Vikan - 10.08.1967, Síða 21

Æk& lyfta huganum f
Þessir snillingar, sem við sjáum hér, nefna sig Mothers of Invention. Þeir eru
Bandarískir. Æðstuprestar og helztu boðberar psychedelic tónlistar. En bíð-
um nú hæg. Psychedelic?!! Jú, þetta orð heyrist nú nefnt æ oftar og þá
jafnan í tengslum við hugtakið músík. Ef þýða ætti hvorttveggja á íslenzku,
yrði útkoman „sálarútþenslutónlist“. Sem sagt: hér er á ferðinni músik, sem
stækkar sjónarhring einstaklingsins eða m. ö. o. eykur víðsýni hans. Svo er
sagt, að normalt fólk noti 20% af heilanum. Neytendur LSD eyturlyfja kom-
ast upp í 80% nýtingu — og þá eru þeir líka komnir í trans. Sálarútþenslu-
tónlistin miðar að því að lyfta huganum í æðra veldi (líkt og við neyzlu,
LSD), og ef til tekst taka menn að sjá sýnir eða falla í trans. Já, það er margt
skrýtið í kýrhausnum!
æöra velðl
En hvernig lýsir þá þessi sálarútþenslutónlist sér, kann einhver að spyrja
Rétt er að taka það fram, að ekki eru allir á eitt sáttir um það, hvort flokka
beri fyrirbrigðið undir hugtakið músik. Flytjendur gefa frá sér brenglaða
tóna, og mun næst sanni að segja, að hljóðframleiðslan sé óskipulagsbundinn
hávaði. Tilgangurinn er að rugla heilastarfsemi áheyrenda. Til þess að slíkt
megi enn betur takast eru ljóskastarar óspart notaðir. Ljósin eru í öllum
regnbogans litum og þau leika ekki aðeins um flytjendur heldur og áheyr
endur. Það er talið hámark sælunnar, þegar áheyrandinn tekur að sjá hringi
fyrir augum sér — slíkt er oft gert með því að láta ljós springa með háum
hvelli fyrir framan viðkomandi!
Fiðgur lög
effiir Rúnár
á nýrri
hljómplötu
Dátar sendu fyrir nokkru frá sér aðra
hljómplölu sína og sýndu þar með fram á,
að enn er lífsmark með hljómsveitinni. —
Nokkur truflun varð við útkomu plötunn-
ar, þar sem pressugerðarmenn norskir fóru
illa með ágæta hljóðupptöku Péturs Stein-
grímssonar. Mun nú allt komið í eðlilegt
horf, og Pétur hefur tekið gleði sína á ný.
Skemmst er frá því að segja, að þessi
skífa er að mörgu leyti betri en hin fyrri,
sem Dátár sendu frá sér. Þar hélt eitt lag
plötunni á lofti, „Leyndarmál“ eftir Þóri
Baldursson. Á þessari plötu er tæplega hægt
að segja, að eitt lag beri af öðrum. í sann-
leika sagt eru öll lögin í fyrsta gæðaflokki
og því er fyllsta ástæða til að óska Rúnari
Gunnarssyni til lukku, — en Rúnar hefur
samið öll fjögur lögin á plötunni. Hann
syngur líka lögin sín sjálfur og kroppar í
sólógítarinn.
Þótt ljótt sé frá að segja, var ég vantrú-
aður í aðra röndina, þegar ég setti þessa
plötu á glymskrattann í fyrsta sinn. Ég hélt
í fáfræði minni, að Dátar væru búnir að
lifa sitt fegursta skeið. En svo heyrði ég
lögin, og þá sagði ég við sjálfan mig: Ja,
hvur öndóttur; Svona getur manni skjátlazt
hrapallega.
Lögin á plötunni heita „Fyrir þig“,
„Gvendur á eyrinni“ og „Konur“. Texta við
öll lögin hefur Þorsteinn Eggertsson gert og
hefur hann leyst það hlutverk af hendi með
mestu prýði. Hann kemst víða skemmtilega
að orði, eins og t. d. þegar hann segir frá
kvenpeningnum í Kína, en þar eru konurn-
ar svo margar, „að kringum jörðina þær
næðu, ef þær stæðu í röð. .. .“
Á einum stað í sama texta skýtur upp
kollinum skemmtilegt suðurnesjaslang, þ. e.
orðatiltækið „að pæla í e-u“. Kannski ekki
óeðlilegt, þar eð Þorsteinn óx úr grasi suð-
ur með sjó. Þorsteinn er án efa í hópi okk-
ar beztu textagerðarmanna, og vonandi eiga
fleiri eftir að njóta góðs af hæfileikum hans.
Þessi hljómplata verður án efa til þess að
auka hróður Dáta um allan helming, og er
það vel, því að hljómsveitin á góðar við-
tökur skilið eftir að hafa sent frá sér svo
ágæta plötu. Það er einhver ferskur blær
yfir öllu gumsinu, og fyrir það hengjum við
medalíu með stjörnu og hala í barminn á
Rúnari og hinum „dátunum".
Skelfing hefði nú verið ánægjulegt að fá
upplýsingar um hljómsveitina á kápubaki.
Ekki uppskrúfaða mærðarvellu um það, hve
hljómsveitin sé góð. Bara nokkrar staðreynd-
ir, eins og t.d. það, hvað piltarnir heita. Ekki
hefði það sakað.
CILLA
Er það sem mér sýnist . . . ? Jú —
þetta er Cilla Black, miki'ð rétt, klædd
á japanska vísu í revíunni „Way out
in Piccadilly“, sem hefur verið leik-
in við miklar vinsældir í London að
undanförnu. Cilla sést nú ekki nema
endrum og eins í heimabæ sínum,
Liverpool, enda hefur hún í mörg
hornin að líta bæði við söng og leik,
m. a. í Prince of Wales leikhúsinu í
London, þar sem revían er flutt.