Vikan - 06.06.1968, Blaðsíða 24

ROBERT JACKSON. Konun

María Beairici á
arfila fraaitil í
vændom
Konunglegir útlagar eru stærilótir. Þeir halda sínum hirSsiSum og tignar-
stöSum, og berjast viS aS halda venjulegu fólki í hæfilegri fjarlægS.
En þaS eru til uppreisnarmenn, „konunglegir uppreisnarmenn", sem
neita aS hlýSa hinum ströngu reglum, sem eldra fólkiS heimtar aS þau
taki tillit til, vegna óstarinnar.
18. marz, 1967, heyrðist skotið
af byssu í íbúð númer 60, við
Avenida del Generalismo Fran-
cos, í Madrid. Nokkrum sekúnd-
um síðar kom móðursjúk stúlka
hlaupandi út á götuna, og hróp-
aði upp um það að húsmóðir
hennar hefði skotið sig.
Lögreglan brauzt inn í íbúðina,
og fann þar dökkhærða stúlku
liggjandi á gólfinu, með skotsár í
brjósti. Þetta var hin 24 ára
gamla Maria Beatrice, prinsessa
af Savoy, dóttir Umbertos, fyrr-
verandi konungs ftala.
Þessi atburður vakti mikla at-
hygli. Síðar, meðan hún hélt til
á sjúkrahúsinu, sagði Maria Bea-
trice að þetta hefði verið slys,
skotið hafi óvænt riðið af, þegar
hún var að hreinsa byssuna. En
kjaftasögurnar gengu um alla
borgina. Hafði ritari prinsessunn-
ar, stúlkan, sem æddi út á göt-
una, verið eina persónan sem var
í íbúðinni, ásamt prinsessunni?
Hafði prinsessan reynt að fremja
sjálfsmorð? Fólkið talaði opin-
skátt um ástarævintýri milli
hennar og nautabanans Victori-
ano Valencia, — ástarævintýri,
sem hafði hlotið skjótan endi,
þegar Valencia tilkynnti að hann
ætlaði að kvænast 18 ára gamalli
spænskri stúlku.
Sár Mariu Beatrice greru fljótt
og, að því er virtist, hiartasárið
líka. Stuttu eftir að hún losnaði
úr sjúkrahúsinu náði hún sér í
nýjan vin. Alejandro Vallejio. En
það stóð ekki lengi, eftirmaður
hans varð Fernando Marques de
Cubas, en eftirmenn hans urðu,
aflur á móti, tveir ftalir; Giorgio
Guglielmo og Gianni Tosetti.
Svo kom Mauricio Arena fram
á sjónarsviðið. Hann var sonur
ítalsks blómasala, og var kunnari
fyrir ástarævintýri sín í einkalíf-
inu en þau á leiksviðinu.
Arena hafði komið til Spánar
til að leika í kvikmynd með Jack
Palance og Elke Sommer. Hann
Framhald á bls. 39.
24 VIKAN Z2- »»■
FflLl PRÚSSNE8KIIKEIS
Ungur maður — beinn afkomandi Vilhjólms II. Þýzkalandskeisara, hefir
bo'Öið erfðavenjunum byrginn, með því að kvænast stúlku af borgara-
legum ættum . . .
Hinn fimmtíu og níu ára gamli
Louis Ferdinand, höfuð Ho-
henzollern ættarinnar, lagði
heyrnartól símans hægt á gaffal-
inn, og strauk skjálfandi hendi
um enni sér. Fréttirnar sem hann
fékk í gegnum símann lömuðu
hann gjörsamlega. Hann varð
hreinlega veikur.
Hann festi augun á dagatali,
sem hékk á veggnum fyrir ofan
símann. Þarna stóð dagsetningin,
skýrum stöfum: 7. september,
1967. Þessi dagsetning yrði hon-
um minnistæð, það sem eftir var
ævinnar. Þennan dag hafði son-
ur hans, Friedrich Wilhelm prins,
tilvonandi höfuð ættarinnar,
leyft sér að kvænast borgara-
legri stúlku — Waltraut Freydag,
dóttur venjulegs lögfræðings.
Louis Ferdinand var staddur
í Ker Argonid kastala í Bretagne
þegar hann fékk þessar fréttir,
sem komu rétt eftir að hann
hafði fengið annað áfall.
Nokkrum dögum áður hafði
konan hans, Kira prinsessa, ver-
ið flutt í dauðans ofboði á sjúkra-
hús í St. Malo. Hún hafði fengið
óbærilegan höfuðverk og flökur-
leika.
Tíu stundum eftir að hann fékk
fréttirnar um giftingu sonar síns
fékk Louis Ferdinand tilkynn-
ingu um að konan hans hefði lát-
ist af heilablæðingu, um morg-
uninn þann 8. september. Hann
féll bókstaflega saman.
Það var strax talað um það,
vítt og breitt, að fréttin um gift-
ingu sonarins, hefði riðið henni
að fullu. En Louis Ferdinand yf-
irlýsti síðar, að hún hefði
ekki verið búin að frétta af gift-
ingunni.
f augum Hohenzollern fjöl-
skyldunnar var kvonfang Fried-
eg&m
!

í.............
V"
W!&$ík !'!■
■■
■-

7

■
ó / '