Vikan - 07.12.1961, Síða 47

ínn til aO drepa tlmann.
Hún haföi yndi af aö skoöa fallega
hluti. Listmuni, bækur, málverk,
falleg föt, þó hún heföi ekki efni á
aö veita sér neitt slíkt.
Hún haföi ekki reikað lengi um
deildir verzlunariimar, þegar hún
varö þess vísari, aö hún var ban-
hungruð. Þaö átti aö vera veitinga-
sala einhversstaöar uppi. Lyftuþjónn-
inn sagöi henni til vegar.
Þetta var smekkleg veitingasala,
prýdd blómakössum og listaverkum.
En ekkert borö laust.
Þernan gekk til hennar. Nei, því
mlöur, þaö var setið við hvert borö.
— Biöið andartak. Viö skulum sjá
hvort mér tekst ekki aö ...
Maud hafði þegar ákveðiö gler-
myndinni staö á bókahillunni til
hægri yfir legubekknum heima hjá
Jan ...
Hún kom auga á ljóshæröu stúlk-
una, sem gekk dálítið feimnislega á
eftir þernunni yfir mjúka gólfábreiö-
una. Veitti því einnig athygli að þern-
an var að svipast um eftir auöu sæti,
leit þangað sem Maud sat. Spyrjandi
— og Maud kinkaöi kolli.
— Ungfrúin, sem situr þarna viö
borðið, er því samþykk aö þér setjizt
við boðriö hjá henni, ef yöur er
sama . . .
Sonja þakkaði boðið. ÞaÖ var 6-
vðikunnanlegt að standa þarna á
miðju gólfi og finna augu allra hvíla
á sér.
— Eg vona að þetta vaddi yöur
ekki neinum óþægindum, sagöi hún
við stúlkuna, sem við boröiö sat.
— Alls ekki, svaraði hin, dálítið
kuldalega. Ég hef setið hér ein
drykklanga stund, og notið þess að
vísu, en tilbreytingin er manni aUtaf
kærkomin.
Sonja virti fyrir sér yfirborðslegt
bros hennar.
— Við sleppum allri kynningu,
sagði stúlkan. Gerið svo vel að fá
yður sæti. Því minna, sem maður
þekkist, þvi betra ...
— Kærar þakkir, sagöi Sonja og
tók sér sæti.
Framhald í næsta blaði.
BÓNORÐ TRÖLLA
PABBA.
Framhald af bls. 24.
þegar þau heyrðu flautið, og nú
settust þau niður fyrir framan
tröllapabba og tröllamömmu.
— Við skulum nú sjá, það var
dag nokkurn þegar tröllamamma
... Já, þá var hún ekki trölla-
mainr.ia ennþá, heldur tröllastúlka
... já, hún hafði ákveðið að fara
til Sviþjóðar og heimsækja frænku
sina, sem var tröllkona einhvers
staðar, mig minnir að það hafi heit-
ið Öjasjömála, og hún hafði boðið
mér með. En við vorum ung þá og
áttum enga peninga ...
— ÍÞað eigið þið eklci núna held-
ur, greip einn af grislingunum
fram í.
— Svona, svona, ekki taka fram
i fyrir mér, sagði tröllapabbi. Við
áttum sem sagt enga peninga og
gátum því ekki keypt okkur miða
með ferjunni yfir Eyrarsund. En
okkur var alveg sama um það. Við
stukkum b'ara í vatnið, um leið og
ferjan fór af stað. Ég hélt fast i
skipið og tröllamamma hélt fast um
hálsinn á mér, og svo dró ferjan
okkur svo dægilega yfir til Sví-
þjóðar. Stýrimaðurinn hafði komið
auga á okkur og það var eins og
honum geðjaðist ekkert vel að
okkur.
— Ég fæ skipstjórann til að stöðva
ferjuna, hrópaði hann, og svo hala
ég ykkur um borð og tilkynni lög-
Erlendar og íslenzkar hljómplötur
Geysifjölbreytt
úrval nýkomið
Stórkostleg verðlækkun
Vegna lækkaðra aðflutningsgjalda hefir verðið stórlega lækkað. Til dæmis má nefna:
7" erl. (2ja laga) dansplötur ...........
T erl. (4ra laga) Exended play plötur 45 sn.
Klassiskar plötur:
Goncert Classic HMV 12", hægg............
Standard 10", hæggengar frá .............
Standard 12", • hæggengar frá ...........
Special 10", hæggengar frá ..............
Special 12", hæggengar frá ..............
VERÐ
NÚ
55.00
100.00
220.00
235.00
290.00
260.00
335.00
VERÐ
ÁÐUR
85.00
145.00
295.00
330.00
400.00
360.00
480.00
Allar eldri birgðir með hærra verði lækka nú þegar í hið nýja verð.
