Vikan - 27.02.1964, Blaðsíða 11

Al^SSSlSSOfl prentari
Fyrst datt mér í hug að ég vildi helzt vera
bankastjóri hjá Seðlahankanum, því það virðist
gefa gotl í vasann, en sízt vera forstjóri hjá Olíu-
félaginu, þvi það gæti hafl hættulegar afleiðingar.
En við nánari athugun komst ég að þeirri niður-
stöðu, að það myndi einmitt vera mjög æskilegt
að vera forstjóri olíufélags, eða einhver háttsettur
starfsmaður þess, þvi maður getur ekki séð, að
þeim verði nokkurn tíma fjár vant. Og pening-
arnir eru aflið til alls, er það ekki?
Og Iivað ég vildi sízl vera. Það get ág alveg
sagt þér. Það er að vera slátrari. Ég féklc mér
göngutúr niður að liöfn á góðviðrismorgni i haust,
og þá var einmitt verið að reka lióp af sprækum
og fallegum lömbum inn i sláturhúsið. Þá vissi
ég það alveg fyrir vist; þetta gæti ég aldrei gert.
ÞórapinnjÞórarinsson
ritstjjóri
Ég myndi lielzl kjósa að vera í því starfi, sem ég nú hef. Minn áhugi
hefur frá fyrstu tið beinzt að blaðamennsku, og það hefur ekki breytzt.
Á hinn bóginn vildi ég sízt vera bermaður. I fyrsta lagi myndi ég
alls óhæfur i það starf, og í öðru lagi lmfa Islendingar hingað til verið
lausir við her, og fer bezt á, að svo verði áfram.

forstjóri
Eins og kunnugt er, hefur starf
mitt, síðan ég komst til fullorðins-
ára, eða um 30 ára skeið, verið
að byggja upp heildverzlunina
Heklu h. f. ásamt dótturfyrirtækj-
um. Ég hef, sem sagl, haslað mér
völl á viðskiptasviðinu og vil taka
fram, að frá minu sjónarmiði eru
engin viðskipti góð, nema báðir
aðilar hafi hag af.
Eg er fæddur og uppalinn í sveit,
og vann þar öll venjuleg sveita-
störf ásamt vegavinnu og algengri
verkamannavinnu, og fór eina ferð sem hjálþarkokkur á togara. Ég
verð að segja, að ég hef fundið gleði og ánægju af öllum þessum störfum.
Á hinn hóginn er þvi til að svara, að ég veil ekki um neitt þjóð-
nýtt starf, sem ég væri ekki viljugur að vinna. Það er mín skoðun,
að þótt menn geri vissa atvinnugrein að lífsstarfi sínu, eigum við
íslendingar alltaf að vera reiðubúnir að vinna livaða starf sem er,
annað væri neikvæð afstaða.
VIKAN 9. tbl. —