Fálkinn - 26.07.1965, Blaðsíða 13

HESTAMANNAMÓ
... en þá tók hinn sanii hnakk sinn
og beizli ...
Þá sti'eymdi þarfasti þjónn-
inn með drottnara sinn á
bakinu yfir Vellina fornu, þá
streymdu að stuðlar íslenzkr-
ar menningar úr sveitum
landsins og eins og gefur að
skilja kom þangað hin ófor-
betranlega Reykjavíkuræska
til þess gera óskunda. Þá
voru ...
Æ, vinurinn, vertu ekki
svona hátíðlegur . ..
... Þann 27. júní sl. var
háð hestamannamót á Þing-
völlum við Öxará. Mótið var
nokkuð fjölmennt og bar
flestum saman um, að það
hefði verið vel heppnað.
Það virðist ætíð fylgja
samkomum sem þessum, að
viss hópur reykvísks æsku-
lýðs safnast þar saman, og
setur hann vissulega sinn
svip á umhverfið. Hins veg-
ar voru bændur þarna í
miklum meirihluta, svo ekki
var um það að villast hvað
var 'um að vera.
Kappreiðarnar áttu að fara
fram í Skógarhólum innan
við Þingvellina sjálfa, og
byrjuðu hestar og fólk að
safnast þar saman á laugar-
degi. Um kvöldið var búið
að slá þar upp myndax-legri
tjaldborg, og mannskapur-
var greinilega í skapi til þess
að skemmta sér vel.
Þarna voru m. a. saman
komnir sex lögregluþjónar þ.
á m. Bei'ti Möller fyrrv. dæg-
urlagasöngvari m. m., en þeir
gerðu ekki mikið annað en
a
o
W
a
«+H
O .
H 'CS
3 J
12 u
1 «
S M
-5 £8
> tó
• U B
o v
H H
að taka einn og sama mann-
inn fjórum sinnum. Þar urðu
almennir skattgreiðendur að
horfa upp á sex atvinnulausa
menn í atvinnuleit, en borga
svo brúsann sjálfir.
Klukkan tíu um kvöldið
var skemmtunin í algleym-
ingi, ekki kannske sízt vegna
þess, að niður í Hótel Val-
höll var samkoma banka-
starfsmanna, sem litu öði’u
hvoru inn eftir til hesta-
mannanna og sögðu fyndna
hluti.
Svo leið og beið fram til
miðnættis, en ekkert frétt-
næmt gerðist. Lögreglu-
þjónarnir hörmuðu sáran
hlutskipti sitt þegar þeir
tóku þann eina ssima í
þriðja skiptið, en allt kom
fyrir ekki. Ef um slagsmál
var að ræða, þá var þar ójafn
leikur, sem lauk fljótt með
sigri hins ódrukkna.
En upp úr miðnætti tóku
línurnar í millum borgar-
anna og hinna að renna sam-
an, og vinafaðmlög urðu tíð,
eins og tíðkast á slíkum
samkomum. Foráðamenn
mótsins tóku upp það ráð að
loka hestagirðingunni á mið-
nætti, svo eftir það urðu
hestamenn hestalausir og
leituðu sér þá félaga með-
al borgai’búa, og upp spratt
leit ...
mikill vinskapur. Þegar líða
tók á skemmtunina og menn
vildu ganga til náða, vildi
stundum svo til, að tjaldeig-
endur urðu að vekja óvið-
komandi, sem af einhverjum
framandi ástæðum höfðu
sofnað í skökku tjaldi, áður
en þeir gátu sjálfir lagzt til
svefns. En þá tók hinn sami
hnakk sinn og beizli, gekk í
næsta tjald, og var sofnað-
ur innan stundar. Sumir áttu
það til að mæta tjaldlausir
til staðar og treysta á guð og
gæfuna hvað snerti griða-
stað um nóttina, en gæfan
var ekki hliðholl þeim þessa
nótt.
Þegar á allt er litið verður
ekki annað sagt en að þetta
laugardagskvöld á Þingvöll-
um hafi farið tiltölulega vel
fram, og borgaralegt æ?ku-
fólk afsannaði enn á ný að
það er næstum ekkert hæft
í þeim slæma orðrómi, sem
um það gengur.
• • • •
Framh. á bls. 42.