Vikan - 08.09.1966, Side 11

■
rétt er það, en of mikið má af öllu
gera. En þá er spurningin: Hvaða
liti á heldur að velja? Eg kann vel
við græn þök til tilbreytingar. En
sums staðar sér maður líka rauð
hús; það er svo sem allt í lagi með
það, rpeðan þau eru ekki bleik.
Mig minnir, að einhvers staðar í
Miðfirðinum sé ferlega nærbuxna-
bleikt hús, það er Ijótt. Og græni
liturinn á Reykhólum í Hrútafirði
er hryllilegur. Þá vildi ég frekar sjá
án tilbreytingar hvítt rautt.
En svo þegar kemur í bæi og
þorp, þá eykst heldur en ekki lita-
gleðin. Tízkuliturinn núna er hvítir
veggir og kremgulir með marínblá-
um ferhyrningum undir gluggum og
í þar til gerðum flötum á húsunum.
Þetta er alveg einstaklega æpandi
samsetning og andstyggileg. En
tízkan vill hafa þetta svona; einu
sinni voru þessi ferhyrningar koks-
JMARFRÍ
Vangaveltur um vegi og vegakort, traktora og
tízkuliti, kvikmyndagerð í Þingeyjarsýslu,sand-
fok og skógrækt. Eftir Sigurð Hreiðar.
og annað umfang, myndum við
síður kvarta undan dýrum mjólkur-
og kjötvörum, jafnvel þótt hyrnurn-
ar okkar hérna í Reykjavík séu ó-
lánlegar í laginu.
En það var Teitur í Móum á
Kjalarnesi, sem kom þessum bún-
aðarþönkum af stað. Hann hætti
nefnilega fyrir nokkrum árum að
púla upp á kúgrasið og tók í stað-
inn að rækta gæsir til manneldis.
Þetta fyrirtæki hans fékk ýmsa
barnasjúkdóma til að byrja með, en
eftir því, sem mér er sagt, gengur
þetta orðið býsna vel. Og það er
gaman að aka um Kjalarnesið á
góðviðrisdögum og sjá fannhvíta
fuglana hans kjaga sér til beitar
skammt utan við veginn. Þarna
skifti hann um blað í búskapar-
bókinni og jók fjölbreytnina, og á
heiður skilið fyrir það. Og þarna
við hliðina á Móum stóðu hundrað
bílar stopp við ónýtt ræsi og fæst-
ir sem í þeim voru hafa haft hug-
mynd um átakið, sem gerf var í
látlausum bænum við hliðina á
þeim. Én svona er hægt að gera,
ef vit og vilji er fyrir hendi.
Já, það kemur margt upp í hug-
anum, þegar ferðazt er um land-
ið. Sjáið til dæmis öll þessi hús,
svona snjakahvít með hárauðum
þökum. Víðast fer þessi litur vel.
gráir og annað dugði ekki, kannski
var það þó skárra en þessar sker-
andi bláu klessur. Sumir mála held-
ur varla nokkurn skapaðan hlut ut-
Framhald á bls. 36.
VIKAN 11