Vikan - 02.06.1966, Blaðsíða 33

*
Q
— Þetta lýtur út fyrir að vera
kveðjubréf.
— Já, auðvitað getið þér gifst
dóttur minni... hvern tala ég
við?
Hikk, — það var heimsins bezta
rommkaka á kaffihúsinu í dag ...
Heyrðu Jón, sérðu eitthvað sem
þú gætir hugsað þér að hafa í
svefnherberginu?
blaði Vikunnar 1966). Ekkert al-
varlegt, en vísbending um að ætla
sér af í vinnu. Svo bað hann mig
að standa upp og afhjúpa mig,
þuklaði mig lítið eitt og skoðaði,
bað mig síðan að leggjast upp 6
bekkinn með hnésbæturnar upp 6
gólgana, þuklaði mig enn meir.
Svo fór hann að vaskinum og þó
sér hendurnar. Eg klöngraðist ofan
af borðinu og spurði hvort ég mætti
hjúpa mig 6 ný. — Já, gerðu svo
vel, farðu bara í fötin.
Og svo var þessu lokið. Allt í
himnastandi að undanteknum
framangreindum smámunum.
Sem hefðu getað orðið verri,
hefði ég ekki fengið viðvörun í
svona tæka tíð.
Sólin skein enn úti og bíllinn
beið á Kirkjugarðsstígnum. Eg ók
hægt í sólkrömum snjónum út Sól-
vallagötu og niður Blómvallagötu.
Eg nam staðar við sölugat á Blóm-
vallagötunni og fékk mér pakka af
Roi Tan. Ég var frískur og sólin
skein, svo var árshátíð hjá Vikunni
um kvöldið og afmælið mitt rétt að
segja komið. Vindlakaupin sem
sagt fullkomlega réttlætanleg. Ég
silaðist áfram út á Brávallagötuna,
fram hjá glöðum börnum í leik og
herti síðan ferðina, þegar kom út
á Hringbraut.
Ég ætlaði upp á blað til að skrifa
um skoðunina og hvetja alla, ALLA,
til að fara í krabbameinsskoðun og
stuðla að því með ráðum og dáð
að gera þessa óhugnaðarskepnu
brottræka úr landinu, með því að
gera nauðsynlegar ráðstafanir gegn
henni í tæka tíð og leggja okkar
litla skerf til þess, að hægt verði
að finna það ráð, sem dugir í eitt
skifti fyrir öll, til þess að krabba-
meinið sjálft hljóti þann hryllilega
dauðdaga, sem það hefur búið
milljónum manna um aldaraðir.
☆
Mánar frá Selfosi
Framhald af bls. 15.
ir á skóla- og unglingadansiböllum
en þar fyrir utan hafa þeir lagt
hinni gamalgrónu hljómsveit Osk-
ars Guðmundssonar lið.
Lítum nú sem snöggvast á mynd-
ina.
Fremstur situr Ólafur Bachmann,
18 ára iðnnemi. Hann situr við
trommurnar i hljómsveitinni.
Þar fyrir ofan stendur lengst til
vinstri Guðmundur Benediktsson,
sem er yngsti hljómsveitarliðinn —
15 ára. Hann leikur á rhythmagít
ar og stundar nám í Gagnfræða-
skóla Selfoss.
Við hlið Guðmundar stendur
skólabróðir hans, Ólafur Stefán
Þórarinsson, en hann var áður fyrr
einn hlekkur í hinu skemmtilega
Bimbotríói. Ólafur er nú orðinn 16
vetra og leikur á sólógitar enn sem
fyrr.
Lengst til hægri sjáum við að
HflRÞURBKA HEIMILANNA
EINKAUMBOD:
I. GUÐMUNDSSON & CO. H.F. REYKJAVÍK
VIKAN 22. tbl.