Fálkinn - 21.08.1963, Blaðsíða 39

„Ég heiti reyndar Maria Anna, frú
Pheadre.“
„En þú hlýtur að hafa eftirnafn, ætt-
arnafn......Hvað er það?“
Hún varð afar ólundarleg og horfði
ekki á niig og ég missti þolinmæðina.
„Svona — ertu orðin mállaus eða ertu
svo sljó, að þú vitir ekki, hvað þú heit-
ir?“ Innra með mér sá ég eftir þeirri
upphaflegu ætluin minni að róa hana.
Ég vissi, að hún myndi nú fara með þá
hugmynd, að nýja húsmóðirin hennar
væi'i sannarleg mannæta, sem vildi, að
hún dæi úr lungnabólgu og hrakti gleð-
ina úr brjósti hennar.
Svo leit hún upp. „Það er Pittakos,
rú......En ég er bara frænka!“ bætti
hún við í skyndi með skrítinn svip í
kringlóttum, heimskulegum augunum.
„Allt í lagi, þú mátt fara,“ sagði ég
þreytt á undarlegheitum hennar. Hún
sneri sér eins og fugl og flýði út úr her-
bergi mínu og ég vissi, að hún hefði
jóta sögu að segja í þjónaherberginu
um ósanngjarna hörku.
Pittakos? Nafnið hafði einhverja
þýðingu fyrir mig........
Ég hafði heyrt það mjög nýlega —
auðvitað, ég vissi það. Það var Samson,
vitfirringurinn, spámaðurinn, sem
sneri að veggnum.........Pittakos var
ættarnafnið — gamli maðurinn var sjó-
maður á einu af skipum Thanosar og
átti brátt að hætta. Hvernig gat ég hafa
gleymt öllu þessu, þegar ég hafði lagt
það á mig að heimsækja þau til að
spyrjast fyrir um þau? Það virtist vera
langt siðan. Ég velti því fyrir mér, hvort
Samson hefði verið settur á ríkisstofn-
unina eða ekki. Og litla þjónustustúlk-
an hélt, að ég myndi reka hana, ef ég
vissi um skyldleika þeirra. Hvers vegna,
hún virtist eins meinlaus eins og skjald-
baka......
Hvað sem það var, sem lá mér á
hjarta, óx það og óx þangað til mér
fannst ég vera ófrísk af þessu óþekkta
magni. Ég sá ekkert, því að augu mín
beindust inn á við, og leituðu að ástæð-
unni fyrir vaxandi hræðslu minni.
Það var eitthvað, sem hafði verið
sagt síðastliðna nótt. Eitthvað, sem var
ekki um Alexis og var samt. . .
Mig langaði að sjá hann.
Ég yfirgaf herbergi mitt og gekk
djarflega framhjá opnum dyrum að
herbergi hans. Ég barði og beið og barði
aftur. Að lokum heyri ég: „Hver er
það?“ Hann virtist mjög syfjaður,
Ég svaraði ekki, en fór beint inn. Her-
bergið var dimmt, því að gluggahler-
arnir voru lokaðir. Það var einnig
mollulegt og ég gat fundið svefnlykt-
ina af honum — hún var sæt eins og
hunang og ungleg eins og nýr ávöxtur.
Hann var í rúminu, nakinn.
Ég lokaði hurðinni á eftir mér og nálg-
aðist rúmið.
„Alexis,“ sagði ég mjög blíðlega.
„Ó, Guð,“ hann andvarpaði þungt og
settist upp til hálfs til að draga ábreið-
una upp til að hylja sig.
„Nei, hafðu ekki áhyggjur. Ég er
ekki reið. Ég skil.“
Hann lá út af, hulinn Ijósgrænu silki-
lökunum, sem ég hafði valið í rúm hans,
dökkt hár hans lá úfið á koddanum og
augu hans voru mjög dökk í daufu ljós-
inu. Mig langaði að koma nær og hvíla
sjálfa mig við heitan, sofandi líkama
hans, en mig langaði að heyra hann
tala fyrst.
Að síðustu hristi hann höfuðið, hrygg-
ur og óþolinmóður. „Það er ekki það,
Phaedra.“ .... hann setti handleggina
fyrir andlitið og faldi augu sín fyrir
mér, en ég gat séð varir hans og þær
voru samanklemmdar í kvalagrettu eða
vonleysi. Ég kom nær og beygði mig
yfir hann.
„Hvað er það, ástin mín? Getum við
ekki talað meira saman? Geturðu ekki
sagt mér, hvað skeði síðastliðna nótt?“
Handleggir hans huldu enn augun,
þegar hann sagði: „Pahedra, þetta getur
ekki gengið. Ég verð að fara, og þú
veizt það.....“ Svo tók hann hand-
leggina frá augunum og settist upp með
snöggri hreyfingu. „Þú verður að hjálpa
mér!“ sagði hann, rödd hans var hás af
sálarangist.
Röðin var komin að mér að andvarpa.
Drengurinn var ruglaður af einhverju,
sem hafði skeð utan míns áhrifasviðs.
Hann gat ekki séð, að ekkert, engir leik-
ir eða flótti ímyndunaraflsins, engar
þroskaðar ungar stúlkur eða metnaðar-
girni gátu komizt á milli okkar núna.
Skyndilega mundi ég, hvað það var,
sem hafði angrað hug minn — Ariadne
að segja mér um Dimitri gamla, að
hann væri ákveðinn í að eyðileggja
Thanos, ef Alexis fengi of stóran hlut
í veldi hans.......Ég gat ekki varizt
brosi af létti. Það var ekki svo alvar-
legt, þegar allt kom til alls.
Framh. í næsta blaði.
öruggur
traustur
sparneytinn
útbúinn með spennufallsrofa
er til í ýmsum stærðum og gerðum
Einkaumboftsmenn fyrir Gilbert & Barker Manufacturing Co. West Springfield, Mass., U.S.A.
K.E.A. - OLÍLDEILD