Vikan - 25.11.1965, Blaðsíða 53

Biissmsiiaii!
JÖHANNES NORflFJÖRD H.F. hvehfisbdtu 49
og einni dótturdóttur, stórfaliegri
hnátu sem kölluð var Charpillon.
Hún gerSi þennan suSræna mont-
hana svo vitlausan í sér, að hann
var kominn á fremsta hlunn með
að fremja sjálfsmorð. Þegar hann
eitt sinn missti stjóm á skapi
sínu og barði Charpillon, lét hún
lögregluna hirða hann.
Casanova reyndi að hefna sín
á þann hátt, sem var einkenn-
andi fyrir andlega reisn þessa
mannkertis. Hann keypti sér
páfagauk og kenndi honum að
segja eftirfarandi setningu á
frönsku: „Charpillon er meiri
mella en móðir hennar“. Um
svipað leyti komst hann í kynni
við barón nokkurn og hjákonu
hans, sem honum leizt forkunn-
arvel á. Hann vann fimmhundr-
uð sterlingspund af baróninum í
fjárhættuspili, tók við tékka sem
greiðslu og keypti auk þess hjá-
konuna af spilanaut sínum fyrir
tíu gíneur. En Lundúnalukka
hans reyndist söm við sig, því
hjákonan sýkti hann af kynsjúk-
dómi, sem hafði nærri því lagt
hann í gröfina, og tékkinn reynd-
ist falsaður, og lá við að Casa-
nova tapaði hálsbeini sínu fyrir
þá sök, því á þeirri tíð var eng
um silkihöndum tekið á útgef-
endum gúmmítékka. Hann komst
nauðuglega undan til Frakklands
og ráfaði eftir það víða um lönd,
uns hann að lokum settis um
kyrrt hjá greifa nokkrum í Bæ-
heimi, sem tók ástfóstri við Casa-
nova vegna meintrar kunnáttu
hans í stjörnuspeki. Þar dvaldi
hinn mikli kvennaljómi síðustu
ár ævinnar, fúll og tirrinn og sí-
nöldrandi yfir matnum og ýmis-
konar smámunum. Þessutan
skrifaði hann minningar sínar,
sem áttu eftir að færa honum
heimsfrægð, og heilmikla doð-
ranta um vísindi, heimspeki og
stjórnfræði, sem enginn hefur
nokkru sinni nennt að líta í. Vor-
ið 1798 gaf hann upp öndina,
sjötíu og þriggja ára að aldri og
saddur lífdaga.
dþ.
Borg framtíSarinnar
Framhald af bls. 19.
Hvað er það þá sem búast má
við af þessum mönnum nýrrar ald-
ar?
Fyrst og fremst hagnýting hins
auða rúms ofar jörðu.
Borgir framtíðarinnar munu hækka
í lofti. Ásamt Robert La Ricolais,
prófessor við háskólann í Fíladelf-
íu, eru borgararkitektar búnir að
hafna þeim hætti, sem jafnan hef-
ur þótt sjálfsagður, að hafa borg-
arstæði sem aðra vegi jafnhátt
jörðu, og leggja nú til að í staðinn
komi lóðréttar brautir. „Tengjum
húsin hvert öðru". Á öllum skipu-
lagsuppdráttum skýtur hin sama
hugmynd ætíð upp kollinum; að
umferðin skuli fara fram á fleiri
en einum fleti, og verði þá að end-
ingu því takmarki náð, að hættan
á því að farartæki rekizt á, verði
ekki framar fyrir hendi, og að unnt
sé að hafa á sömu braut ýmsar
tegundir farartækja. Þá mundi
borgarstræti jafnhá jörðu verða ein-
göngu fyrir þá tegund farartækja,
sem nú er orðið allmiklu minna
metið en áður var, og kölluð hafa
verið tveir jafnfljótir, — eða hestar
postulanna. Mundi þá sjást þar fátt
annað en gangandi menn.
Er nokkur ástæða til að kvíða
þeim tíma er í framkvæmd komast
hugsjónir þessara galdramanna,
sem ætla sér að þjappa einni millj-
ón manna saman á litlu svæði, til-
tölulega fáum fermetrum miðað við
allan þann fjölda? Víst ekki. Samt
er hér nokkurs að gæta, sem vanda-
samt kann að verða: það verður
að sjá öllu þessu fólki fyrir hreinu
lofti, kyrrð og sólskini. Til þess að
það megi takast er ekki nema eitt
ráð: að borgir þessar í þrívíðu
formi séu látnar hafa lauslega
tengingu milli einstakra parta þann-
ig að úr verði fullkomlega sam-
virk heild. Það er gangslaust að
ætla sér að þröngva framtíðarborg-
inni inn í umferð eldri borga. í
stað skipulags „sniðið við hæfi
maura", kemur skipulag „sniðið
við hæfi engisprettna". Svona fæð-
ist borg framtíðarinnar, hún hrær-
ist á aflsviði hins þrívíða rúms.
Þegar fram eru komnar flugvélar,
sem geta hafið sig beint í loft upp
og lent á sama hátt (án brautar)
þá verður það vafalaust í háhýs-
um og hengihúsum sem mikill hluti
þeirrar mergðar, sem illt væri að
koma fyrir annars, verður vistað-
ur. Og stjórnardeildir, félagsmála-
deildir, allt skrifstofubáknið, hvar
verður það staðsett? Því verður
komið fyrir í feiknamiklum turnum
með lendingarpöllum fyrir flugvél-
ar. Og landbúnaðurinn verður rek-
inn í þessum háborgum, þó ótrú-
legt megi virðast. Fjarri fer því að
nú sé allt upp talið. Auk þessarar
gerðar borga, sem nú var nefnd,
munu koma fram brúaborgir, og
síðar fIjótandi borgir með keilulaga
húsum. Við nokkurskonar siglutré,
sem verður 20 m. að þvermáli,
verða tjóðraðir með köðlum
skemmtistaðir, almenningstorg og
garðar.
I stað húsa með afarmörgum
hæðum, hefur svissneskur málari
að nafni Walter Jonas hugsað sér
að hafa húsin trektlaga, því með
því einu móti, segir hann, er unnt
að sjá íbúunum fyrir nægri birtu
og losa þá við hávaða og þys frá
farartækjum. En umferðin á þá að
fara fram á trektinni utanvert eftir
gormbrautum sem þeim eru ein-
göngu ætlaðar. í hverju trektar-
1
Sjónvörp - Heimilisútvörp - Bílaútvörp - Ferðatæki
BLAUPUNKT
SÖLUUMBOÐ:
Reykjavík:
Akranes:
Keflavík:
Vestm.eyjar:
Radíóver sf., Skólavörðust. 8,
Verzlunin Öðinn,
Stapafell,
Jóhann Kristjánsson, Bessast. 10.
EINKAUMBOÐ:
GUNNAR ÁSGEIRSSON H.F.
SuSurlandsbraut 16. — Sími 35200.
VIKAN 47. tbl. gg