Vikan


Vikan - 29.06.1961, Blaðsíða 3

Vikan - 29.06.1961, Blaðsíða 3
WSKAM Útgcfandi: VIKAN H.F. EiUtjóri: Giali BigurSsaon (ábm.) Auglýainguatjóri: Jóhaunes J.örundaaoh. Framkvæmdastjóri: Hilmar A. Kriatjinsaon. Rlutjórn og auglýslngar: Sklpholtl 33. Slmar: 35320, 35321, 35322. Póst- hólf 149. AfgrelBsla og dreiflng: Blaðadrelfing, Mlktubraut 15, slmj 36720. Drelílngarstjóri: Óskar Karls- son. VerB 1 lausasölu kr. 15. Askrlft- arverð er 200 kr. ársþriBjungsIega, grelöist íyrlrfram. Prentun: Hllmir h.f. Myndamót: Rafgraf h.f. / næsta blaði verður m.a.: Ar í felum milli Látrabjargs og Hornbjargs. Grein eftir Gunnar M. Magnúss. urn Þjóðverjann August Lehrmann, sem komst undan Bretum og fór huldu höfði um Vestfirði. ÍC Þú hefur gleymt að lifa. Smásaga eftir Jesper Lindberg. Ar Einbýlishús f Hafnarfirði. Þátturinn hús og húsbúnaður hefur fengið aðsent efni frá Guðmundi Guðgeirssyni, rakarameist- ara f Hafnarfirði, sem teiknar og módelerar hús í frístundum. Ar Hástökk. Grein um þessa skemmtilegu íþróttagrein, helztu afreksmenn í henni og nokkur tækniatriði fyrir hástökkvara. ÍC Vorkvöld. Smásaga eftir norska höfundinn Sigurð Hoel. if Læknirinn: Áfengi og geðsjúkdómar. ÍC Viðtal við Teng Gee, unga konu af auðugu foreldri frá Singa- pore, sem hætti í skóla í Englandi til þess að giftast íslendingi og býr nú í Laugarneshverfinu, arflaus en ánægð. •k Sendiför til Ungverjalands. Sönn frásögn og hörkuspennandi. ic Vikan og heimilið. Fjórar Vikusíður fyrir húsmæður. ÍC Mattkías Jónasson: Hið sæla böl. Grein um ofdrykkjumenn. Á konan að vinna úti? Kæri Póstur. Mig langar til þess að leggja fyr- ir þig vandamál, sem ég og konan mín erum lengi búin að rífast um. Við höfum verið gift i næstum þvf tvö ár, og ég held ég megi segja, að hjónabandið okkar sé fínt. Ég er í ágætri vinnu og hef gott lcaup eftir ekki lengri vinnu, og ég held, að kaupið mitt sé alveg nóg til þess að sjá fyrir okkur hjónunum, en við erum barnlaus. En það er eins og húsmóðurstarfið eigi ekki við konuna mína. Mér finnst hún hálf- löt við það. Hún hefur unnið úti frá þvi við giftum okkur, en hún hefur ósköp litið kaup, og ég held varla, eins og skattalöggjöfinni er nú háttað, að við græðum neitt að ráði á því. En hún segist hafa gam- an að vinnunni og hefur jafnvel sagt að sér leiddist allt heimilis- stúss. Finrist þér rétt, Póstur minn, að eiginkonan vinni úti? B. X. Sannleikurinn er sá, að hús- móðurstörf eiga misjafnlega vel við konur, en raunin er samt sú, að eftir nokkurra ára sambúð, fer konan ósjálfrátt að hafa yndi af heimilisstússi.“ Heimili ykkar er auðvitað ekki enn fastmótað, og þar sem þið eruð enn barn- laus, get ég ekki ímyndað mér að konan hafi nokkuð við að vera heima hjá sér allan daginn. Auk þess hefur konan ekki nema gott af því, fyrstu hjónabandsárin, að víkka.. sjóndeildarhring.. sinn, kynnast fólki og skoðunum og breyta um umhverfi, því að elleg- ar myndi hún forpokast heima við. Mér finnst því sjálfsagt að konan vinni úti, a.m.k. þangað til þið eignist fyrsta barnið. Þá ætti hún að fá nóg að starfa, og ekki skil ég annað en þá fari áhuginn á „heimilisstússinu“ að glæðast.. Sambýlisfólkið þurrt á manninn ... líæra Vika, Ég er nýkomin til höfuðstaðar- ins úr þorpi utan af landi. Við hjón- in búum í stóru sambýlishúsi. 