Vikan - 12.07.1962, Page 38

draumar þínir verða að veruleika með DAN RIVER REKKjULINI — að-
eins stinga því í þvottavélina — það mun verða hvitt eins og snjór allan
sinn endingartíma — og að auki — þú getur notað þurkara — það er eina
línið sem hægt er að vélþurka án þess að hrukkist — búðu um rúmið að
morgni og taktu eftir hvernig hægt er að hrista hrukkur næturinnar úr lín-
inu í einu vetfangi .. vegna þess að það er hrukkuvarið — WASH’N WEAR’
islenzkar húsmæður geta nú eignast þetta heimsþekkta rekkjulín því að
DAN RIVER REKKJULÍN, barna og fullorðinsstærðir, fæst nú í íslenzkum
sérverzlunum.
oioiooa
a:’t. Var ýmsum getgátum afS því
leitt hvað valdið hefði, og héldu
sumir, að Bretarnir vissu manna
bezt hvað af vatninu hefði orðið
og báru þeim því miður vel sög-
una.
Héldu nú skipin f.jögur áfram í
síðustu leitina og leituðu fram og
aftur, oft við mjög slæm veður-
skilyrði og vont skýggni. Úr þess-
ari ferð var komið suðvestan úr
hafi, norðan skeTjagarðsins út af
Eldey. Á heimleiðinni fengum við
svo góðan meðvind, að við næst-
um flugum síðasta spölinn.
Þessi þrið.ja tilraun bar heldur
engan árangur og slokknaði siðasti
vonarneitinn, um að takast mætti
að finna togarana tvo, eða einhvern
af áhöfninni á lífi.
Þegar við vorum einir í fyrstu
leitinni, dreymdi mig draum, sem
mér er æ siðan rninnisstæður. Þótti
mér sem við værum að leita að
týndu skipunum, og var ég á vakt
í brúnni. Sé ég þá allt í einu tvo
stóra ísjaka út við sjóndeildar-
... og þennan dag varstu ráðinn
til fyrirtækiains ...
38 VIKAN
hringinn og læt snúa skipinu beint
á jakana. Fannst mér ég verða að
ganga úr skugga um hvað þetta
væri. Jakana bar óðfluga nær og
tóku að breyta um mynd. Sé ég,
að þarna eru komin skipin, sem
við leituðum að, annað grænt, en
hitt svart og bæði með mjallahvit,
þanin segl. Ferð þeirra var svo
mikil að braut við stefni. Það
undraði mig mest hve dirfhvit
seglin voru og hve vel þau fóru.
Sjálfur hef ég litla trú á draum-
um, en eftir þetta fannst mér sem
okkur myndi ekki auðnast að finna
það, sem við leituðum að, enda þótt
ég ætti mér enga ósk heitari en
þá, að skipin fyndust. Átti ég góðan
vin á öðru skipinu og tvo skóla-
hræður úr SjómannaskóQanum á
hinu.
Að endingu bið ég fyrir beztu
kveð.jur til míns ágæta, dugnaðar-
skipstjóra Jóns Jónassonar og ann-
arra vina minna og sjófarenda, sem
með mér voru til sjós. Ef til vill
eigum við eftir að sigla saman
einhvern tíma í eilifðinni á. góðu
skipi fyrir austan sól og sunnan
mána — hver veit?
Það er ein mín heitasta ósk,
að máttarvöld þau, sem veðri og
vindum ráða, láti aldrei framar
„Halaveður" yfir sjófarendur skella.
JÞM.
Laxveiðar.
Framhald af bls. 11.
Þessi útbúnaður á að gera hvern
laxveiðimann færan í flestar ár.
Reiknað er með góðum tækjum, sem
nota má jafnvel áratugum saman,
þannig að endurnýjunar- og við-
haldskostnaður er tiltölulega lítill.
Því fer fjarri, að byrjandi í faginu
þurfi að eiga tæki fyrir 15.000 krón-
ur. Það er jafnvel liægt að útbúa sig
í veiðiferð fyrir 500 krónur.
I Englandi þykir jafnfint að eiga
Hardy-stöng og Rolls Roys, og þar
eru Hardy-stengur frá aldamótum
enn i fullri notkun.