Verð á öllum „Sterophonic“ plötum frá E. M. I. í Bretlandi hið sama og á venjulegum (MOMO) plötum.
íslenzkar hljómplötur.
Til samræmis við hið nýja verð á erl. plötum höfum vér einnig lækkað stórlega verð á|íslenzkum plötum,
þótt aðflutningsgjöld á þeim hafi ekki lækkað.
Vér viljum benda á, að vegna hins stórlega lækkaða verðs hefir almenningur nú frekar tök á að kaupa
plötur til yndis og ánægju.
Nú er þvi sérstakt tækifæri til kaupa á hljómplötum, sem vissulega eru einhver bezta jó
Ofangreind verðlækkun gekk i gildi 25. nóvember.
iagjöf sem völ er á.
BH
FALiKIMHf H.F. (hljómplötudeild)
reglunni þetta, því þið hafið enga
miða.
— Ég var nú á báðum áttum, en
tröllamamma bjargaði okkur. — Það
gerirðu sko ekki, hrópaði hún til
hans, því þá kemur ferjan allt of
seint til Svíþjóðar, og þá verðið
bæði þú og skipstjórinn reknir. Svo
þú skalt bara hugsa um sjálfan þig.
Þá um leið vissi ég að þessi
tröllastúlka, sem ég var að ferðast
með, var sú bezta og indælasta
tröllastúlka í öllum heiminum. Og
svo bað ég hennar.
— Og svo sagði hún já, hrópaði
eitt af börnunum.
— Nehei, sagði tröllapabbi, það
gerði hún nú ekki. Hún sagði, að
hún hefði ekki hugsað sér að gifta
sig i bráðina, en ef svo ætti að fara,
þá yrði það ekki með svona manni
eins og mér, og hún ætlaði víst að
segja eitthvað meira, en þá fór vatn
upp í munninn á henni og hún byrj-
aði að hósta.
— Nú mér leiddist þetta dálítið
og var í fýlu á leiðinni yfir þvera
Svíþjóð.
— Og ég gekk allan tímann og
beið eftir þvi, að þú bæðir min aft-
ur, sagði tröllamamma, þvi þá hefði
ég getað sagt já.
— Hvernig átti ég að vita það,
sagði tröllapabbi. Jæja, mér leiddist
þetta mjög. Þunglyndi heitir þetta
víst á fínu máli. En svo fór ég
heim til frænku tröllamömmu og
hún var alveg perla. Hún fékk dótt-
ur sína til að hugsa um kaffi handa
okkur. Og því megið þið trúa, að
hún var hugguleg, dóttir hennar.
— Vitleysa, hún var heimsk, sagði
tröllamamma.
— Já, já, sagði tröllapabbi, hún
var ekki eins falleg og þú, en þar
sem að þú vildir mig ekki, þá gat
ég alveg eins farið í gönguferðir
meðfram vatninu með henni. Og
það var einmitt það sem ég gerði.
— Og á meðan sat ég ein með
frænku og lét mér leiðast, sagði
tröllamamma.
— Það vissi ég nú ekki fyrr en á
eftir, sagði tröllapabbi. Og dóttir
frænku þinnar var miklu vingjarn-
legri við mig en þú. Hún sagði að
það væri svo einmanalegt þarna,
þar sem þær bjuggu, og að hún
mundi ábyggilega aldrei giftast, því
það væru engin skemmtileg tröll
þarna í grenndinni. Hún meinti eins
skemmtileg og ég. Og svo bar ég upp
bónorð í annað skipti þennan dag.
Já, það hljómar kannski ekki fal-
lega, en þar sem að tröllamamma
vildi ekki hafa mig, þá gat ég að
minnsta kosti gert aðra tröllastúlku
ánægða, og hún var nú reglulega
sæt.
Jæja, svo fórum við heim til
frænkunnar og tröllamömmu og
sögðum þeim, að við hefðum trú-
lofað okkur, og því megið þið trúa,
að það varð uppistand. Trölla-
mamma stóð svo harkalega upp, að
hún velti borðinu með öllum kaffi-
bollunum á. Svo skammaði hún dótt-
ur frænku sinnar sundur og saman,
þannig að það heyrðist alla leið
þangað, sem manneskjurnar bjuggu
og það var mjög langt í burtu. Þá
sagði frænkan:
— Já, en kæra Jitla tröllastúlka,
maður gæti haldið, að þú vildir
gjarnan sjálf eiga þetta fallega unga
tröll. Hvers vegna tekurðu hann
ekki? Dóttir hennar hrópaði:
— Það má hún ekki, því hann er
trúlofaður mér.
Framhald á bls. 50.
VIKAN 47