1 þorpinu, þar sem ég bjó, þekkti ég livern einasta mann, og það var eátt- hvað þægilegt við að geta heilsað hvaða manni, sem maður sá og rabb- að við um daginn og veginn. En nú finnst mér viðbrigðin svo mikil, að ég l'er næstum að gráta, þegar ég hugsa um það. Ég þekki ekki sálu í öllu húsinu, og mér dauðleiðist allan daginn, þvi að ég er svo félags- lynd — suniir tnundu kannski kalla mig kjaftakerlingu. Hvernig á mað- ur eigiulega að fara að kynuast fólki liérna í borginn? Ég þjáist af þvl að fá ekki að tala við neinn annan en manninn minn, en hann vinnur líka stundum langt fram á kvöld. Reyndu nú að gefa mér góð ráð, Vika mín. Þakka þér svo fyrir allt gamalt og gott, einkarlega fyrir heimilissiðuna, því að hún er fyrir- tak alltaf. Kær kveðja, Lóa. Úr því að sambýlisfólkið leitar ekki til þín, Lóa min, verður þú sjalf að hefjast hanaa. Og ekki trúi ég öðru en þú finnir góða félaga í þessu stóra húsi. Þú get- ur oyrjað með því að bjóða næstu nabylingum þinum góðan daginn, þegar pið hittist a gongunum. HkKi býst ég við að neinn firr- ist við það. IMú, svo væri til dæmis reynanúi að úrepa á dyr nákonu þinnar einhvern morguninn og fá lánað hveiti eða eitthvað þvílikt. Um leið getur þu rabbað litillega við frúna, og ef allt gengur að osKum, ætti ekki að veröa langt þangað tii þiðj arekkið elletu- sopann saman. Frúin þekkir svo aðra frú og þannig koil af kollL Hinsvegar hef ég heyrt marga þá, sem búa í storurn sambýUs- husum, kvarta einmitt undan því, að allir þekkist fullvel, og að menn séu farnir að fá ríg í nnaKKann af eilífum kollkinking- um, ef þeir á annáð borð leggja nokkuð upp úr almennri kurteisL En þetta er nú önnur hlið máls- ins, og mér virðist á bréfi þínu, að þú þurfir ekki að hafa ýkja- miklar áhyggjur af henni — fyrst um sinn. Oviðeigandi? Kæra Vika, Viltu svara fyrir okkur spurningu, sem við böfum verið, að rífast um. Er það óviðeigandi að konur kveiki sér sjálfar i sigarettu i „blönduðu samkvæmi?" Ása, Signý og Helga. Það getur fjárakornið ekki tal- izt óviðeigaridi, þótt hinsvegar fari vel á því að karlmaður kveiki í sigarettu hjá konu, og ættu karlmenn ávallt að hafa aug- un opin í slíkum tilfellum. Hins- vegar skuluð þið varast að bíða lengi með sígarettuna í þeirri von einni, að einhver sjentilmaður- inn kveiki í hjá ykkur. Það get- ur orðið hjákátlegt. Ströngustu kurteisisreglur eru mjög ítarleg- ar varðandi slíkt. Til dæmis er það talið óviðeigandi að karl- maður með sígarettu uppi f sér kveiki í sígarettu hjá konu. Þið getið vafalaust hankað margan sjentilmanninn á þessu. Mygla? Kæra Vika, Gelðu mér nú ráð i vandræðum mínum. Svo er mál með vexti, að ég lét setja upp grindverk kring- um svalirnar á húsinu minu úr teak- við. Nú er þessi fallegi viður orðinn grár og ljótur. Ég hef borið teak- olíu á hann, en það dugar ekkert. Er hlaupin mygla i viðinn, og hvað er hægt að gera við því? Jón S. Það er ólíklegt, að mygla sé hlaupin í viðinn. Hinsvegar hefur þú líklega ekki borið nægilega oft olíu á hann. Við þessu er ekk- ert að gera nema láta skafa upp viðinn, og síðan verður þú að gæta þess að bera á hann olíu allt að því einu sinni í mánuði, ef vel u að vera. Hundar ... líæra Vika, rívernig i ósköpunum stendur á þvi að það má ekki hafa hunda í Réykjavik? Ég sé ekki að hundar „pirri“ fólk eitthvað meira en breimandi kettir. Af hverju er ekki bannað að hafa ketti? Það má hafa ketti, íkorna og jafnvlel eðlur jV heimahúsum, en ekki huuda. Hvað á svona að þýða? Hundavinúr. Því miður getum við ekki breytt löggjöfinni fyrir þig, hundavinur góður. Hins vegar geta hundar gert meira en að „pirra“ fólk, og á meðan ekki er hægt að ala hunda betur upp en raun ber vitni, verður víst að meina þeim að vera í bænum. Auk þess er það ekki samkvæmt nátt- úru vesalings hundanna að hafast við í smáborgum, nema hvað ein- staka kjölturakki myndi ef til vill sætta sig við það. En það væri erfitt að gera upp á milli hundategunda, svo að við getum ekki annað gert en að sætta okkur við staðreyndir og vera án hunda, hvort sem okkur líkar betur eða ver. Það er satt hjá þér, að lítil unun er af breimandi kött- urn, og erum við algerlega sam- mála þér: þeir eru hreinasta plága. Ekki skulum við samt á’- byrgjast að þú fáir að spássera um bæinn m«ð eðlu í bandi! Ætli kvenþjóðin myndi ekki gera uppreisn. m vikan 3

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.