Vikan - 25.01.1962, Blaðsíða 24

Mntur 09 hundflvinna
Steiktar rauðsprettur.
2 stórar rauðsprettur, 1 egg,
salt og pipar, 100 gr smjörlíki,
1—2 stórar sitronur, kryddsíld,
kaperskorn.
Fiskurinn er hreinsaður og skor-
inn í 2-—3 cm þykk stykki, sem eru
þerruð á klút eða þar til gerðum
pappír.
Helmingurinn af smjörlíkinu er
bræddur á pönnu. Fiskstykkjunum
velt upp úr þeyttu eggi og brauð-
mylsnu og steikt við hægan Iitia
kryddinu stráð yfir og því sem eftir
er af smjörlíkinu hætt á pönnuna.
Þegar fiskurinn er gegnumsteikt-
ur er hann færður upp á heitt fat.
Sítrónan er skorin í sneiðar og þcim
raðað á fiskstykkin, á miðju hverr-
ar sneiðar er látin kryddsíldarrrema
og nokkur kaperskorn.
Með fiskinum eru bornar snittu-
baunir og soðnar kartöflur ásamt
feitinni sem annað hvort er hellt yf-
ir fiskstykkin eða borin með í sósu-
könnu.
Rauðspretturnar má einnig flaka
og steikja á sama hátt.
Saltfiskbakstur.
Látið í smurt eldfast mót, brauð-
mylsnu stráð yfir. Bakað við meiri
undirhita i 2—-3 stundarfjórðunga
eða þar til búðingurinn hefur lyft
sér og er fallega gulbrúnn.
Borðaður með lirærðu eða bræddu
smjöri, soðnum kartöflum og hráu
salati t.d. gulróta eða gulrófusalati.
Eggjakaka með afgöngum.
3 egg, % dl hveiti, 4 dl mjólk,
V> tesk. salt, 1 msk smjörlíki.
Afgangar frá miðdegisverðinuin
eru oft það litlir að þeir nægja varla
í aðra máltfð, þá er oft ágætt að
drýgja með eggjaköku, sem búin er
til á eftirfarandi hátt:
Eggin eru þeytt með saltinu.
Iíveitinu og mjólkinni hrært saman
við. Smjörlikið brætt á pönnu, deig-
inu hellt á og steikt við hægan hita,
pikkað með gaffli öðru hvoru.
Þegar kakan er bökuð er lienni
rennt yfir á lieitt fat. Afgangarnir
sem áður liafa verið hitaðir'eru látn-
ir á annan lielming kökunnar og
liinn helmingurinn brotinn yfir.
Þannig er ágætt að hagnýta t.d.
kjöt, fisk og grænmetisafganga. —
Einnig er gott að steikja reykt flesk
og nota sem fyllingu í kökuna.
Fugl.
Hér kemur gott leikfang fyrir
yngstu meðlimi fjölskyldunnar.
Fugl, heklaður úr hvítum eða gul-
um garnafgangi.
Saltfiskafganga er hægt að hag-
nýta á eftirfarandi hátt:
250 gr hreinsaður, káldur fiskur,
(i msk. hveiti, 4—5 dl mjólk, 2
egg, krydd (pipar og múskat),
brauðmylsna.
Hveilið er hrært út með mjólkinni
og suðan látin koma upp, soðið þar
til jafningurinn er þykkur og laus
við sleif og pott ca. 3—5 mín. Kælt.
Eggjarauðunum er hrært í einni
og einni. Kryddað eftir þragði.
Fiskinum hlandað saman við og
síðan stífþeyttum hvítunum.
Fitjið upp 20 I. og heklið fasta-
hekl 10—12 umf. Heklið þá hálsinn
3—4 I. og 5—6 umferðir, fitjið upp
3 1. i viðbót og heklið hausinn
áfram 4—5 umferðir.
Heklið síðan stélið 5—6 1. á hin-
um endanum og minnkið um 1 1. í
hverri umferð þar til 1. eru 2—4,
klippið þá á garnið.
Fitjið upp 8 1. og heklið vænginn
7—8 umf., — minnkið um 1 1. í
hverri umferð þar til 1. eru 2—4.
Heklið annan væng eins.
Heklið annað stykki af fuglinum
á sama hátt og gangið frá fíllum
endum.
Leggið nú þessi 2 stk. saman og
heklið með fastahekli í kring, skilj-
ið eftir dálitið op og fyllið með bóm-
ull, heklið síðan yfir opið. Saumið
vængina fasta.
Klippið út stjörnulaga stk. úr
rauðu fílti og saumið föst, sem fæt-
ur. Klippið einnig út keilu- og
hringlaga stykki og saumið föst sem
gogg og augu báðum megin.
