Vikan - 20.02.1964, Blaðsíða 12

^Lr
Það er stórt orð Hákot sagði karlinn og stórt
orð ráðhús, getum við nú sagt. En ómissandi
er það í hverri borg sem stjórnarfarslegur mið-
punktur og dráttur í andliti borgarinnar. Það
hefur verið kveinað og kvartað yfir því að
skipulag Reykjavíkur væri afleitt og malbik-
un gatna áratug á eftir tímanum. En við hverju
er hægt að búast; við höfum ekki einu sinni
átt ráðhús. Nú á að bæta úr því og eftir all-
mikið jaml og japl og fuður hefur teningnum
verið kastað. Og teningurinn kom niður við
nyrðri enda tjarnarinnar. Þar á hann að sitja
á lágri undirstöðu og horfa fram á tjörnina.
Það er varla sá blettur til í borgarlandinu,
að einhverjum hafi ekki þótt hann bera af
öðrum fyrir ráðhúsið okkar væntanlega. En
ráðamenn borgarinnar flestir hafa litið hýrum
augum um bakka tjarnarinnar og þar var hús-
inu endanlega valinn staður. Nú er það um
þetta eins og flestöll stórmál, að menn eru
ekki á eitt sáttir. Helgi Hjörvar hefur til dæm-
is fagnað því, að ráðhúsinu skyldi loks val-
inn staður í nánd við þær minjar fornar, sem
hann telur að finna mætti undir húsi einu við
Tjarnargötu. Þann stað telur hann að Ingólf-
ur Arnarson hafi valið öðrum fremur fyrir sitt
eigið ráðhús og bólstað. Helgi var líka ánægð-
ur með húsið sjálft; hafði kviðið því, að tekin
yrðu einhver ógurleg heljarstökk í listrænni
sköpun svo að öll önnur hús í miðbænum féllu
í skuggann. Mörgum virðist aftur á móti, að því
sé sízt til að dreifa. Einn greinarhöfundur í
Morgunblaðinu talar um „ráðkassann" og þá
yfirþyrmandi andlegu fátækt sem birtist í arki-
tektúr hússins. Hauki Clausen, tannlækni,
fannst ráðhústeikningin og módelið minna
einna helzt á „shoppingcenter í Bandaríkj-
unum“ og þannig hafa menn tínt alla mögu-
lega og ómögulega hluti til að líkja ráðhús-
inu við.
Einhvernveginn er það svo, að enginn þeirra
er látið hafa skoðanir sínar í Ijós á prenti, hef-
ur verið frá sér numinn af hrifningu. Að
minnsta kosti ekki þegar þetta er skrifað. Ef
til vill er það vegna þess, að menn hafa gert
sér vonir um eitthvað stórfenglegt. Og sum-
ir horfa í þessar tvö hundruð milljónir, sem
sagt er að til þurfi til að kaupa upp lóðir á ráð-
hússvæðinu. Þar fer margt útsvarið fyrir lítið.
Ef til vill finnst komandi kynslóðum lítið
til þess koma, hvað við höfum lagt á okkur til
þess að kaupa lóðir fyrir ráðhúsið. Og óve-
— VIKAN 8. tbl.