Vikan - 08.09.1966, Blaðsíða 6
&Vsseur 3
Biðjið um snyrtivörur með
skjaldarmerki Princess Grace af
Monaco. 4
O0
Skúlcigötu 27 - Sími 21670
POLAROID.
Kæri Póstur!
Ég hef afar gaman af ljós-
myndum, en ég kann ekki að
framkalla sjálfur og finnst áferð-
in á vélunnu myndunum sem
maður fær hjá framköllunar-
verkstæðum leiðinleg og frá-
hrindandi. Hins vegar hef ég séð
myndir úr sjálfvirkum mynda-
vélum, svokölluðum Pólaroid,
sem eru með ósköp svipaðri á-
ferð, en þeim fylgir hins vegar
sá kostur. að þær fær maður um
leið og búið er að smella af, eða
því sem næst. Ég hef hvergi
rekizt á svona myndavélar, en
mér er sagt að þær séu óheyri-
lega dýrar, kosti 10—12 þúsund
Getur þú ekki frætt mig eitthvað
um þær og hvort ekki er hægt
að fá einhverjar ódýrari? Með
fyrirfram þökk.
Guðm. G.
Framköllunarverkstæðin, sem þú
kallar, geta einnig handstækkað
myndirnar þínar, en þá verða
þær töluvert dýrari. En varðandi
Polariod er það að segja, að
hingað til hafa ekki verið flutt-
ar ódýrar útgáfur af þeim, svo
okkur sé kunnugt, en um þess-
ar mundir er að rísa á laggimar
nýtt fyrirtæki, sem ætlar að sér-
hæfa sig í Polariod, og þar munu
þær kosta frá 1500 krónum eða
þar í kring. Hins vegar er efnið
sjálft, sem myndirnar koma á,
nokkuð dýrt miðað við „gömlip'
aðferðina, en kannski það verði
ekki svo mikill bagi, þegar allt
kemur til alls, því það er líka
kostnaðarsamt að þurfa að kaupa
alla vinnu á framköllun og kóp-
íeringu. Þar að auki hlýtur það
að hafa eitthvað gildi að fá mynd-
ina fullgerða á 10 sekúndum.
HEILFRYST BLÓM.
Vikan, Reykjavík!
Um daginn fann ég hjá mér
köllun til að færa konunni blóm,
ástæðuna til þess er mér óþarft
að tilgreina. Ég minntist þess að
hafa heyrt auglýsingu frá blóma-
búð, þar sem mönnum var heim-
ilað að velja blómin úr kæli, og
jú mikil ósköp, þau voru fín og
falleg í kælinum. Ég keypti væn-
an kúst og snaraðist með hann
í fang minnar heittelskuðu, hver
varð frá sér numin af þeirri sýn
og angan. Eftir að þakka mér
fyrir með kossi hagræddi hún
brúskinum í dáindisfögrum vasa
og sneri sér að því að veita mér
nokkra umbun fyrir hugulsem-
ina. En það er af jarðskraut-
inu að segja, að áður en fullir
tveir tímar voru liðnir frá því
að ég leysti það fyrir fé út úr
kælikassanum, var það allt orðið
lafandi og hrörlegt eins og vam-
píra sem tréfleygur hefur verið
rekinn í bringuna á. Nú er mér
spurn: Er blómabúðum leyfilegt
að selja vöru sína heilfrysta, vit-
andi þar, að um leið og hún
þiðnar verður hún að graut? Er
ekki hægt að gera verzlanirnar
ábyrgar? Það kemur sér grefilli
illa að svona toppar sem maður
kemur með heim til sín og bráð-
liggur á að bræða hjarta kon-
unnar, skuli ekki standa lengur
en góður koss. Ég bið þig fyrir
enga kveðju til svona verzlunar-
aðferða.
Túli.
Ég skila heldur engri kveðju,
Túli minn, en ég efast um, að
þú náir nokkrum skaðabótum
fyrir „heilfrysta jarðskrautið".
Sannast að segja (og ég vona þú
takir mér það ekki alltof illa
upp) hef ég þá trú, að þið hafið
sinnt þakklæti konunnar meira
en „kústinum", en hann hefur
þá náttúru meðal annars, að
standa afar illa í miklum hita,
svo sem nálægt ofni eða í alltof
mikilli sól. Gæti ekki eitthvað
slíkt hafa komið til greina? Ann-
ars væri fróðlegt að vita, hversu
margir hafa orðið fyrir því að
kaupa „heilfryst" blóm úr blóma-
kæli.
VONDIR EIGINMENN.
Kæri Póstur!
Getur þú sagt mér (því þú ert
sjálfsagt karlkyns) hversvegna
karlmenn eru eins bjargarlausir
og raun er á, og hversvegna þeir
eru svona latir að hjálpa til á
sínu eigin heimili og þá á ég
við gifta karlmenn, sem þeyta
konunni sinni í kringum sig af
svo ósvikinni sjálfselsku að það
tekur engu tali. Hversvegna
telja þeir sjálfsagt að hún hlaupi
frá því sem hún er að gera, hvað
sem það er til að leita að skón-
um þeirra, blaðinu, bókinni, píp-
unni, rakvélnni og hvað það nú
er alltsaman, sem þeir hafa í
flestum tilfellum falið sjálfir eða
a.m.k. hent frá sér í hugsunar-
6 VIKAN