Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1982, Qupperneq 20

Vigffús Sigurðsson, fyrrverandi fforseti
Landssambands iðnaðarmanna
Minningar ffrá 50 ára
starfi Landssambands
iðnaðqrmqnna
Árið 1928 voru samþykkt á Alþingi lög um iðju og
iðnað. I þeim lögum var m.a. ákveðið að stoínuð
skyldu iðnráð á ýmsum stöðum á landinu. Verkefni
iðnráðanna voru að dæma um rétt manna til að
öðlast iðnréttindi. 1 iðnráðum voru og eru fulltrúar
hinna ýmsu iðngreina. Hvert iðnráð setti sér starfs-
reglur, sem munu hafa að mestu verið sniðnar eftir
starf'sreglum Iðnráðs Reykjavíkur. Fljótt kom upp
misræmi í dómum iðnráðanna, sem nauðsyn var að
leiðrétta, því að sjálfsögðu áttu allir að búa við sama
rétt. Nú var vissulega nokkur vandi. Hverjir áttu að
samræma starfsreglur iðnráðanna? Engin lands-
samtök voru til, sem gætu annast slík mál.
Trúlega var þetta kveikjan að „bréfinu að norð-
an“, þ.e. bréfi Sveinbjarnar Jónssonar bygginga-
meistara, sem þá var formaður Iðnaðarmannafé-
lagsins á Akureyri, til Helga Hermanns Eiríkssonar,
formanns Iðnráðs Reykjavíkur. í bréfinu benti
Sveinbjörn á þörftna á að stofna til landssamtaka
iðnaðarmanna, m.a. til að samræma starfsreglur
iðnráðanna. Fór Sveinbjörn þess á leit við Helga
Hermann, að hann sem formaður stærsta iðnráðsins
hefði forystu um að boða til stofnfundar landssam-
taka iðnaðarmanna.
Helgi Hermann brást vel við tilmælum Svein-
bjarnar og boðaði fulltrúa iðnráða og iðnaðar-
mannafélaga til fundar í Reykjavík í júnímánuði
1932. I lok þessa fundar var samþykkt að stofna
Landssamband iðnaðarmanna. Þar með voru orðin
að veruleika þau heildarsamtök iðnaðarmanna, sem
nú minnast 50 ára afmælis síns.
Á þessum tíma var ég við iðnnám og nemandi í
Iðnskólanum í Hafnarftrði. Meistari minn og skóla-
stjóri iðnskólans voru meðal þeirra fulltrúa hafn-
firskra iðnaðarmanna, sem sátu stofnþingið. Senni-
lega af þeirri ástæðu heyrði ég þá strax talað um
þessi nýju samtök iðnaðarmanna. Fljótlega hafði ég
nánari kynni af Landssambandinu, því að árið 1935
gerðist ég félagi í Trésmiðafélaginu og Iðnaðar-
mannafélaginu í Hafnarfirði. Voru þau bæði stofn-
endur að Landssambandinu. Auk þess voru formað-
Vigfús Sigurðsson,fyrrverandi forseti Landssambands iðnaðarmanna.
ur og gjaldkeri Iðnaðarmannafélagsins kosnir í
fyrstu stjórn þess, og var því nánara samstarf milli
þessara samtaka, en annars hefði orðið. Bein veru-
leg kynni mín af Landssambandinu urðu þó fyrst, er
ég mætti á Iðnþingi árið 1943, sent haldið var í
Flensborgarskólanum í Hafnarfirði. Mér er margt
minnisstætt frá þessu Iðnþingi. Eg kynntist þar ýms-
um mætum mönnum, sem síðar komu mjög við sögu
Landssambandsins og urðu lengi samstarfsmenn
mínir í samtökum iðnaðarmanna, ég minnist brenn-
andi áhuga þeirra á að leysa vandamál iðnaðar-
manna.
18
Timarit iðnaðarmanna