Vikan - 09.09.1971, Blaðsíða 6

Traystir bú
ekki
konunni
bínni?
Þessi saga gekk fjöilunum hærra í
París í lok fyrri heims-
styrjaldarinnar.
Kinn frægi rithöfundur André
Maurois heyrSi söguna og varð svo
snortinn af henni,
að hann færði hana í letur...
Á fyrstu mánuðunum eflir heimsstyrj-
öldina síðari gekk eftirfarandi saga manna
á miIJi í Frakklandi. Hún barst til eyrna
1 ithöfundinum fræga, André Maurois, og
liann vaið svo snortinn af henni, að liann
l'ærði liana í letur. Ilún hirtist í blöðuin um
allan heim rétt eftir slríðið i útgáfu skálds-
ins. André Maurois skrifaði söguna í þeim
lilgangi að revna að leiðrétta liinn hrapal-
lega misskilning. Ekki er vitað, hvort það
tókst, enda líklegl að sagan hafi verið þjóð-
saga. Ilitt er víst, að margar slíkar sögur
gerðust eftir síðari heimsstyrjöldina og ger-
asl enn i dag, þvi að illu heilli er sá tími
ekki liðinn, að menn séu neyddir lil að yfir-
gefa fjölskyldu sina og lialda til framandi
landa til að hætta liii sínu fyrir imyndaðan
málstao fósturjarðarinnar. Sagan er einnig
táknræn fyrir þá ógæfu, sem hlýzt af því,
þegar tortryggnin eitrar hugann og hversu
litið þarf til að neisti efasemda hreytist í
logandi hál. En snúum okkur þá að sög-
unni:
Ef jiessi saga kémur fyrir augu ákveðins
manns, vona ég, að hann muni þekkja sjálf-
an sig af henni og breyta eftir því.
Sagan liefst árið 1915 i járnbrautarlest,
sem flytur franska stríðsfanga frá Þýzka-