Vikan - 08.07.1971, Blaðsíða 27

Vetrarmynd frá Sauðárkróki. Málmey er til vinstri, en Þórðarhöfði til hægri. Myndina tók Stefán Petersen.
Á þessum tíma og raunar fram yfir aldamót var talinn
ógerningur að láta greiðasölu bera sig án vínveitinga. Þótt
Sigríði væri mikill ami að drukknum mönnum, einkum þó,
er sjúklingar voru í sjúkrastofunni, taldi hún sig ekki geta
rönd við reist. Hins vegar segir sagan, að hún hafi tekið
sér lögregluvald, varpað óeirðarseggjum á dyr með skörung
eða sóp að vopni, en stundum snarazt að veitingaborðinu
og skvett úr fötunum framan í gestina og kvað þá vínið
betur komið utan á þeim en ofan í . . .
Sauðárkrókur byggðist á sérstæðum breytinga- og bylt-
ingatímum. Þegar fyrstu húsin hafa risið af grunni, hefj-
ast Vesturheimsferðirnar, og linnir þeim ekki, fyrr en
komið er fram á 20. öld.
Árið 1874 fer fyrsti stóri hópurinn úr Skagafirði. Þá
kemst Sauðárkrókur fyrst á fréttasíður blaðanna, og enn
eru þeir vestanhafs, sem geyma sagnir forfeðranna um
„komu emigrantaskipsins til Sauðárkróks“ 1874.
Vikum saman höfðu vesturfarar beðið Heilags Patreks
(St. Patricks), en svo hét farkosturinn, fyrsta gufuskipið,
sem talið er, að komið hafi til Sauðárkróks. Sauðhrepp-
ingar og Sauðárkróksbúar töldu sig verða fyrir þungum
búsifjum sökum aðkomufólks, og var það að vonum. Svo
segir í frétt í Norðanfara fyrrnefnt áir:
„Á Sauðárkrók eru sagðir komnir að vestan og úr Skaga-
firði á fjórða hundrað manns, er ekkert skýli hafa nema
leggja rúmföt sín á jörðina eða mölina, sum börnin því
orðin veik. Nokkuð af karlfólkinu er sagt að hafi sopið
heldur mikið á, svo að sýslumann hafi þurft að skakka
leikinn. Nú er kominn 24. júlí og Ólafur helgi enn ekki
kominn; sumt af vesturförum er því farið héðan burtu til
að leita sér atvinnu í sveitunum, en sumir bíða þó hér í
þeirri von, að skipið komi einhvem tíma í þessum eða
næstu mánuðum."
Eggert sýslumaður Briem andmælti síðar þessari fregn,
telur ofsögum sagt um drykkjuskapinn og bætir við: „Það
er heldur ekki alveg rétt hermt í greininni, að fólkið hafi
ekkert skýli haft. Það er að vísu satt, að Sauðárkrókur er
vegna húsfæðar mjög óhentugur staður til þess að mikill
fjöldi fólks, kvenna og barna, safnist þar saman, en þó
fengu margir af vesturförum húsaskjól hjá herra H. Ás-
grimsen, og líka var tjaldað yfir milli húsa hans með segl-
Framháld á bls. 48.