Fálkinn - 05.04.1965, Blaðsíða 10

Og her er slappað af í djúpum hægindastól heima í Paisley.
„Það er betra að hafa hann
með sér en á móti"
Texti:
Hallur Símonarson
„Eigið þið ekki fleiri slíka leikmenn á íslandi — það væri ekki ónýtt,
að fá þá í lið hjá sér,“ sagði framkvæmdastjóri „Stirling Albion“ fyrir
rúmum þrem árum, þar sem við sátum í djúpum hægindastólum í stúkunnf
á „Stirling“-leikvellinum og horfðum á „St. Mirren“ leika við heimaliðið
6 aflíðandi grasbrekku, sem átti að heita íeikvollur þeirra „Stirlingmanna“.
Og leikmaðurinn, sem hann átti við, var Þórólfur Beck, sem lék þar sinn
fyrsta leik á útivelli með aðalliði „St. Mirren“ sem áhugamaður, og ég var
svo heppinn að fá tækifæri til að sjá þann leik.
Og vissulega gátu menn hrifizt af leikni Þórólfs og auga fyrir samleik
í þeim leik. Hvað eftir annað tætti hann vörn „Stirlings“ í sundur með
frábærum sendingum, skoraði eitt mark sjálfur, og samherjum hans tókst
að nýta opnanir hans í tveimur tilfellum, sem var heldur lélegt hjá þeim.
En „St. Mirren" sigraði með 3—0 „og maðurinn bak við þennan fyrsta
sigur St. Mirren í mörg ár í Stirling var hinn nýi leikmaður liðsins, hinn
Ijóshærði íslendingur Þórólfur Beck“ — eins og skozku blöðin sögðu eftir
leikinn.
10 FÁLKINN
Þetta var fyrsta ganga Þórólfs í skozkri knatt-
spyrnu og síðan hefur margt breytzt — Þórólf-
ur gerðist atvinnumaður hjá „St. Mirren"
nokkru síðar, vann fastan sess í liðinu, var val-
inn bezti leikmaður þess af aðdáendum liðsins
árið eftir — og rétt fyrir síðustu áramót var
hann seldur frá „St. Mirren“ til „Rangers“ —-
frægasta liðs Skotlands — fyrir 20 þúsund
pund, sem er ein hæsta sala á leikmanni milli
skozkra félaga. Og Þórólfur segir sjálfur: „Það
var stórt stökk að fara að heiman og til St.
Mirren, en ég tók langtum stærra stökk, þegar
ég fór frá St. Mirren til Rangers.11
En hverfum nú rúm þrjú ár aftur í tímann
— til 29. október 1961 — þegar leikurinn í
„Stirling” var í sviðsljósinu, því þar sló Þór-
ólfur fyrst í gegn í skozkri knattspyrnu og varð
eitt aðalefnið á íþróttasíðum skozku blaðanna,
og Willie Reed, framkvæmdastjóri „St. Mirren“,
sem átti mestan þátt í því, að Þórólfur hóf að
leika með félaginu, sagði við mig eftir leikinn:
„Þórólfur hefur flest til að bera, sem prýða
má einn knattspyrnumann. Knattleikni hans er
mjög góð og sendingar frábærar. Hann ,,átti“
öll mörkin þrjú í dag. Þegar knattspyrnumaður
hefur þessa eiginleika, hlýtur hann að komast
í fremstu röð. Þórólf skortir enn nokkuð hraða
— en það er hægt að laga með góðri æfingu —
og þó það hljómi ef til vill einkennilega,
— meiri eigingirni í leik sinn. Hann hefði skor-
að fleiri mörk sjálfur, ef hann hefði verið svo-
lítið eigingjarnari, en hins vegar var það reynd-
ar furðulegt, að Kerrigan skyldi ekki að minnsta
kosti skora fimm mörk í leiknum eftir því,
hvernig Þórólfur lék hann frían með sínum
frábæru sendingum. En nú skoraði Þórólfur
mark síðast í leiknum, og það var þýðingarmikið
fyrir hann. Með þessu marki vex sjálfstraust
hans — og um leið eigingirni hans til að skora
mörk sjálfur. Skothörkuna hefur hann til að
bera. Já. þú mátt segja vinum mínum á íslandi,
að við séum mjög ánægðir með Þórólf.“
Það var nokkuð gaman að vera íslendingur
á Skotlandi þessa októberdaga, og við skulum
líta á nokkrar blaðaumsagnir um fyrstu leiki
Þórólfs Beck á skozkri grund.
Sunday Post segir í fyrirsögn: „Ljóshærða
sprengikúlan á Love Street“ (Leikvöllur St.
Mirren), og greinin byrjar þannig: „Ný stjarna
skín skært í skozkri knattspyrnu — ljóshærður
íslenzkur innherji Þórólfur Beck. Hann skyggði á
aðra þekkta innherja í leiknum við Motherwell
eins og skozka landsliðsmanninn, Pat Quinn, og
Willy Hunter, og einnig gamla meistarann
Tommy Glemmell.
Beck var ekki aðeins langbezti framherjinn í
leiknum — hann var hinn eini, sem hafði ör-
yggi til að bera til að leika á mótherja og hinn
eini, sem hafði kunnáttu til að senda knöttinn
aftur og aftur til samherja, en ekki til mótherja.
St. Mirren hefur sterka vörn og svo auðvitað
hinn mikla persónuleika frá fslandi.“
„C’MON T-0-R-R-Y!“ Þetta er nýja hvatning-
arhrópið á Love Street og því er beint til hins
21 árs, bláeygða Þórólfs Beck — gjöf fslands
til Paisley. Þegar Willie Reed, framkvæmdastjóri
St. Mirren, fór í veiðiferð til íslands innan 12
mílna markanna, „veiddi hann vissulega nokk-
uð“. Þannig byrjaði skemmtileg grein í Sunday
Mail og síðan sagði: „Þórólfur Beck er náttúru-
barn, og hann getur vissulega orðið stór FISKUR
í knattspyrnunni, ef hann nær að auka hraða
sinn og léttist um nokkur pund. En hann á
talsvert ólært ennþá. Gegn „Stirling Albion'*