Vikan - 05.05.1960, Blaðsíða 22

BARNAGAMAN
Þegnr
nornin
veiktist
Dag nokkurn fóru Jens og Lisa að heim-
sækja nornina Miu Mössu Mó. En þegar
þau komu heim til hennar, gátu þau hvergi
fundið hana. Hún var ekki í garðinum,
ekki í eldhúsinu og ekki heldur i ruggu-
stólnum í stofunni sinni. Þetta var undar-
legt, því að hún var alltaf heima. Loks
fundu þau hana, þar sem hún lá í rúmi
sínu með sængina breidda upp fyrir höfuð.
- Ég er veik, sagði hún. Mér er illt i
höfðinu, bakinu og eins í fótunum. Mér
er illt hreint alls staðar, og ég held, að
ég fari að deyja.
—- Það væri sorglegt, sagði Jens, en
heldurðu ekki, að þú hættir við það og
reynir að verða heilbrigð aftur. Við skul-
um fara og sækja lækni, sem hjálpar þér
og gcrir þig friska.
— Ég get nú alveg eins læknað mig
sjálf, sagði nornin.
— Það hefurðu samt ekki gert, sagði
Lísa litla, og svo flýttu þau sér af stað
eftir lækninum.
— Ja, hérna, sagði læknirinn. Ég hef
nú aldrei reynt að lækna gamla galdra-
kerlingu, cn hún getur varla verið mikið
öðruvísi en annað fólk.
— Víst er ég allt öðruvísi en aðrir, sagði
nornin, enda er ég fegin þvi.
— Hvar finnurðu til? spurði læknir-
inn. Má ég aðeins þrýsta á magann á þér.
— Nei, það má ekki, sagði nornin. Ef
])að þarf að þrýsta á magann á mér, þá
geri ég það sjálf.
— Ég get ekki læknað þig, ef ég má
ekki skoða þig, sagði læknirinn.
— Þá ertu lélegur læknir. Það þarf
ekkert að skoða mig. Þú getur bara spurt
um það, sem þig langar til að vita.
— Þetta er greinilega hysteriatum pal-
erine agramatum, sagði læknirinn og leit
á Jens og Lísu.
— Meira gat hann ekki sagt, því að nú
var nornin staðin upp í rúminu.
—- Nú skalt þú ekki segja orð meira,
doksi minn. Og það er ekki satt, að ég
sé gömul, því að ég er aðeins 333 ára,
og það er nú ekki hár aldur á galdra-
norn.
— Mér sýnist þessi dama ekki mikið
veik lengur, svo að ég hef víst ekkert að
gera hér, en samt ætla ég að skrifa á
reseþt, áður en ég fer. Meðalið er ekki
sérléga gott á bragðið, líkist blöndu af
tjöru, hjólhestaolíu og margaríni.
Nú varð nornin svo fokvond, að hún
hoppaði upp og niður á dýnunni í rúminu.
— Þvílikur glæpamaður, þessi læknir.
Ætlar að gefa mér blöndu af tjöru og
hjólhestaoliu og láta mig svo borga stór-
fé fyrir.
— Þetta er ekki satt, stamaði lækn-
irinn.
— Nú segir þú ekki orð meira, hvæsti
nornin, annars fer ég og sæki sóflinn
minn.
— Vertu nú róleg, og borgaðu mér
þessar tuttugu og fimm krónur, sagði
læknirinn.
— Bíddu, á meðan ég sæki sóflinn minn,
sagði nornin, og ég skal borga þér dug-
lega fyrir ómakið.
— 'Hún reyndi að lemja hann í nefið
með sóflinum, en hitti ekki, og vesalings
læknirinn flúði burt sem fætur toguðu.
— Þá er þetta búið, sagði nornin og
setti kústinn á sinn stað. — Það er annars
merkilegt, að nú finn ég hvergi til leng-
ur, ég er orðin frísk. Það er sennilega
vegna þess, hvað ég varð reið.
