Vikan - 11.12.1969, Síða 40

Komið. meðan úrvalið er mest.
KLÆÐNING hf.
' Laugavegi 164. - Síinar 21444 og 19288.
______________________________________________
— En það er dásamlegt að
vera komin heim aftur.
Þau voru fljót að komast gegn-
um tollinn og báru farangur sinn
út í leigubíl.
- Hefur þú hugsað þér nokk-
uð sérstakt á morgun? sagði
Erik.
— Ja, ég hafði hugsað mér að
fara eitthvað í búðir og kaupa
nokkrar jólagjafir í viðbót. —
Hvers vegna spyrðu?
— Mér datt í hug hvort þú
hefðir ekki tíma til að líta inn
til mömmu, ég reikna með að ég
verði svo upptekinn á skrifstof-
unni, það safnast alltaf ýmislegt
fyrir, þegar maður er búinn að
vera lengi í burtu.
Já, ég skal gefa mér tíma
til þess, en það verður ekki fyrr
en síðdegis.
í morgunskímunni hafði gatan
tekið algerum stakkaskiptum;
þyngslasvipurinn var alveg horf-
inn. Það hafði snjóað alla nótt-
ina. Snjórinn breiddi hvíta blæju
yfir slitna gangstéttina. Þökin
voru heldur ekki lengur dökk og
skuggaleg, þau voru nú hvít.
Húsin voru einna líkust gömlum,
virðulegum mönnum, með hrukk-
ótt andlit og hvítar hárkollur.
Það birti smátt og smátt, end-
urskinið af snjónum hrakti
myrkrið á brott úr hverjum krók
og kima. Svo fór að lifna yfir
lífinu í götunni. Einn og einn
maður gægðist út um götudyrn-
ar, steig varlega út í snjóinn,
sem ennþá var tandurhreinn, en
innan tíðar mátti sjá slóða eftir
fólkið, sem hraðaði sér út að að-
algötunni, þar sem snjórinn
hvarf fljótt af götunum í æðis-
genginni umferðinni.
Húsvörðurinn í númer fimm
kom á vettvang með skófluna
sína. Hann stappaði af sér snjó-
inn og horfði eftir götunni. Eng-
inn annar var kominn á kreik
!-------------------
Algjjör nýjung f
veggfóðri
Ný sending koniin af nýrri tegund veggfóðurs,
svokallað „Flock“, upphleypt rósamunstur, sein
ryður sér niikið (il rúnis á erlendum markaði i
dag.
En fyrir utan allt þetta var það
eitthvað annað, sem ég hefði lík-
lega alls ekki hugsað út í, nema
að fenginni þessari reynslu. Það
var svo greinilegt að þessi kona
bar virðingu fyrir vinnu minni.
Hún hafði sagt börnunum að
tefja ekki fyrir frú O’Donnell.
Það var sagt á þann hátt að þau
ættu að vita að það tæki langan
tíma að vinna gott verk, og í
orðunum lá að hún treysti Kate
til að gera það. Og þar sem hún
bar virðingu fyrir starfi mínu,
þá fann ég að ég var einhvers
nýt, og það veitti mér sjálfsvirð-
ingu. Það er notalegt að láta
bjóða sér kaffisopa, en það er
ennþá notalegra að finna verk
sín metin að verðleikum, það
gerir mann beinni í baki.
Kate hafði þjónað mér vel.
Næst, þegar ég heyri vinkonur
minar vandræðast út af hrein-
gerningarkonum, þá ætla ég að
segja þeim sitt af hverju, sem
Kate sáluga O’Donnell kenndi
mér......
Einmanaleiki jólanna
Framhald af bls. 13
Og nú var annað jólakvöld
framundan, og þá yrði hún al-
ein.
Á morgun yrði Tryggur tek-
inn af henni. Það átti að taka
hann frá henni klukkan ellefu á
morgun.
Það snjóaði, þegar flugvélin
frá Barcelona lenti á flugvellin-
um í Kaupmannahöfn. Farþeg-
arnir flýttu sér inn í ylinn í flug-
höfninni. Erik bar Karen í fang-
inu og vafði teppinu fastar utan
um litlu, ljóshærðu telpuna.
Benta hló glaðlega.
- Það er alltaf jafn furðulegt
að hugsa um það, að fyrir
skömmu vorum við að farast úr
hita, og kældum okkur í sjón-
um. Og nú erum við á kafi í
snjó.
Erik kinkaði kolli.
KJ VERÐTJR d
æsandi
Æsandi
ÆSANDI
FOGUR
hartopp fra
salon
Kl€öpACRA
TÝSGDTU
*
óstsendum
s
*
uskilmálar
greids
40 VIKAN 50- tbl-