinn áhuga á þessum Sören
Jensen. Þér vitið, að síðastliðinn vetur
létu nokkrir skólasálfræðingar nem-
endur um land allt taka gáfnapróf.
Árangur prófanna var rækilega athug-
aður í ráðuneytinu, og þá kom í ljós,
að þessi Sören Jensen hefur óvenjulega
háa greindarvisitölu, — svo háa, að i
fyrstu var álitið að einhver mistök
hlytu að hafa átt sér stað. Til öryggis
var prófað eftir Stanford-reglunni, sem
talin er tryggari. En niðurstaðan varð
hin sama.
Skólastjórinn var talsvert kunnugur
gáfnaprófum og þess vegna kom honum
það ekki á óvart, að hvorki hann sjálfur
eða aðrir kennarar skólans skyldu verða
varir við, að Sören byggi yfir meiri gáf-
um en aðrir nemendur. Hann vissi að
vel gefnum nemendum leiddist oft í
skólanum og einmitt gáfur þeirra gerðu
þá innhverfari þannig að þeir fengu
ekki notið sín. Hinsvegar leyndi það
sér ekki, að honum þótti miður að verða
ekki var við hæfileika þessa drengs.
drengs.
— í öðrum bekk hjá okkur stundar
nú nám stúlka nokkur, sem hefur