Og ]iá cr eftir að afla sér veiði-
leyfis. Þau kosta frá kr. 300 upp 1
kr. 1200 fyrir stöngina á dag (t. d.
kr. 500 dagurinn á góðum tima i
Norðurá í Borgarfirði og kr. 780
stöngin á dag í Elliðaánum). Ekki
er þvi fráleitt að gera ráð fyrir, að
sá sem ætlai- að stunda veiðiskapinn
í tíu daga á sumrinu, þurfi að greiða
fyrir það um kr. 5.000. ★
Laxveiðimaðurinn segir.
Framhald af bls. 11.
sem enga ánægju hefur af þeirri
Viðureign, þótt að sjálfsögðu beri
að hafa í huga, að einstaklingarnir
Blóm á heimilinu:
jSkrautblóm í
eftir Paul V.
í síðasta blaði fór ég nokkrum
orðum um sólskála, eða öðru
nafni vetrargarða. Langar mig
því til í þessu blaði að nefna
nokkrar tegundir skrautblóma,
sem hentugar geta talizt í slíka
skála, séu þeir upphitaðir, svo
að hitinn sé varla undir 10 stig-
um.
Og ber þá fyrst að nefna allar
bergfléttur; jökla, marmara,
montgomery, stjörnu, og svo
hina algengustu, Hedera helix,
sem allar eru mjög harðgerðar,
en ekki kröfuharðar um birtu,
og eru því góðar til klifurs á
innveggjum skálans. Þá eru og
margar tegundir af „Gyðingnum
gangandi", og sumar mjög falleg-
ar, en allar fljótvaxnar og sterk-
eru ólíkir, og þá einnig mat þeirra
á því, hvað skemmtilegt sé og hvað
ekki. í fjórða lagi er félagsskapur
veiðimanna við árnar nær undan-
tekningarlaust mjög ánægjulegur, og
oft er þar stofnað til varanlegrar
vináttu og gömul vináttubönd treyst.
Þeir sem aldrei hafa kynnzt töfrum
veiðimannalífsins af eigin raun,
spyrja okkur hina oft, i hverju
þessir töfrar séu fólgnir. Þvi hefur
oft verið svarað bæði í ræðu og
riti, en það er haldið áfram að
spyrja, eigi að síður, af þvi að ekk-
ert nema. eigin reynsla er fullnægj-
andi svar.
Víglundur Möller.
Nýjung.
Framhald af bls. 6.
árangur af þessum prófunum. Pálmi
Friðriksson, sem starfað hefur hjá
Bifreiðaeftirlitinu um árabil og
Bilaskoðuninni við Skúlagötu, hef-
ur verið fenginn til þess að fram-
kvæma prófanir og hér birtist sú
fyrsta.
blÓlDASkÁlA
Michelsen.
ar, svo auðvelt er að fara með
þær og fjölga þeim. Þær eru
góðar á hillum og stoðum, sem
og í hengipottum.
Burknar eru ómissandi á
svona stað, og geta verið til mik-
illar prýði baka til, og á súlum,
geta blöðin á sumum burkna-
tegundum orðið mjög löng, teygja
sig allt að metra frá súlu eða
gólfi.
í dimmasta skotinu má svo
planta Aspedistru, og geta blöðin
orðið mjög stór og gróskumikil,
í góðum jarðvegi. Þer sem birt-
an er betri getum við plantað
forlagajurt (Clerodentroii) og
getur hún teygt sig og vafið um
stoð og þræði, eftir því sem
hver hefur rými til, og mun hún
ríkulega launa með sínum fögru
blómum, sem standa mánuðum
saman.
Þá mun „Passiflóra“ (fleiri
teg.) njóta sin vel og vaxa fljólt
og blómstra bláum og hvitum
blómum.
Cobea scandes (sumarklifur-
olanta) er dugleg, rikt blómstr-
andi og fljótvaxin.
Hoyja carnosa, er fljótvaxin
með þykk, gljáandi blöð, og
blómstrar fallegum blómkíösum,
ljósbláum og ilmandi, er standa
afar lengi.
Konga- og rússavínviður fara
vel hér, en sólin má ekki skina
of sterkt á þessar plöntur, er ég
hér hef nefnt.
í næstu grein mun ég nefna
fleiri plöntur, sem góðar geta
talizt á svona stöðum, og þá
einnig nokkrar sem þola vel
sólina.