Vikan - 03.12.1970, Blaðsíða 61

GAMLA BRUÐAN
Framhald af bls. 29.
frá því, sem kom fyrir
með gömlu brúðuna.
Hann varð mjög alvarlegur,
en þau komu sér saman um
að láta sem ekkert væri
yfir jólin.
Nú víkur sögunni aftur
að Rósu, sem svaf í rúminu sínu.
Ef einhver hefði horft
á andlitið á henni,
hefði hann orðið hissa.
Jólasvipurinn var þar
ekki lengur.
Hana var greinilega
farið að dreyma
mjög illa.
Hún bylti sér og umlaði
með grátstaf í kverkunum.
Það var von,
því draumurinn var svona:
Mamma og Rósa
voru enn að fægja
og laga til.
Rósa var svört á höndunum
með kremslettur
á nefinu og í hárinu
og svuntan blettótt.
Allt í einu leit
mamma á hana og sagði:
„Rósa, hræðilegt er að sjá þig,
þú ert úfin og skítug.
Ég get bara ekki
haft þig hér í íbúðinni
yfir jólin."
Rósa hrökk við,
hún trúði naumast
sínum eigin eyrum.
Tárin komu fram í augun.
„Já, en mamma.
Ég get þvegið mér
og greitt
og skipt um föt,
þá verð ég snyrtileg aftur."
„Nei, nei, nei.“
mótmælti mamma.
„Það næst aldrei
allt af þér
og þú verður aldrei aftur
eins sæt og þú varst,
þegar þú varst lítil.
Ég fel þig bara
í geymslunni yfir jólin,
svo að ég þurfi ekki
að láta neinn sjá þig.“
Rósa fór að hágráta.
En það hafði engin hrif.
Mamma tók í handlegginn
á henni og dró hana
háskælandi niður í kjallara
og læsti hana inni í geymslunni.
í geymslunni voru engin jól
og enginn matur.
Bara ferðatöskur,
gömul föt, blöð og bækur
og svefnpokar.
Brátt fór Rósa að finna
ilm af mat og heyra söng.
Jólin voru byrjuð.
Mamma hristi Rósu til.
„Vaknaðu barn, vaknaðu.
Dreymir þig svona illa
eða ertu veik.“
Rósa vaknaði, alveg rugluð.
„Hvar er ég -
niðri í geymslu —
æ, mamma, ég skal þvo mér,
láttu þér þykja vænt um mig.“
„Rósa, Rósa, þú ert hér
í rúminu þínu, hrein og fín.
Hvað er að þér?“
Nú var Rósa búin
að átta sig á hlutunum.
Hún spratt fram úr.
„Mamma, komdu með mér
niður í geymslu,
ég ætla að sækja
gömlu elsku brúðuna mína.
Mig dreymdi, að ég væri
í hennar sporum.
Þú varst góð að fá mig
til að hætta við
að henda henni a:vc
Þá hefði ég aldrei
orðið glöð framar. ‘
Mamma og pabbi
litu hvort á annað
og nú var bros í augum þeirra.
Mamma og Rósa fóru niður
og sóttu brúðuna.
Rósa faðmaði hana og kyssti.
Síðan var hún
strax um nóttina
böðuð og greidd,
og færð í nýja kjólinn,
sem hún mamma hafði saumað.
Síðan lagði Rósa brúðuna,
móðurlega á koddan hjá sér
og gældi við hana.
Mamma heyrði hana
tauta við hana kærleiksorð,
þegar hún slökkti Ijósið.
Nýtt vöruhús í
Reykjavík
DOMUS
Vöruhús Kron,
Laugavegi 91
VIKAN-JÓLABLAÐ 61