Vikan - 29.06.1961, Side 38

Umboðsmenn: H.F. HAIUAR, Reykjavík
Hofið þér othugað
1. Að það er tiltölu-
lega mjög> ódýrt að
ferðast með strand-
ferðaskipum vorum
í kringum landið,
en fátt veitir betri
kynni af landi og
þjóð.
2. Að siglingaleið m/s
Heklu að sumrinu
til Færeyja, Nor-
egs, Svíþjóðar og
Danmerkur er mjög
skemmtileg og far-
gjöldin hófleg.
Shipððtgerð Ríkisins
JÚNÍGREININ.
Framhald af bls. 35.
skiptist á mýkt og harka, ljós og
skuggi, brosandi líf og ísköld hel-
gríma. Sá svipur skal ekki strokinn
burt með Því a<5 klina skógarhríslum
á ásjónu landsins.
SKÁLDAiSKREYTNIN.
Skáldin hafa vegsamað skóginn í
mörgum fiálgum kvaeðum, en allt er
bað lygi. Slcógur er Ijótur og óbrifa-
legur Enginn trúir framar beirri
skrevtni, að ástin Ijúfa og lífsníjutnin
frjóa eigi betur heima bar en annars
staðar. Skógarbotn er oftast forar-
beður. og vatnspo'ilar, sem hrynja af
sliguðum trjáblöðum, eru líkastir
hlemmistórum drullukökum. Fegurð-
arskyn nutímamannsins ætt.i að vera
hátt, hafið yfir bvilíkan viðbjóð.
Eini skógurinn á Isiandi, sem gleð-
ur augu min, er kjarrið ofan við
Rauðavatn skammt frá Reykjavík.
í>að kyrktist i fæðingunni og hefur
engum broska náð i brjá áratugi eða
ieneur. Svo ætt.i að vera um ailar
hríslur. sem gróðursettar hafa verið
í fslenzkri jörð. Landið veit. hvað bað
vill. t>vf er í nön við annarleean gróð-
ur. En ma.inirnir beita bað ofrfki,
sem nátt.úran rís ekki gegn nema ein-
st.aka sinnum, brátt, fvrir ríka geðs-
muni sfna. Ég er ekki að biðja bess,
að Isiand tæti af sér f reiðikasti tild-
urfötin, sem skógarviðurinn er, en
vissulega hefur bvf stundum runnið
f skap af minna tilefni.
Hélgi Sœmundssnn.
SHNDIFÖR TIL
UNGVERJALANDS.
Framhald af bls. 15.
svlssneska sendfráðlð, þjónustu Páfa-
rikisins og Rauða krosslns. Allar þess-
ar stofnanlr gefa nú út vemdarvott-
orð og hafa tryggt sér húsakynni I
flmmta hverflnu. Við hðfum einnlg
von um að fá allstðr svæði tll umráða
á sama stað.
— 1 grennd við Margit-Hid? spurði
ég.
— Já, I Palatinus-byggingunni við
Pozsony götu. Við eigum þegar hús
við Fönixgötu, Hollandsgötu og Tatra-
götu.
Það leit út fyrir, að hann þekkti
Búdapest eins vel og buxnavasann
sinn, svo snilldarlega hafði hann út-
valið húsakynnin. Margir Gyðingar
úr miðstéttinni höfðu búið við þessar
götur fyrir strið. Byggingarnar voru
tiltölulega nýjar og búnar svo mðrg-
um nýtizkubægindum, að ekki varð að
því fundið, þótt fjðlda fólks væri hðp-
að þar saman.
— Við hðfum uppi ráðagerðir um
hjálp til handa hinu ofsðtta fðlki,
mælti Wallenberg. — En við verðum
áreiðanlega að taka á þolinmæðinni.
Samningar standa nú yfir, og ef vel
tekst til, verður okkur ef til vill unnt
að koma nokkrum þeirra úr landi.
— .Horty hefði verið betri viður-
eignar, skaut. ég inn I. — Það sagðl
faðir minn að minnsta kosti.
— Það er lfka rétt, anzaði Wallen-
berg. — Sjálfur Ift ég svo á, að Horty
standi nær London og Washington en
Berchtesgaden. Hann hefði vel getað
látið sér til hugar koma að levfa Gyð-
ingahóni að fara úr landi. vestur til
Sviss eða suður til Paiestinu.
— I>að held ég Þjóðveriar hefðu
ekki liðið, sagði Gabor. J>að hefðl
jafnvel mætt andspyrnu innan sjálfr-
ar rikisstjórnar Ungverjalands.
— Vitaskuld, anzaði Wallenherg. —
En eigi að sfður ættl stjórnln að gefa
gaum að skoðunum annarra þjóða.
Við höfum sannanir fyrlr þvi, aö stér-
kostlegir brottfiutningar hafl bein-
linis verið stððvaðir i JúII siðastliðln-
um. En nú er Horty áhrifalaus. örva-
krossmenn hrifsuðu frá honum vðldin
hinn 15. oktðber. Vlð verðum sjálflr
að flnna upp aðferðir, sem duga.
CRF.AM CAACKERS 0« FRÖN CRACRGRS
MATARKEX. KRINGLÖTT. UTID
Kexverksmiðjan Frón
3B