Vikan - 09.08.1962, Blaðsíða 2
NÝTT KREM ® fylgið þessum noxzema reglum daglega
Bezta leiðin til að öðlast
fagra húð er að hún fái
góða næringu. Noxzema
krem hefur þann kost fram
yfir önnur krem, að það
inniheldur sérstök efni,
sem eyða bólum og útbrot-
um og gera húðina mjúka
og fagra. Það gerir því
meira gagn en venjulegt
hreinsunarkrem og ber
fljótan árangur. Reynið
Noxzema Skin Cream í dag
og þér munuð sannfærast
að ekkert krem jafnast á
við það.
t
1 Undir liáttinn: Berið 2. Eftir þvottinn: Berið
svolítið aukalega á ból- á Noxzema. Ösýnilega
ur eöa útbrot. Hin fitu- ver það húðina gegn
lausa efnasamsetning í útbrotum.
Noxzema græðir fljót-
lega.
3 Kvölds og morguns:
Hreinsar eins og sápa.
Skolast af með vatni.
Nærir húðina um leið
og það hreinsar.
noxzema
skin cream
Heildsölubirgðir
PRIÐRIK BERTELSEN & CO. H. P.
Sími 36G20 Laugaveg 178
f fullri alvöru;
Tveir
skrípaleikir
Margir hafa gerst til að álasa for-
ráðamönnum Þjóðleikhússins fyrir
að hafa tekið hálfgerðan skripaleik
til sýningar í því virðulega húsi.
Það sé ekki samboðið þeirri stofn-
un, sem kennd er við sjálfa þjóð-
ina.
Látum það liggja á milli hluta.
Svo einkennilega vildi til, að um
sama leyti og þessi umdeildi skripa-
leikur var settur á svið í Þjóðleik-
húsinu, var annar skrípaleikur sett-
ur á svið i nafni þjóðarinnar og af
forráðamönnum hennar, í sjálfum
höfuðstaðnuin og öllum helztu bæj-
um og kauptúnum úti um land, og
ekki nóg með það, heldur léku þeir
aðalhlutverkin.
Leikur þeirra var fyrst og fremst
í þvi fólginn, að þeir veittust hver
að öðrum með fúkyrðum, brígslun-
um og skömmum, kölluðu hverir
aðra dugleysingja og ráðleysingja,
þegar þeir voru hæverskastir, en
annars svikara, svindlara og jafn-
vel þjófa. Og að sjálfsögðu var
skrípaleik þessum svo útvarpað á
ótal bylgjulengdum, svo allir mættu
verða hans aðnjótandi.
Þessi skrípaleikur var að þvi leyti
frábrugðinn þeim margumtalaða,
sem fluttur var á sviði Þjóðleikhúss-
ins, að hann var fluttur af mönnum,
sem ekki vilja fyrir nokkurn mun
kallast leikarar, þótt þeir séu það
flestum fremur — liinn fluttur af
þeim, sem umfram allt vilja kallast
leikarar, hvort sem þeir eru það
eða ckki. Einnig að því leyti, að
flytjendur lians ætluðust til þess
að allir tækju leik þeirra sem
fyllstu alvöru, enda þótt harla ólík-
legt sé að þeir hafi gert það sjálfir,
en þeir i Þjóðleikhúsinu vildu hins
vegar að allir tækju leik þeirra sem
gaman og grin, þótt þeir sjálfir
tækju hann alvarlega. Báðum var
það aftur á móti sameiginlegt, að
]ieir börðust um hylli áheyrenda í
því skyni, að þeim yrði trúað fyrir
mikilvægari hlutverkum og virðu-
legri í framtíðinni.
Þegar á allt er litið munu nokkur
áhöld um hvorir hafi leikið betur.
Á hinu er enginn vafi, að áheyrend-
urnir í Þjóðleikhúsinu hafi skemmt
sér mun betur en hinir. Kannski í
og með vegna þess, að þeir urðu
að greiða gjaldið fyrir þá skemmt-
un fyrirfram. Gjaldið fyrir hina
greiða þeir eftir á — því að öll
skemmtun kostar eitthvað.
Auk þess ber víst öllum saman
um að leikurinn i Þjóðleikhúsinu
hafi — þrátt fyrir allt — verið mun
fágaðri en leikur hinna, en þó fyrst
og fremst stórum trúverðugri. Svið-
setning beggja skripaleikjanna kost-
aði áreiðanlega drjúgan skilding, en
vitað er að leikurinn 1 Þjóðleilchús-
inu færði þeirri stofnun mikinn
gróða. Hversu mikinn gróða hinn
slcrípaleikurinn færir viðkomandi
stofnunum mun aftur á móti um-
deilanlegt.
En eitt er víst — hafi Þjóðleilc-
húsið og leikararnir þar seít ofan
fyrir það, að hinn umdeilanlegi
skripaleikur var settur þar á svið,
Framliald á bls. 31.