Vikan - 12.07.1962, Side 8
Efst: Kristófer að verki.
Hann hefur stundum iang-
an vinnudag og það tekur
hr.nn þrjá mánuði að smíða
stolckabelti. f miðiu: Háls-
men og víravírkisnælur
handleiknar. — Neðst:
Kristófer sýnir, hvernig
hann bræddi málm áður
fyrr. Hann blæs á olíuljós
gegnum mjóa pípu og þá
leikur ioginn um málminn.
Nú hefur hann gasíæki.
8 VIKAN
RffiU við — KHsíófer
ó Kúlu^lsó/ sem smíðnr vírnvirki
O0 stokkobcUi úr silfrí.
Eftir GÍSLA SIGURÐSSON.
Kúludalsá er unilir Akrafjalli miðju. Það virðist svo sem ekki
nema steinsnar þaðan beint yfir flóann til Reykjavíkur, enda
aðeins klukkustundar ferð eða vel bað. En þó er þ>að eins og
að gista annan beim að koma þangað. Þar ríkir kyrrðin ein
og óskipt og verður vart rofin nema með einstaka hundgái, þeg-
ar gest ber að gárði. Þannig var það. þegar éff kom þar á sól-
björtum júnidegi i vor. Það bafði verið einn af þessum erilsömu
dögum, þegar maður þarf að vera staddur á þrem stöðum i einu.
Annað bvort voru göturnar í böfuðstaðnum alltof þröngar eða
þá langt of margir bílar á jieim. Og svo ætlaði ég aldrei að finna
ldett, þar sem væri nokkurn veginn löglegt að skilja farartækið
eftir. Siðustu mínúturnar áður eu Akraborgin leggur af stað
er leiÞ'ð i örvæntingu og stokkið um borð réll í því að stjakað
er frá. Þannig verður allt að ganga fyrir sig i fjölmenninu. Það
virðist fyb'ia ]>vi að búa „á mölinni", að sólarbringurinn brekk-
ur '’i’i'la til. Og svo er ni 'ður allt í einu kominn undir Akra-
firll: hey”ir i spóa og lóu og stendur menn að l>ví að taka lifinu
með ró. Rétt eins og bar giltu allt önnur náttúrulögmál. Vegur-
inn liffgur fram hjá Rein, þar sem sá margbýddi snærisþjófur
•Tón ^rengviðsson bjó, en innar með fjallinu opnast útsýn til
TT'T‘’if;'”'ívar. Fjöllin licgja fram á lappir sinar i logninu og
ásýnd Iie’rro speglast á vatnsfletinum.
Undirlendið verður þrengra innra með fjallinu og hjá Kúlu-
dalsá ballar bvf jafnt niður i sjó. Þangað var ferðinni heitið,
til jjess að bitta að máli Kristófer Pétursson, kunnan þjóðhaga
á silfur. Á timum fagmennsku og sérmenntunar kemur það
spánskt fyrir sjónir, að maður sem smíðar víravirki og stokka-
bclti, búi uppi í Akranesbreppi. Okkur finnst öll eðlileg rök
hníga að því að hann væri fremur hjá Jóni Sigmundssyni eða
einhverju þekklu verkstæði i Reykjavik. Kristófer á Iíúludalsá
hefði lika einhvern tima þegið það að svo væri, en Hfshlaup hans
rann i annan farveg og þvi ætlaði ég að kynnast án þess að
vita hvort ég liefði svo örindi sem erfiði.
Kristófer var á verkstæði sínu i gömlu timburhúsi, bárujárns-
klæddu. Þar var nokkurn veginn rokkið, því hann hafði sett
fyrir gluggana og virlist þó fremur vant birtunnar við það verk,
sem hann handlék. Kristófer er maður við aldur, verður 75 ára