Vikan - 25.11.1965, Blaðsíða 55
byggingarlist er orðiS að glasp, má
einnig segja að illa skipulagðar
borgir jafngildi fjöldamorðum".
Niðurstaðan verður sú að borgar-
arkitekt sá, sem starfi sínu er vax-
inn, sér fram á breytingar, sem
fara langt fram úr því sem aðrir
en örfáir af samtíð hans mundu
samþykkja. Mesta böl þessarar ald-
ar er ef til vill að vilja haga lífi
sínu og starfi eins og heimurinn
stæði í stað, þó að það ætti að
vera hverjum manni Ijóst, að hann
stefnir óðfluga til mjög breyttra
hátta. „Það er vegna þess að menn
veigra sér við að horfast í augu
við hið ókomna, sem þeir mæla
hið ókomna á sömu alin og það
sem gerðist í gær. Manngerð End-
urreisnartímans er horfin, og kem-
ur aldrei aftur. Það er gangslaust
að harma það. Jafn gagnslaust er
að Ifta á þessa spámenn, sem svo
mætti kalla hina fremstu arkitekta
okkar tfmabils, sem vangaveltu- og
hugarburðarspekinga, sem hafi
hætt sér út á hálan fs í heilabrot-
um sínum. Þeir hafa engu að sfður
rétt fyrir sér þó almenningur trúi
þeim ekki, þeir hafa gert sitt ýtr-
asta til að finna lausn á erfiðum
vandamálum, og eiga heimtingu á
aðstoð til að koma þessu f fram-
kvæmd. Þeir, sem það á fyrir að
liggja að búa f borg langa ævi,
ættu að reyna að gera sér grein
fyrir þvf hve fjarstæð er skipu-
lagning borga hér á hnettinum, eins
og hún hefur verið og er enn. Af
manni sem býr við sult og kulda,
getur mikil hætta stafað. Og m.a.
þessvegna er ekkert undanfæri að
klæða hann, ala og hýsa. Það ligg-
ur mikið á. 1 gærdag var eigin-
girni munaður. Nú er hún stór-
hættuleg. Við skulum votta þeim
mönnum virðingu okkar sem hafa
tekið sér fyrir hendur að finna ráð
til að byggja borgir sem duga
munu vel enn um skeið. Og vona að
þær verði staðir, þar sem öllum
líður vel. .★
Astrid drottning
Framhald af bls. 25.
þvf henni þótti vænt um tengda-
föður sinn og dáði hann mjög.
Leopold tók þá við konungdómi,
hinn þriðji með því nafni. Astrid
varð drottning. Nú var ekki leng-
ur fært að hafa aðsetur í Stuyven-
burg, og fluttu konungshjónin til
hallarinnar Laeken. Langt var um
liðið síðan þau höfðu búið f kon-
ungshöllinni í Brussel, og fólkið
f borginni var þeim fegið. Meðan
Astrid var prinsessa, sást hún oft-
ast á myndum f vöggustofum, í
spítölum, en þó einkum hvar sem
einhver þurfti hjálpar við og hugg-
unar. En eftir að hún varð drottn-
ing lét hún sér enn annara en áð-
ur um þá sem hjálparþurfi voru.
Hún gaf ekki einungis af eigum
sfnum, heldur lét hún óspart f té
tfma sinn og aðra aðstoð. Sforsa
greifi hafði þessi orð um drottn-
inguna: „Allt látbragð hennar, hver
svipbrigði, hvert bros, virðist láta
Mark II
Sfðlfvírka
þvottavólln
með suðu
★ FLJÓTVIRK: Þar sem Mark II
þvottavélin notar ekki að-
eins kalt vatn heldur einn-
ig heitt, flýtir það mjög fyr-
ir upphitun á vatninu í
suðu.
★ ÓDÝR í REKSTRI: Rafmagns-
hitun á köldu vatni í suðu
er dýr. — Mark II þvotta-
vélin notar vatnið úr hita-
kerfi hússins. — Það er ó-
dýrt.
★ FJÖLBREYTTAR ÞVOTTA-
STILLINGAR:
★ Stillanlegt hitastig á
vatni 100° - 60° - 40° -
kalt.
* Stillanlegur þvottatími
upp í 15 mínútur.
★ Sérstakt þvottakerfi fyr-
ir ull og annan við-
kvæman þvott.
* Stillanlegt vatnsmagn,
eftir magni þvottarins.
Sparar upphitun á
óþara vatnsmagni.
0 .Johnson & Kaaber hf.
Sætúni 8. — Sími 24000.
Heimilistœhi sf.
Hafnarstræti 1. — Sími 20455.
f Ijós þessa ósk: „Sjálf er ég ham-
ingjusöm, og hvað get ég gert, guð
minn, til þess að miðla öðrum áf
þessari auðlegð minni".
Svo er sagt að árið 1934, þegar
mikil neyð var í Belgfu vegna
kreppu, sem þá stóð sem hæst,
hafi drottningin fengið óvenjulegt
bréf svohljóðandi: „Maðurinn minn,
sem er atvinnulaus, á nú orðið ekki
nokkra flík. Hann er jafnstór hans
hátign konunginum, og ég fmynda
mér að hann gæti notað niður-
lögð föt af honum". Drottningin lét
ekki standa á svarinu. Hún útbjó
póstböggul og lét senda hann þeg-
ar í stað.
ÞaS voru mikil vandræði í Belg-
fu á þeim árum og verkalýðurinn
svalt. Atvinnuleysið varð eigna-
lausu fólki mjög þungbært. Astrid
drottning skrifaði þá Henry Jaspar,
sem var formaður velferðnarnefnd-
ar ríkisins, svohljóðandi bréf:
„Ég þakka yður fyrir að hafa
stuðlað að því með ráðum og dáð
að hjálp bærist börnum og full-
orðnum, jafnt sem gamalmennum,
sem hafa orðið fyrir svo miklum
búsifjum af völdum kreppunnar, að
þau lifa nú við neyð.
Margir menn af ýmsum stéttum
þjóðfélagsins, hafa látið sinn skerf
af hendi rakna.
En betur má ef duga skal.
Þeir sem sloppið hafa tiltölu-
lega vel munu geta skilið bágindi
þess fólks, sem þjáist af kulda,
sulti og ekki ósjaldan af sjúkdóm-
um sem stafa af ófullnægjandi við-
urværi.
Kreppan snertir alla, en ég þyk-
ist þess fullviss, að allir sem nokk-
urs eru megnugir, muni leggja
fram sinn skerf. Þó skerfurinn sé
ekki stór, safnast þegar saman
kemur, og þetta getur aflétt mikilli
neyð. Sumir munu gefa peninga,
aðrir nauðsynjar . . .
Ég veiti sjálf öllum gjöfum við-
töku ( höllinni Belle-Vue, öllu því
VIKAN 47. tbl. g5