Fálkinn - 20.01.1964, Blaðsíða 36

PANDA DG TDFRAMAÐURINN MIKLI
„Það var reglulega ljótt af þér að láta vesalings
vörðinn hverfa,“ æpti Panda að Gogga. „Þú misnotar
töfra Plútanusar.“ „So-so ekki æsa þig upp litli karl.
Vörðurinn var mjög taugaóstyrkur og hefur bara
gott af smá hvíld,“ sagði Goggi. „Auðvitað var hann
taugaóstyrkur þegar hann sá, að þú ætlaðir að stela
peningum bankans,“ sagði Panda. „En heyrðu, ég
heyri að fleiri verðir koma, ég hugsa að þeir verði
líka taugaóstyrkir. þegar þeir sjá okkur héma.“ „Utan-
garðsmenn koma,“ sagði Plútanus, sem sveif um
loftið. „Það verður enginn innri friður hérna meir.“
„Við skulum flýta okkur héðan,“ flýtti Goggi sér
að segja. „Utangarðsmenn geta verið svo æstir.“
„Samþykkt, leiðsögumaður,“ sagði Plútanus, „nú
skalt þú bara hugsa þér staðinn, sem þú vilt fara á
og ég flyt okkur þangað.“ Goggi hélt fastar utan um
peningapokana, sem hann hafði stolið og óskaði sér
að vera kominn í dýra hótelíbúð, þar sem hann gæti
eytt stolnu peningunum. Og innan skamms mynduð-
ust þeir úr þokunni inni inni í einni slíkri íbúð.
„Mjög skjótur og hagkvæmur flutningsmáti," taut-
aði Goggi og litaðist um. „Og .. “ hann stanzaði og
leit á tómar hendur sínar, þar sem peningapokarnir
áttu að vera. Þeir höfðu algerlega horfið á ferðalaginu.
Goggi var óskaplega aumur, er hann sá að peningana
vantaði. „Ég var með poka undir höndunum," vældi
hann. „Þeir urðu eftir í geymslunni,“ svaraði Plút-
anus. „Því sá sem ferðast eftir reglum innri heims,
þarfnast ekki peninga.“ ,,Það er galli við slík ferða-
lög,“ nöldraði Goggi. ,Nei, það er galli að þarfnast
þessara peninga, sem þið í ytri heimi dýrkið svona,“
svaraði Plútanus. í þessu opnuðust dyrnar og hótle-
stjórinn stóð þar brosandi. „Ó þetta var óvænt
ánægja. Ég sá ekki þegar þið komuð, svo ég gat ekki
tekið á móti ykkur eins og þessi íbúð verðskuldar,“
sagði hann smeðjulega. „En við skulum bæta fyrir
þá yfirsjón strax.“ Hann opnaði dyrnar betur og
mikið þjónalið streymdi inn, með veizluföng. „Þessir
hérna ytraheimsbúar eru vissulega snillingar," sagði
Plútanus. „Þeir eru nú ekki að gefa okkur þetta,“
sagði Panda. „Við verðum að borga fyrir þetta.“
„Með peningum...“ sagði Goggi. „Og við eigum
enga.“
Panda horfði áhyggjufullur á þjónana bera kræsing-
ar inn. ,Hamingjan sanna, þetta kemur til með að
kosta eitthvað ásamt þessari dýru íbúð,“ hugsaði
hann. , Hvernig eigum við að borga þetta?“ Er þjón-
arnir voru farnir bukkaðj hótelstjórinn sig og afsak-
aðí að hann skyldi ekki hafa getað látið þá félaga
fá '^onungsíbúðina, en hún væri þvi miður upptekin
marg milijónerann, Berg greifa. „Marg milljón-
erann,“ endurtók Goggi og lifnaði við, en við hótel-
stjórann sagði hann fúll: „Þér hefðuð mátt láta okk-
ur fá eitthvað skárra en þetta, en við gerum okkur
það að góðu í þetta skipti. Þér megið fara.“ Er hann
var farinn tók Goggi ósvikið til matar síns. „Fáðu
þér líka Panda, það kostar ekkert,“ sagði hann. „Nú,
hver á svo sem að borga?“ spurði Panda. „Bergur
greifi, auðvitað,“ sagði Goggi kampakátur.
1-j
i ij
ú