Vikan - 12.07.1962, Qupperneq 11

Agnar Bogason með hreindýrariffilinn.
Hreindýraskyttan
segir:
Ég er alls ekki rétti maðurinn, lil að skýra
frá lireindýraveiðum af þeirri kunnáttu, sem
til er ætlazt. Að vísu hefi ég stundað slikar
veiðar af heztu getu í ein fjögur ár, og fiktað
við byssur hefi ég frá því ég var smástrákur.
Nei, það eru heldur vinir mínir, þeir Matthías
Einarsson og Þorsteinn Thorarensen, fulltr.
borgarfógeta, sem eiga að segja frá þessu.
Það eru skyttur, sem segja sext, og þá sér-
staklega Þorsteinn. Hann er aldeilis frábær
skytta og leikur sér að því að bana hrein-
i dýri á hlaupum á 350 metra færi — eða
lengra.
Ég á uppstoppaðan haus af tarfi á veggnum
hjá mér, sem ég skaut i fyrra á um 180 metra
færi. Þar var ég svo heppinn að kúlan fór
inn um annað eyrað og út um hitt. Það var
auðvitað banaskot — og mitt langbezta skot
hingað til.
Annars er það sennilega staðreynd með þá
sem stunda dýraveiðar, að þeir eru líklega
mestu dýravinjrnir. Þetta kann að hljóma
annai'lega í eyrum þeirra, sem ekki þekkja
til, en þannig er það nú samt. Þeir sem kom-
ast i svo nána snertingu við dýrin og fylgj-
t . ast oft með dauðastríði þeirra, verða næmari
fyrir því að gera þeim ekki miska að óþörfu.
Já, ég segi að óþörfu. Það er nefnilega
nauðsyn að fækka gömlu törfunum á hverju
ári. Þeir halda um sig stórar hjarðir af kúm
i og verja þær fyrir öllum öðrum, því til þess
eru þeir nógu sterkir, ■— en þeir eru samt
eklci nægilega duglegir kynferðislega, til að
halda stofninum við. Þess vegna þarf að
ryðja þeim úr vegi svo að þeir yngri kom-
ist að.
Það er annars ógleymanlegt ævintýr að
fara langt inn á auðnir til að leita að hrein-
■ dýrum og eltast við þau. Þögnin er svo yfir-
gnæfandi, — æpandi, liggur mér við að segja
— að það er aldeilis ótrúlegt. Kyrrðin og
í’ friðurinn, félagsskapur við góða kunningja,
hestar til reiðar fyrsta spölinn, leit að dýr-
um, eftirförin, spenningurinn og sigurgleðin,
þreytan eftir daginn, tært andrúmsloftið —
og hvíldin að kvöldi. Allt skapar þetta sam-
leik kennda, sem maður finnur ekki fyrir
í önnum dagsins.
Agnar Bogason.
■
Geir Hallgrímsson, borgarstjóri, að laxveiðum í Elliðaám. — Litla myndin sýnir öll helztu
á.höld, sem hinn fullkomni laxveiðimaður notar.
LAXVEIÐAR
......
ItllÉI

LAXVEIÐI;---------------------
Flugustöng, 12—13 fet
(Hardy) .......... kr. 4.500
Hjól ................ — 1.800
Kaststöng ........... — 1.800
Ambassador kasthjól . — 2.000
Lína á flugustöng .... — 750
Lína á kaststöng .... — 212
Flugur, beitur, kast*
beitur og fleira . . <— 1.300
Töskur, fatnaður og
annar útbúnaður .. —* 2.000
Samtals kr. 14.362
Framhald á bls. 38,
Ritstjóri Veiði-
mannsins, Víg-
lundur Möller,
á tali við aldr-
aðan stanga-
veiðimann,
Magnús S.
Magnússon
prentara frá
Ofanleiti.
Laxveiðímaðurinn segir:
í fyrsta lagi er mér það andleg
nauðsyn að komast við og við yfir
sumarmánuðina út i náttúruna og
eiga þar kyrrlátar stundir. 1 öðru
lagi eru allar hreyfingar, sem
stangveiðinni eru samfara, bæði
sjálf köstin og gangan með ánni,
kyrrsetumönnunum mjög hollar. í
þriðja lagi er stangveiðin spenn-
andi leikur. Úrslitin eru óviss, a. m.
k. þegar veitt er á flugu og oft
endranær. Það er afar gaman að fást
við fjörmikinn lax á stöng; mér
liggur við að segja svo gaman, að
sá maður sé dauður úr öllum æðum,
Framhald á bls. 38.
VIKAN 11