Vikan - 19.11.1964, Side 45

APPELSÍN
SÍTRÓN
L I M E
Svalandi - ómissandi
á hverju heimili
Þjónninn brosti og kom meS
uppóstungu.
— Hann segir að Doner Kebab
sé mjög gott í dag. Eg trúi honum
ekki, en það getur vel verið. Það
er mjög ungt lamb, steikt ó teini,
yfir viðarkolaeldi og borið fram
með krydduðum hrísgrjónum. Miklu
af lauk. Viltu eitthvað annað frek-
ar? Pilaff eða eitthvað af þessum
fjandans fyllta pipar, sem þeir éta
hérna? Allt i lagi þó. Þú verður
að byrja með nokkrum sardínum,
glóðarsteiktum en papilotte. Það
er hægt að svæla þeim í sig. Kerim
lét skipanahríðina dynja ó þjónin-
um, svo hallaði hann sér aftur á
bak og brosti til Bonds. — Svona
ó að meðhöndla þetta fjandans
pakk. Það elskar að lóta bölva sér
og sparka í sig. Það er það eina,
sem það skilur. Það er í blóðinu.
Allar þessar kenningar um lýðræði
eru að drepa það. Það vill fó
soldóna og stríð, nauðganir og
skemmtilegheit. Þetta eru ræflar og
ruddar í röndóttum fötum með
harðkúluhatta. Þeim líður djöful-
lega, það þarf ekki annað en að
horfa ó þó til að sjó það. Jæja, til
fjandans með þó. Nokkuð nýtt?
Bond hristi höfuðið. Hann sagði
Kerim fró herbergisskiptunum og
að töskurnar hans hefðu ekki verið
snertar.
Kerim skolaði niður glasi af raki
og þurrkaði sér um munninn með
handarbakinu. Hann bergmálaði
hugsanir Bonds við og við:
— Jæja, leikurinn varð einhvers-
staðar að byrja. Ég hef undirbúið
nokkra smáleiki. Nú getum við að-
eins beðið og séð til. Við skulum
gera smá innrás inn á óvinasvæðið
eftir matinn. Ég býst við, að þú
hefðir gaman af því. Nei, við mun-
um ekki láta sjá okkur. Við ferð-
umst í skugganum, neðanjarðar.
Kerim hló ánægður að snilli sinni.
— Og nú skulum við tala um aðra
hluti. Hvernig likar þér Tyrkland?
Nei, mig langar ekki til að vita
það. Hvað eigum við að tala um?
Þeir trufluðust, þegar fyrsti rétt-
urinn kom. Sardínur, glóðarsteikt-
ar en papilotte, voru eins á bragð-
ið eins og allar aðrar steiktar
sardínur. Kerim hófst handa við
stóran disk af einhverju, sem virt-
ust vera strimlar af hráum fiski.
Hann sá áhugasamt augnaráð
Bonds. — Hrár fiskur, sagði hann.
— Á eftir þessu ætla ég að fá hrátt
kjöt og salatblöð, og svo fæ ég
mér skál af yoghourt. Ég er ekki
neinn heilsuræktarmaður, en einu
sinni þjálfaði ég mig upp í að
verða aflraunamaður. Það er gott
starf í Tyrklandi. Almenningur elsk-
ar það. Það er gott starf. Og þjálf-
arinn minn krafðizt þess að ég æti
aðeins hrámeti. Það er góður sið-
ur. Það er gott fyrir mig en — hann
veifaði gafflinum slnum — ég er
ekki að segja að það sé gott fyrir
alla. Og mig skiptir það andskot-
an engu máli, hvað fólk étur, með-
an það bara hefur gaman af að
éta. Ég þoli ekki þá, sem éta með
Framhald á bls. 51.
Þetta eru
NYLFUR haUamér
sem þola regn og illa meö-
fferð án þess að aflagast
BKRNHARD LAXDAL,
Kjörgarði — Sími 14432.
VIKAN 47. tbl. — 45