Vikan - 22.08.1968, Síða 45

in, flöktandi og fagurlit augu.
Það var þetta fjarræna augna-
ráð, sem kom honum til að finn--
ast að hann gæti laumazt að
henni, óséður.
— Já, sagði hún annars hug-
ar.
Ambrose skellti sér í réttstöðu.
-— Eg er frá verksmiðjunni. Það
er vegna saumavélarinnar yðar.
— Ó, það var gott.
Hún vék til hliðar og hleypti
honum inn. Ambrose gekk fram-
hjá henni og svalg að sér dauf-
an og óijósan ilminn af ilmvatni
hennar. Hún beindi honum áfram
að öðrum opnum dyrum. Hann
gekk tvö skref inn í stórt her-
bergi, baðað birtu frá stórum
gluggum — ákaflega virðulegum
gluggum — svo nam hann stað-
ar. Kefði hann gengið ögn lengra
hefði hann stigið á kraðak af
nálurn, tvinnakeflum og óþekkj-
anlegum málmhlutum.
— Það var þræðingin, sagði
frú Blossom.
— Ó. Var það?
— Hún festist og nálin fór að
tyggja tvinnann og svo losnaði
þetta allt saman. Ég held að það
sé fast.
Ambrose sem var einlægur
Lagaðu-það-sjálfur-maður, leit
með lotningu á þessa áhrifa-
miklu sýningu á Aflagaðu-það-
sjálfur.
■— Maður sér ekki margar
svona vélar nú til dags.
— Mamma átti hana. Hún gaf
mér hana. Ég nota hana alltaf.
Ég vil ekki án hennar vera.
Ambrose sté með varfærni yf-
ir óreiðuna.
— Þetta ge<ur tekið svolítinn
tíma.
Hann opnaði vcrkfæraskjóðuna
og tók að pota gegnum bómull-
arefni og flæktan tvinna. Frú
Blossom hélt ekki áfram lestr-
inum heldur stóð og horfði á
hann eins cg útundan sé1.-. Eftir
stundarkorn sagð; hún:
Hafið þér verið lengi í verk-
smiöjunni?
— Tvo mánuði.
Ég held ég hafi séð vður
þar.
?íú ætti að vera mögulegt að
koma með leift.randi svar. Am-
brose hafði lagt stund á listina
að balda uppi leiftrandi samræð-
um og heilla fólk með gneistandi
orðræðum. Hann hafði einbeitt
sér svo vikurn rkipti að Sjálfs-
námi í lieillandi viðræðum á
fimm tungumálum. En nú gat
hann ekki einu sinni fundið eitt
einasta glaðlegt svar á ensku.
Það var eins og tungan væri
bundin.
— Eg hef séð yður líka. Hann
reyndi að brosa og vonaði að
brosið væri eðlilegt frá áhorf-
anda séð.
— f hvert einasta sinn sem
l'ér hafið komið til verksmiðj-
unnar, sagði hann fljótmæltur,
— hef ég séð yður.
Framhald á bls. 48.
RAFHA-HAKA 500 er sérstak-
lega hljóðeinangruð. — Getur
staðið hvar sem er án þess að
valda hávaða.
Öruggari en nokkur önnur
gagnvart forvitnum börnurn og
unglingum.
Hurina er ekki hægt að opna
fyrr en þeytivindan er STÖÐV-
UÐ og dælan búin að tæma
vélina.
RAFHA-HAKA 500 þvottavélin yðar mun ávallt skila yður full-
kvimnum þvotti ef þér aðeins gaetið þess að nota rétt þvottakerfi,'
þ.e. það sem við 5 fyrir þau efni cr ér ætlið að þvo
Með hinum 12 fullkomnu þvottakerfum og að auki sjálfstæðu
þeytivindu- og dælukerfi, leysir hún allar þvottakröfur yðar.
Þvottakerfin eru:
1. Ullarþvottur 3U°.
2. Viðkvæmur þvottur 40°
3. Nylon, Non-Iron 90°.
4. Non-Iron 90°.
->• Suðuþvottur 100°.
6. Heitþvottur 60°.
7. Viðbótarbyrjunarþvotlur 90°
.8 HeitþvoUur 90°.
9. Litaður bor no°.
10. Stífþvottur 40°.
11. Bleiuþvottur ll;0c.
12. Gerviefnaþvottur 40°.
Og að auki sérstakt kerfl fyrir þeytivindu og tæmingu.
VID ÓDINSTORG
SlMI 10322
r
HIIAB H DBKIM IflHS KOfl?
ÞaS er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Steingrímur Ari Arason, Sólvallagötu 63, Reykjavík.
Vinninganna má vitja I skriístoíu Vikunnar.
Nafn
Helmllj
Örkin er ó bls.
33. tbk VIKAN 45