Vikan - 19.11.1964, Blaðsíða 2

ri alvöru:
Húð yðar þarfnast AVON-umhyggju. Húð yðar, — i raun og veru
sérhverrar konu, tekur jafn fjjótt og með þakklæti ó móti óhrif-
um hins rakamettaða RICH MOISTURE CREAM, eins og blóm sig-
ur i sig döggina. Þér munuð gleðjast yfir þessu dósamlega fitu-
lausa AVON-kremi og hvernig húð yðar blómstrar við notkun
þess. Og eftir að hafa notað RICH MOISTURE CREAM mun það
auka vellíðan yðar að nofa ROSEMINT FACIAL MASK, — AVON
CLEANESING CREAM, - VITA MOIST CREAM, og AVON SKIN
LOTION.
ÚTSÖLUSTAÐIR í REVKJAVÍK: Oculus, Orion, Gyðjan, Regnboginn, Tíbró, Sópuhúsið. — ÚTI Á LANDI: Hafn-
arfjarðar Apótek, Akraness Apótek, Verzl. Drangey, Akranesi, Verzl. Einars Sigurðssonar, Bolungarvík,
Straumur, ísafirði, Apótek Sauðórkróks, Kristjón Jónsson, Hólmavík, Kaupfél. Þingeyinga, Húsavík, Kaup-
fél. Austur-Skaftfellinga, Höfn, Verzl. Edda, Keflavík, Stjörnuapótekið, Akureyri Rakarastofa Jóns Eðvarðs,
Akureyri, Kaupfél. Borgfirðinga, Borgarnesi, Silfurbúðin, Vestmannaeyjum, Verzl. Jóns Gíslasonar, Ólasf-
vík, Kaupfél. Vopnfirðinga, Vopnafirði, Siglufjarðar Apótek, Verzl. Guðrúnar Rögnvalds, Siglufirði, Verzl.
Túngata 1, Siglufirði, Verzl. Grein, Hveragerði, Kaupfél.Rangæinga, Hvolsvelli, Kaupfél. Árnesinga, Sel-
fossi, Kaupfél. Þór, Hellu.
Einkaumboð: J. P. GUÐJÓNSSON H.F. — Sími 11740, — Skúlagötu 26 — Box 1189.
2 — VIKAN 47. tbl.
Bilið er mjótt
Á miðju hausti hlöktu fánar
i hálfa stöng í litlu þorpi vestur
á fjörðum. Þar hafði verið liöggv-
ið slcarð i fámennan hóp þorps-
ins; þau tíðindi höfðu borizt,
sem fólk í sjávarplássum verður
sifellt að vera viðbúið, en allt-
af eru samt jafn þungbær: Bátur
hafði farizt og með honum fjór-
ir menn, allir ýmist kunningj-
ar eða skyldmenni hinna, sem
í þorpinu búa. Þó var það nokk-
ur huggun harmi gegn, að tveir
ungir og liarðfrískir fjölskyldu-
feður höfðu fyrir sakir karl-
ntennsku sinnar svo og þeirrar
heppni sein flokka má undir
kraftaverk, komizt af.
Þetta slys sýndi það enn einu
sinni, hversu öryggi er ábóta-
vant. fslenzkir fiskimcnn eru
kappsfullir og skila meiri afla
á mann en dæmi eru til um hjá
öðrum þjóðum. í tiu vindstigum
og stórsjó vestur af Vestfjörð-
um er verið að draga inn lin-
una á liðlega fimmtiu lesta bát.
Báturinn kútveltist, en það er
haldið áfram að vinna eins og
ekkert sé á seiði, unz það ólag
ríður yfir, sem veltir bátnum
og sökkvir. Þá er gripið til þess
í örvæntingu fárra andartaka að
reyna að losa björgunarbátinn.
Ep úthúnaðurþiii er ekki hetri
en svo að allt stendur fast og
maðurinn verður að hjarga sér
á kjöl áður en tekizt hafði að
losa bátinn. Þar með virðist i
fljótu bragði að öll von sé úti;
skipið og mennirnir fljótandi i
hafrótinu mcðan þrekið endist.
Fyrir óskiljanlega heppni losn-
ar svo björgunarbáturinn frú
skipinu eftir að það er sokkið,
og flýtur upp. En þá eru einung-
is tveir þeir þrekmestu á lífi.
Og enn er það tilviljun, sem
verður þeim til bjargar: Það
verður að skera á einhver bönd
og sú heppni, að annar þeirra
er með vasahníf, verður til þess
að þeir bjargast. Það má nú
segja, að bilið er mjótt milli birtu
og éls. Einungis tilviljanir ráða
því, að þessi bátur fórst ekki
með allri áhöfn.
Á hverju einasta ári verða
sjóslys meðfram ströndum fs-
lands og alltof oft heyrist sagt
frá því, að skipbrotsmenn áttu
í einhverju stímabraki við björg-
unarbátana. Það virðist vera
Framhald á bls. 50.