Vikan - 03.12.1970, Blaðsíða 13

mannfælin og hlédræg. En þgear hún þurfti
ekki að einbeita sér í framkomu, ljómaði
hún öll. Hún átti það til að gera gys að
sjálfri sér og kartöflunefi sínu. Þegar hún
var barn var oft sagt við hana, að það væri
eins og höfði hennar hefði verið þrýst sam-
an.
essa konu elskar ævintýraskáldið, elskar
hana af öllu hjarta, en án þess að ást
hans sé endurgoldim Hið viðkvæma
hjarta hans stendur í ljósum loga, hann þrá-
ir það eitt að fá að búa með henni alla ævi.
Hann er 38 ára, hún er 15 árum yngri.
Hann var þá orðinn frægt skáld. Bæði heima
í Danmörku, og á meginlandi Evrópu kepp-
ist fólk við að hylla hann.
Hann er kallaður furstinn í ríki ævintýr-
anna.
Hún er orðin þekkt söngkona í Svíþjóð og
Finnlandi, en í hinum stóra heimi er hún
óskrifað blað.
Ást hans snertir hana ekki. Henni finnst
hann skemmtilegur og ljúfur, annað ekki.
Reyndar áttu þau margt sameiginlegt. Þau
höfðu bæði átt erfiða æsku og hafið sig
upp á hátind frægðarinnar af eigin
rammleik og viljastyrk. Þau fengu ekkert
veganesti frá æskuheimilum sínum.
Móðir hans, skóaraekkjan, hafði andvarp-
að: — Hvað verður um þig, drengur minn?
þegar Hans Christian vildi ekki halda áfram
í skóaralæri og vildi ekki heldur verða klæð-
skeri.
Og Jenny litla var síður en svo velkomin
í heiminn. Móðir hennar hét Anne-Marie
Fellborg, og það verður ekki betur séð en
að hún hafi verið mjög hörð og frekar illa
innrætt. Hún var fráskilin og eignaðist Jenny
með elskhuga sínum, Nicklas Lind, sem var
miklu yngri en hún. Til að forðast hneyksli
sendi hún barnið til ættingja uppi í sveit,
en bjó sjálf í Stokkhólmi, þar sem hún verzl-
aði með knipplinga. Það vissi enginn, að hún
ætti dóttur. En þegar ættingjar þeirra gátu
ekki lengur haft telpuna, þá varð Anne-
YIKAN-J ÓLABLAÐ 13