Fálkinn - 24.01.1966, Blaðsíða 23

Pucherts fram og til baka milli
Afríku og hinna og þessara
hafna við Miðjarðarhafsströnd
Evrópu. Lestarnar voru fylltar
af byssum, skotfærum og
sprengiefnum, sem breyttust í
peninga um leið og það var af-
hent umboðsmönnum FLN.
Eftir sex athafnasama mánuði
gat Puchert flutt í land og tek-
ið sér bólfestu í snoturri íbúð
í bezta hverfi Tangier borg og
það sem meira var. Hinn fyrr-
verandi tóbakssmyglari gat nú
keypt sér tvo nýja báta, sem
gerðu hvort tveggja: að auka
flutningsgetuna og fjárhags-
ávinninginn. Þar að auki tók
Puchert sér nýtt viðskiptanafn
og nefndist „Morris skipstjóri."
Síðasta aðvörun.
Eins og öll stríð, allt frá dög-
um bandarísku borgarastyrj-
aldarinnar, var alsírska upp-
reisnin háð á tveim vígstöðv-
um. í fyrsta lagi var um að
ræða hina venjulegu bardaga
milli skæruliða FLN og
franskra hermanna, fallhlífar-
liða og útlendingaherdeildar-
innar og þær orrustur voru
háðar á alsírskri grund. En'
þar að auki var um að
ræða alþjóðlegt neðanjarðar-
stríð milli umboðsmanna FLN
og stuðningsmanna þeirra og
fransk sinnaðra samtaka. Það
stríð var háð með fuilkominni
lítilsvirðingu fyrir alþjóðaiög-
um og yfirlýstu „hlutleysi".
Uppreisnarmönnum var mikil-
vægast að útvega sjálfboðaliða,
vistir og upplýsingar til stuðn-
ings hernaðaraðgerðum í Alsír.
Og höfuðverkefni Frakka var
að hindra þá í þessari iðju. í
fyrstu lét franska stjórnin hina
venjulegu upplýsingaþjónustu
um verkefnið, en þegar það
bar ekki tilætlaðan árangur
voru stofnuð ný samtök. Þau
höfðu ekkert opinbert heiti,
vegna þess að opinberlega voru
þau ekki til, en þau urðu fljót-
lega fræg undir nafni, sem eng-
inn veit hvernig er tii komið:
„Le Main Rouge“ — Rauða
höndin.
Franska stiórnin hefur ævin-
lega neitað að hún hafi nokkra
vitneskju um Rauðu höndina
og að henni vitanlega hafi
engin samtök með því nafni
nokku'-n tíma verið til. Senni-
legast er að samtökin hafi
verið mynduð af fyrrve>-andi
FALKINN
23