— Það var læknirinn, sem gerði þig
svona vonda, og þess vegna á hann með
réttu þessar tuttugu og fimm krónur,
sagði Jens.
— Nú skulum við baka okkur góðar
pönnukökur, sagði nornin.
Jens og Lísa borðuðu pönnukökur af
beztu lyst, og nornin liafði aldrei á ævi
sinni verið við eins góða heilsu. ■ Lýkur
svo sögunni af þessari galdrakerlingu. ic
Á hvað er Jói
að horfa?
Hvað heldurðu, að
hann Jói sjái, sem þú
sérð alls ekki? Reyndu
að geta. Þú kemur ekki
auga á það, nema þú
takir þér penna i hönd
og dragir samfellda linu
milli punktanna í réttri
númeraröð. Byrjaðu á
1, og endaðu á punkti
27, þá er gátan ráðin,
og þú sérð það, sem Jói
sá á undan þér.
MATUR
Hunangskaka.
Uppskrift, sem nota má í þrjár tegundir
af kökum. Ódýr og fljótlegt að búa til.
125 g siróp, 125 g sykur, (i() g smjörl.,
1 egg, 1% dl áfir, I tesk. kanel, 1 tsk.
engifer, börkur af Vi sítrónu 1% tsk.
natron, 250 g hveiti.
Setjið sykur, síróp og smjörlíki i pott og
sjóðið saman. Kælið og sctjið eggið,
vel þeytt saman við ásamt áfunum, hveit-
inu, kryddinu og natroninu. Deigið er sett
í velsmurt form og kakan er böluið við
vægan hita, og ofninn má ekki vera heitur
þegar kakan er sett inn í.
Sé uppskriftin tvöfölduð má baka hana í
ofnskúffunni og skera síðan niður í stykki,
smyrja með smjöri og framreiða sem
„hunangsbrauð".
t þriðja lagi má svo baka deigið í smá-
formum, skera hverja köku sundur og setja
krem á milli eða marmelaði. Smyrja þær
ofan með súkkulaðiglassúr og setja möndl-
ur á hann. Þessar kökur geta verið falleg-
ar og góðar, án þess að vera dýrar.
Ostalinsur.
125 g hveiti, 125 g sinjörl., 60 g rifinn
ostur, 1 eggjarauða, 1 egg, — 1 matsk.
hveiti, 1 matsk. kartöflumjöl, 20 g ost-
ur, 2 dl mjólk, salt á hnífsoddi.
Hveiti, smjörlíki, rifinn ostur er
blandað saman og hnoðað. Deigið er flatt
út og sett í linsuform, ef þau eru til, ann-
ars eru þær bakaðar á plötu. Kremið er
búið til úr 1 eggi, sem hrært er með hveiti,
rifnum osti og mjólk, síðan er það soðið
og kælt. 1 teskeið af kreminu er sett á
hverja linsu, og síðan er svolítið af deig-
inu sett þar ofan á. Linsurnar bakist við
góðan hita og beztar eru þær alveg ný-
bakaðar.
Amerísk appelsínukaka.
3 egg, 125 g sykur, 65 g kartöflumjöl,
65 g hveiti, 1 tsk. ger, safi úr hálfri
appelsínu.
Aðskiljið eggin, stífþeytið hvíturnar,
setjið rauðurnar í ásamt sykrinum, því
næst hveiti og kartöflumjöl. Setjið deigið
í velsmurt form og bakið við góðan hita,
í 1 klst. Kakan er kæld og síðan er appel-
sínuglassúr smurt yfir.
Appelsínuglassúrinn er búinn til úr sigt-
uðum flórsykri og appelsínusafa, sem er
hrært saman þar til það er orðið álika
stíft og smjör. Áður en glassúrinn storkn-
ar er ágætt að raða appelsínuhólfum
ofan á.