Fálkinn - 21.08.1963, Blaðsíða 28

Framleitt einungis dr úrvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIÐJAIM H.F.
Skúlagötu 57. — Síml 23 209.
SHODfí
KJÖRINN BÍli FYRIR fSLENZKA VEGIJ
RYÐVARINN,
RAMMBYGGÐUR.
AFLMIKIU
OG Ó D Ý R A R I
TÉHHNESHA BlFREIÐAUMBOÐIÐ
VONARSTRÍTI 12. SÍMI 37SÍI
8 og 16 tnm filmuleiga
Kvikmyndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðar sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Lj ósmyndavörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðatæki (Transistor).
FILMUR OG VÉLAR
Freyjugötu 15
Sími 20235
tlarmleikur...
Framhald af bls. 9.
Varðskipið Ægir hafði meðan þessu
fór fram legið fyrir utan skerjagarðinn
og þangað var einnig komið danska
herskipið Hvidbjörnen, sem legið hafði
í Hvalfirði. Eftir að augljóst var, að
aðeins einum manni af áhöfn Pourquoi
Pas? hafði verið bjargað og óhugsandi
að fleiri væru á lífi, var ákveðið að
flytja líkin tuttugu og tvö, sem rekið
hafði og sem nú hvíldu við Borgarlæk,
til Reykjavíkur.
Hinn 17. september, daginn sem vél-
báturinn Ægir átti að taka líkin og
flytja þau út úr skerjagarðinum, hvessti
að nýju og leiðin út varð ófær. Varð
því að hætta við flutningana að sinni,
en nú komu boð frá Hvidbjörnen um
að flytja ætti lík hinna frönsku sjó-
manna þar um borð og danska herskip-
ið að sigla með þau til Reykjavíkur.
Ennfremur skilaboð um að flýta flutn-
ingunum. Sagt er að þegar Þórði Sig-
urðssyni skipstjóra hafi verið færð þessi
boð, hafi hann litið út á skerjagarðinn
og ofæra siglingaleiðina og sagt sem
svo, að fyrst þeim dönsku lægi svona
mikið á, væri bezt að þeir sæktu líkin
sjálfir alla leið inn á Straumfjörð.
-----------★
Heima í Straumfirði var gestkvæmt
þessa daga. Sviðsljósunum hafði allt í
einu verið beint að þessu friðsæla
sveitaheimili; atburðir sem þar skeðu
voru fyrirsagnir heimsfréttanna.
Eftir að hafa beðið veðurs í nokkra
daga, ákvað Þórður skipstjóri að taka
hinn ömurlega farm um borð og flytja
hann út í Hvidbjörnen. Heimamenn 1
Straumfirði, þeir Guðjón og Kristján,
ásamt skipshöfn Ægis unnu sameigin-
lega að því að flytja líkin um borð, en
strax að því loknu sigldi Ægir út úr
skerjagarðinum. Þótt veðrið hefði geng-
ið niður, var enn þá allmikið brim og
þegar til kom þótti dönskum ekki á-
rennilegt að umskipa í þvílíku veðri.
Þeir sendu þau boð um borð í Ægi að
þeir mundu taka við líkunum á Akra-
nesi.
Herskip voru sjaldséð á Akranesi og
það vakti forvitni, er Hvidbjörnen
renndi inn á höfnina ásamt vélbátnum
Ægi, sem kom strax upp að hafnargarð-
inum en Hvidbjörnen í humátt á eftir.
Allir sjóliða, sem sátu á þilfarinu voru
með lífbelti, og það var ekki laust við
að menn á Skipaskaga hentu gaman
að slíkum útbúnaði í ekki verra veðri.
Herskipið kom upp undir hafnargarð-
inn, en þar sem nokkur súgur var við
garðinn, leyzt þeim dönsku ekki á blik-
una og báðu nú þá Ægismenn að elta
sig inn á Eyðisvík, Þórður skipstjóri
sagði er hann fékk þessi skilaboð, að
það væri óvíst hver annan elti og setti
á fulla ferð, grunnleiðina fyrir innan
Þjót.
Ægir hafði beðið komu herskipsins á
Eyðisvík góða stund þegar það loks
kom. Líkunum var lyft upp úr vélbátn-
um, sem flutt hafði þau næstum alla
leið. Hið danska herskip flutti þau að-
eins nokurra mínútna siglingu inn á
höfnina í Reykjavík.
------------★
Eftir að líkin höfðu verið flutt suður,
hægðist um í Straumfirði. Fólkið gekk
að vinnu sinni sem fyrr; sinnti haust-
verkunum og vann önnur störf er til
féllu. Strax og sjó lægði, fóru þeir Guð-
jón og Kristján í Straumfirði út í
skerjagarðinn til þess að athuga hvort
lík þeira. sem enn þá voru ekki fundn-
ir, hefðu rekið þar. Meðal annars fóru
þeir í Skoreyjar. Þar fundu þeir vélbát
frá Pourquoi Pas? rekinn og mikið
brotinn. Þeir gengu upp á skerið og
þar lá einn skipshundurinn af franska
skipinu dauður. Hann hafði komizt
þarna lifandi í land, en drepizt af kulda
og vosbúð.
Fréttir af strandi Pourquoi Pas? og
örlögum dr. Charcot og manna hans
vöktu hryggð um allan hinn menntaða
heim. Franska stjórnin sendi herskipið
l’Audacieux og flutningaskipið l’Aude
til Reykjavíkur til þess að sækja jarð-
neskar leifar mannanna sem farizt
höfðu.
Minningarathöfn sú, sem fram fór í
Landakotskirkju er lík mannanna tutt-
ugu og tveggja voru flutt á skipsfjöl,
mun ekki líða þeim úr minni er við-
staddir voru. Hún hófst klukkan átta
um morgun og var lokið um kl. ellefu.
Skipherrann af herskipinu I’Audaci-
eux þakkaði sérstaklega heimilisfólkinu
í Straumfirði, og þá sér í lagi Kristjáni,
sem bjargaði þeim eina, sem af komst,
svo og skipstjóra og skipshöfn vélbáts-
ins Ægis og björgunarsveitinni á Akra-
nesi, fyrir vasklega framgöngu.
Er líkin höfðu verið flutt um borð í
flutningaskipið l’Aude beindist athygli
mannfjöldans að tveim mönnum, þeim
Gonidec og Kristjáni Þórólfssyni frá
Straumfirði. Gonidec var að fara ofan
í bátinn, sem var á förum út í herskip-
ið. Hann sneri sér við og faðmaði Krist-
ján, manninn sem hafði hætt lífi sínu
til þess að hann mætti snúa aftur til
ættjarðarinnar, — einn þeirra fjörutíu,
sem lögðu upp í hinztu ferð skipsins
Pourqoui Pas? Sv. S.
Það scm Iingurinii .
Framh. af bls. 19.
krampateygjum við á að ná andanum.
Kandinsky tók í hönd Jóa og leiddi
hann dálítið burt frá kiðlingnum. Svo
tók hann gullúr sitt upp úr vasanum,
leit á það og sagði:
Guð minn góður! það er orðið svona
framorðið. Ef þú og Sonja eigið að sjá
alla keppnina verðið þið að flýta ykk-
ur af stað.
— Kiðlingurinn er að deyja, hvísl-
aði Sonja að herra Kandinsky.
— Og haldið þér að drengurlnn...
28 FÁLKINN