Vikan - 12.03.1970, Page 48

<ÞD
FRÁ RAFHA
RAFHA eldavél, gerð 2650, með föstum hellum, 30 ára reynsla.
- ÓDÝRASTA RAFMAGNSELDAVÉUN á markaðinum. - Heim-
keyrsla og Rafha ábyrgð.
VIÐ ÓÐINSTORG - SÍMI 10322
VALHÚSGUGN auglýsa
Við höfum stærsta úrval borgarinnar
af sófasettum. - Við höfum beztu
fáanlegu greiðsluskilmálana. - Við
bjóðum yður aðeins 1. flokks húsgögn.
STAÐGREIÐSLUAFSLÁTTUR
VALHÚSGÖGN
ÁRMÚLA 4 - SÍMI 82275
að hún væri örugglega dáin. Þegar
ég sá að það sem hún hélt mest
upp á af dótinu sínu, hafði verið
sett í geymsluna, var ég viss í minni
sök. Svo, þegar þú hafðir lagt þig
þarna um nóttina, fór ég á kreik. En
þá var ég sleginn í rot, og þú veizt
hvað skeði á eftir. Heyrðu, hér
stönzum við, — haltu í hundana og
láttu engan sjá þig. Drottinn minn!
Við vorum nú komin að horninu
og sáum framhliðina. Það var eins
og að horfa á litkvikmynd. Bak við
svarta múrana var allt eitt eldhaf.
Einn hlutinn af þakinu hékk uppi,
en var ekkert annað en brunnnir
raftar. Við hverja vindkviðu gaus
reykurinn upp, og lagðist yfir mann-
grúann, sem stóð fyrir framan hlið-
ið. Arabar hlupu fram og aftur, æp-
andi og öskrandi, reyndu að troð-
ast nær hliðinu, í hvert sinn sem
reykskýjunum létti. Hliðið var opið,
og það var greinilega eitthvert
björgunarstarf í gangi.
Ég hugsaði að þeir hefðu bjargað
þeim sem lifandi voru. Múlasnarnir
höfðu verið teymdir út, og ég sá að
einhverjir voru búnir að hlaða á þá
birgðum af einhverju dóti, toguðu
svo í taumana. Svo sá ég arabíska
hestinn, og það var greinilega John
Lethman, sem stóð hjá honum.
Hesturinn streyttist á móti, þegar
hann reyndi að teyma hann frá
mannþvögunni.
— Þarna er Lethman. Hann hefir
náð í hestinn. Sjáðu, nú fer hann á
bak, hann kemsf undan.
— Lofum honum bara að komast
undan. Við getum ekkert að því
gert. Það er Grafton, sem er sá
seki . . . . en sjáðu, þeir eru að reyna
að ná í hann!
Framhald í næsta blaði.
Jack London vinnur
sigur.......
Framhald af bls. 23
mæta sjálfum Marx eða Byr-
on. „f raun réttri,“ segir hún,
stóð frammi fyrir mér ung-
ur maður með stór, blá augu,
umkringd svörtum augnhár-
um og fallegan munn, sem
sífellt opnaðist í breiðu brosi
og leiddi i ljós, að framtenn-
urnar vantaði.
Með Jack og önnu tókst
nú stórveðrasöm vinátta með
áköfum kappræðum um
þjóðfélagsleg og hagfræðileg
vandamál og kvenréttinda-
málið. Hún var hneyksluð á
því, hvernig hann blandaði
saman sósíalisma og ofur-
menniskenningu Nitzsches,
og henni fannst það ekki
samrýmast sósíaliskum
hugsunarhætti að vilja fyrir
hvern mun öðlast fé og
frama. Þá brosti Jack góð-
iátlega og sagði, að liann ætl-
aði sér að liafa út úr auð-
valdsþjóðfélaginu eins mikla
peninga og hann gæti.
Þó að hann væri stöðugt í
peningavandræðum var hann
farinn að líta bjartari aug-
um á tilveruna. Hann vann
sér inn tíu til fimmtán doll-
ara á mánuði, og honum
tókst smátt og smátt að fá
sögur sínar birtar í fleiri og
fleiri blöðum
Og rétt fyrir aldamótin
kom hinn langþráðí sigur,
sem Jack Londan var sann-
færður um að allir hlytu að
vinna, sem gæddir eru hæfi-
leikum, iðni og trú á sjálfan
sig. Hann hafði skrifað langa
sögu, sem hét „Heimslcauta-
óður“ og gerzt svo djarfur að
senda hana „Atlantic Month-
ly“, sem var helzta og vand-
látasta timarit í Bandarikj-
unum á þeim tíma. Blaðið
tók söguna. bað hann um að
draga hana saman í 3000 orð
og greiddi honum 120 doll-
ara fyrir hana. Það var nóg
til að borga slculdir fjöl-
skyldunnar og að auki húsa-
leigu i hálft ár fvrirfram.
Bóíkaútgáfan Houghton i
Mifflin, sem var tengd „At-
lantic Monthl}7“ skrifaði hon-
um og bauðst til að gefa út
bók með öllum þeim sögum,
sem birtar höfðu verið til
þessa. Bókmcnntalegur ráðu-
nautur útgáfunnar sagði um
sögurnar í „Overland Month-
Iy“ og „Heimskautaóð", sem
einnig birtist í bókinni:
„Hann notar fullmikið hin
sérlcennilegu orðatiltælci
gullgrafaranna og hann er
siður en svo fágaður. En
stíllinn er fjörgugur, þrótt-
mikill og ferskur.“
Þetta var sjálfsagt fyrsta
bókmenntalega gagnrýnin,
sem birtust um sögur Jacks
London. Hann undirskrifaði
samning við útgáfufélagið
21. desember 1899, og hon-
um fannst nlltaf að aldamót-
in væru stærstu tímamótin í
lífi hans.
Kútter Max
Framhald af bls. 33
bó vorum svo til alveg
komnir inn á þessa svoköll-
uðu „rock-jazz“ línu og þessi
áhöfn hefur hugsað sér að
gera það líka — en samt
48 VIKAN n-tw-