—O—
Húfa.
Hér kemur mjög hlýleg húfa fyr-
ir ungbörn.
Fitjið upp 94 I. á prj. nr. 2lí> og
l)rj. brugðning 1 1. sl. og 1 1. hr.
7 cm. Takið þá prjóna nr. 3 og
prjónið með ljósbláu garni 2 umf.
sléttprjón.
Prjónið síðan með hvítu garni 2
umf. sléttprj. og síðan mynztur, sem
prjónast þannig: 1. umf. * 5 1. sl.,
1 1. br., endurtakið frá # til * umf.
á enda og endið með 4 I. sl. 2. umf.
* 4 1. br., 2 I. sl„ endurtakið frá *
til * umf. á enda og endið með 4
1. br. Endurtakið síðan þessar tvær
umf. og myndið þannig mynztrið.
Prjónið þar til stk. mælist 14 cm
frá uppfitjun. Fellið þá af (i 1. í
livorri hlið í annarri hv. umf. 5
sinnum.
Prjónið þá 34 miðlykkjurnar
brugðning á prj. nr. 2’/i og takið
1 1. úr hvorri hlið í 8. liv. umferð.
Þegar þetta stykki er jafnlangt og
affelldu hliðarstykkin er fellt af.
Trefillinn: Fitjið upp 50 1. á prj.
nr. 3 og prj. brugðning 3 cm. Takið
þá blátt garn og prj. nr. 2 og prj.
sléttprjón 2 umf. Takið aftur hvítt
garn og prj. 1 umf. sl„ síðan brugðn-
í íullri alvöru
Bókin í skáp
Við erum bókaþjóð, það er
hvorki skrum né þjóðsaga. Við
erum svo „bókhneígð“ þjóð, að
við kaupum bækur einungis til
þess að eiga þær, þótt við vitum,
að við höfum aldrei tíma til að
lesa þær, svo framarlega sem við
verðum ekki fyrir ]>eirri óheppni
að liggja rúmfastir um lengri
tinla.
Sumir kalla þetta snobb og
gullrassamont, og á stundum er
það líka eitthvað i þá áttina. En
það er þá líka snobb vegna þess,
að þeir nýgróðamenn, sem fylla
hillur á heimilum sínum af „fín-
um“ bókmenntum í skinnbandi
vita, að bækur og bókamenn eru
i hávegum liafðir af þjóðinni.
'Þýzkum, bandarískum, brezkum
— jafnvel sænskum, norskum eða
dönskum nýgróðamanni mundi
varla eða ekki koma til hugar
að grobba eða snobba á þann
liátt. Þetta er sem sé samþjóðlegt
snobb, og ekki aðeins ákaflega
saklaust í sjálfu sér, heldur og
gagnlegt, því að það gerir bækur
að fínni söluvöru.
En svo er það fjöldi manna,
sem ekki hafa af neinum auði
að grohha og algerlega lausir
við allt lista- og menntasnobb,
sem allt að því safna bókum, án
þess þeir hafi tima til að lesa
þær, og vita að þeir hafi aldrei
tóm til þess. En þeir kaupa bækur
Bergþóra skriiar u
Gift útl
„Aldrei mundi ég þora að giftast
útlendingi! Og ég segi það satt,
að ég skil ekkert í henni að leggja
út í slíka tvísýnu — en hún hefur
alltaf verið haldin einhverri ævin-
týralöngun . . .“
Þáð var verið að ræða um unga
stúlku, sem heitbundizt hafði er-
lendum manni, hugðist nú giftast
honum og flytjast með honum
heim til ættlands hans. Að giftast
útlendingi . .. þrátt fyrir auknar
samgöngur og aukið samband við
útlönd, lætur það ?nn í eyrum
margra sem hættulegt ævintýri.
Víst er um það, að hrakspár skort-
ir yfirleitt ekki, en hvað þetta
snertir hafa þær þó ef til vill við
nokkur rök að styðjast.
Það er og verður alltaf áhættu-
samt ævintýri að binda örlög sín
manni af öðru þjóðerni og setjast
að í öðru landi, þar sem öll menn-
ing og siðvenjur eru viðkomanda
framandi. Margar stúlkur eru svo
skammsýnar, að þær álíta að slíkt
hjónaband hafi svo margt „spenn-
andi“ í för með sér. En hversdags-
leikinn er aldrei spennandi, ekki
heldur í framandi landi. Og sam-
hæfniskröfur þær, sem slíkt hjóna-
band gerir óhjákvæmilega til
stúlkunnar, verða að sjálfsögðu
24 VIKAN