Vikan - 02.06.1966, Blaðsíða 6

Ronson
RONSON
fyrir dömuna
RONSON
fyrir herrann
RONSON
fyrir heimilið
RONSON KVEINJNRI
er tilvalin tækifærisgjöf
WORLO'S GREATEST LIGHTERS
EKTA BÍTLAR - OG FALSKIR.
Kæra Vika!
Ég lít venjulega yfir póstinn
hjá þér og les í fljótheitum það,
sem þar er skráð. Undanfarið hef
ég rekist þar á eitthvað af bréf-
um um fyrirbæri það, sem bítlar
kallast, og þá ekki síst þessa
Hijóma eða Óma eða hvað þeir
nú heita þarna í Keflavík. Hafa
sumir í Póstinum orðið til að
hrósa þessum drengjum, en aðrir
kallað þá leiðinlega.
Ekki er því að neita, að mér
finnst þessi Keflavíkurhljóm-
sveit — og aðrar íslenzkar á svip-
aðri línu, sem ég man ekki hvað
heita — hörmulega leiðinleg, og
mig hryllir beinlínis við smekk-
leysi þess fólks, sem er svo létt-
lynt að tengja þá að einhverju
leyti við hina upprunalegu Bítla
frá Liverpool eða aðrar vinsæl-
ar bítlahljómsveitir í engilsax-
neska heiminum. í Englandi og
írlandi hef ég heyrt og horft á
bítlahljómsveitir, sem hafa það
ekki einungis fram yfir Kefla-
víkurdrengina að geta sungið og
leikið á hljóðfæri, heldur og lif-
andi og listræna framkomu á
sviði. Þetta síðasttalda vantar
hina íslenzku „bítla“ átakanlega,
og raunar íslenzkar danshljóm-
sveitir yfirleitt.
Annað mikilvægt atriði: Öll
dægurlagatónlist, sem eitthvað
er að marka, á rætur sínar í
þjóðlagatónlist. Og íbúar Bret-
landseyja eiga ótæmandi auð
góðra þjóðlaga af ýmsu tagi,
einkum þeir, sem eru af keltnesk-
um uppruna. Það er engin tilvilj-
un, að Bítlarnir skyldu koma frá
Liverpool. fbúar þessarar gömlu
og skítugu siglingaborgar eru að
miklu leyti velskir og írskir að
ætt, og áratug eftir áratug og
mann fram af manni hafa þeir
þróað með sér sannkallaðan
fjársjóð af sjómannasöngvum í
þjóðlagastíl. Um Liverpool var í
gamla daga sagt, að þótt fólkið
skorti bæði fæði og klæði, tré og
söngfugla, þá væri það sjálft
stöðugt syngjandi. Bítlunum var
því söngur margra alda í blóð
borinn.
Ekki er nema von, að þessir
heimskautalabbakútum okkar
bregðist illa bogalistin, þegar
þeir fara að stæla sanna bítla
með litla kunnáttu, en minni
hæfileika og enga tradisjón að
baki. Við áttum einu sinni okk-
ar þjóðlög, rímurnar, en nú veit
æskan naumast að svoleiðis
nokkuð hafi nokkurntíma verið
til. Við höfum ekki haldið tengsl-
unum við söng aldanna, eins og
þeir í Liverpool hafa gert, og
því verður okkar bítilsöngur
aldrei annað en ámátlegar eftir-
hermur.
Gamall reiður bítill.
LEIÐRÉTTING VARÐANDI KJÖT-
VERÐIÐ.
Hr. ritstjóri!
Mér þykir leitt að slæm villa er
í bréfi því, sem ég skrifaði yður
og birt er í síðustu Viku, 5. maí
1966. Þar er sagt að einn kjóll-
inn sem ég keypti í Hamborg
hafi kostað 124 mörk en á að
vera 174.
Þar sem þetta stangast illa á
við það verð, sem ég gef upp fyr-
ir kjólana samanlagt og mína
gjaldeyriseyðslu, held ég að rétt
væri að leiðrétta þetta, annars
mun fólk álíta að annað, sem ég
held fram í bréfi þessu, muni
vera álíka vitlaust.
Ég sendi yður hér með nótuna
yfir kjólinn, 10 mörkin sem bætt
er við verðið á r.ótunni, eru fyr-
ir að stytta kjólinn.
Virðingarfyllst
Húsmóðir í Hafnarfirði.
Viff biffjumst afsökunar á vill-
unni, og hvaff nótuna snertir, þá
sannar hún mál þitt svo ekki
verffur um villst.
Svar til J.J., Dalvík:
Eins og þú sérff, er fegurffarsam-
keppnin nú hafin, svo aff ég vona
aff þú fyrirgefir okkur seinlætiff.
Skriftin er dáfalleg, og skrif-
pappírinn ekki síffur. Er þessi
tegund af honum kannski fram-
leidd á Dalvík?
HVERSVEGNA ER SKÝRINGARTEXT-
INN NEÐST?
Kæri Póstur!
Væri til of mikils ætlast að þú
vissir hversvegna íslenzki skýr-
ingatextinn í kvikmyndahúsun-
um er alltaf neðst á tjaldinu? Það
er hálf hlægilegt að sjá alla
teygja fram hausana um leið og
myndin hefst, mætti ekki hafa
hann efst? Og úr því að ég minn-
ist á kvikmyndahúsin, er ekki
ennþá í gildi sú gamla regla að
snúa rassinum frá þeim sem
sitja í sætum sínum um leið og
maður trampar á tánum á þeim?
En veiztu í hvaða verzlunum
g VIKAN 22. tbl.