Vikan - 13.02.1964, Blaðsíða 23

Luteyn hefðu einnig verið
handsamaðir í sömu járnbraut-
arstöð. Brezki flugherinn hafði
gert nokkrar árásir, sem leiddu
til mikilla ráðstafana til að
handsama flugáhafnir, sem svifu
til jarðar í fallhlífum. En Neave
og félaga hans tókst að sleppa
úr lögreglustöðinni, meðan verð-
ir þeirra gættu sín ekki rétt sem
snöggvast. Þjóðverjar höfðu því
verið viðbúnir, þegar Hyde-
Thompson kom til Ulm, en hann
hefði heldur ekki getað gert sér
neina von um að sleppa, þegar
grunur var á annað borð fallinn
á hann.
Ohapp Hyde-Thompson kenndi
okkur sitt af hverju, sem kom
í góðar þarfir síðar. Við urðum
að gjalda reynslu okkar dýru
verði! Upp frá þessu áttu í mesta
lagi tveir flóttamenn að fara
sömu leið.
SVIKARINN.
Eins og ég hefi þegar getið,
var ég ekki alls kostar ánægð-
ur með hlemminn á flót.tagat-
inu í leikhúsbyggingunni. Þegar
Þjóðverjar voru farnir að róast
eftir um það bil viku frá flótta
fjórmenninganna, fór ég við ann-
an mann á laun inn í leikhúsið og
málaði hlemminn enn einu sinni.
Ég vissi nefnilega, að ef enn yrði
strokið úr fangabúðunum,
mundu Þjóðverjar margfalda ná-
kvæmni sína og kapp við að
finna leiðina, sem menn færu.
Þegar málningin var þornuð,
fórum við til að athuga, hvernig
liturinn kæmi heim við umhverf-
ið, og við þessa heimsókn í leik-
húsið hafði ég óljósan grun um,
að fvlgzt væri með ferðum okk-
ar. Ég var gætnari en nokkru
sinni, þegar ég fór inn í leikhús-
ið og hvarf síðan undir leiksvið-
ið, en það var einkennileg til-
viljun, að þýzkur snuðrari skyldi
einmitt koma þarna í sama
mund. Ég heyrði hann tala við
einhvern (líklega fanga) í
grennd við leiksviðið.
Næstu tveir fangar voru reiðu-
búnir til flótta næsta sunnudag,
þegar við komumst að því, að
daginn áður höfðu Þjóðverjar
farið inn undir leiksviðið og
fundið hlemminn minn. Þetta
var sérstaklega grunsamlegt af
þeim sökum, að engin ummerki
Framhald á bls. 48.
FI0TTINN FRÁ C010ITZ
8. hiluti
Eftir Patrlck Reid
Teikning Baltasar
VIKAN 7. tbl.
23