Draupnir - 01.05.1902, Blaðsíða 9

DEAUPNIE.
9
niður, og kalla menn fast sofið að vakna ekki
við annað eins.
„Þetta mun vera Elín Bláhosa, bóndadótt-
irin frá Asiu, hugsaði hann. „Hér gefst mér
kostulegt tækifæri til að virða hana fyrir mér
])ví mér hefir margt verið af henni sagt, það
hlýtur að vera hún, því í kveld, er ég kom
þar, svaraði Þóra Brók móðir hennar einhverj-
um, sem spurði um Elínu því, að hún hefði
rekið kvíærnar á nútthaga inn í byrgið og væri
ekki komin aftur. Eg er hér í kinda og konu-
leit því mig vantar hvorttveggja, rollurnar hafa
strokið í átthaga sína ég keypti þær í Byrgis-
bænum og þær get ég rekið heim sem mína
eign, því þær eru saman við ærnar frá Ási hérna
í Byrginu, en um konuna er öðru máli að
gegna, hana get ég ekki rekið heim“. Að þess-
ari hugsun sinni brosti Ari Sigurðsson, því
svo hét maðurinn. „En hennar þarfnast ég
öllu fremur þar sem ég hef tekið lil ábúðar
hálfan Garð og bjargræðistíminn er í hönd, þó
þessi —, hann rendi hálfkýmnislegum augum
til Elínar — verði mér ef til vill þung 1 skauti
því hún er sögð mjög metnaðarsólgin og svarri
í geði, en að öðru leyti ýmsum kostum búin.
I þessari svijian hyllti Elín sér, svo að hún lá
upp í loft, hann átti því hægt með að virða
andlits skapnað hennar fyrir sér, því áður hafði
hann að eins séð hana nokkrum sinnum svip-