Vikan - 08.08.1968, Qupperneq 13

'3.
WMÍ
iaM, |!
Hún vildi vera heillandi, hættuleg, fögur, svo aö hann veitti henni verulega athygli. En hún var
ekkert í þá áttina. Hún var bara þessi sama, venjulega, vonlausa hún.
með sér, að Jiann væri módelkjóll. — Hvað get ég
gert fyrir yðurP
— Ja — mig langaði að fá kjól — ballkjól.........
Kinnar stúlkunnar voru barnslega rjóðar.
Án þess að líta á stúlkuna benti konan óákveðið
með handsveiflu í áttina að kjólum, sem héngu á
herðatrjám meðfram öðrum langveggnum. — Sam-
kvæmiskjólarnir eru þarna. Gerið svo vel.
í uppliafi, þegar hún var nýbyrjuð að reka þessa
búð, hafði hún fundið til nokkurrar samúðar með
þeim viðskiptavinum, sem voru feimnir, óöruggir og
óákveðnir. Hún hafði sinnt þeim, haft lifandi áhuga
fyrir hverjum einum og ekki einu sinni orðið gröm,
þegar þeir oftast yfii-gáfu búðina án þess að hafa komizt að niður-
stöðu. Nú leit hún á svona fólk sem óhjákvæmilega plágu og sá þeg-
ar í stað, að stúlkan var af þeirra hópi. Meðan hún hugsaði þetta,
koniu hörkudrættir um munninn og hún renndi annarri hendinni upp
eftir hálsinum að aftan til að laga þar nokkur ósýnileg hár í flóknum
hnakkahnútunum. Svo settist hún aftur.
Hún horfði kæruleysislega á stúlkuna þukla á kjólunum, varlega
eins og þeir væru úr silkipappír. Þegar hún lagði pappakassann frá
sér á gólfið, datt hann á hliðina og úr honum valt bréf af reyktri
síld, nokkrar niðursuðudósir og tvær rúllur af klósettpappír. Stúlk-
an roðnaði enn meira og beygði sig til að tína þetta í flýti upp í
kassann aftur.
Konan í stólnum var í þann veginn að reka upp hlátur, en gætti
31. tbl.
VIKAN 13