Vikan - 16.09.1971, Blaðsíða 8

ingar til vinstri, en eru þó
gerólíkar, eins og segir sig
sjálft. Þegar ég var í Austur-
Þýzkalandi bar mjög mikið
þar á leiðinlegum áróðurs-
stykkjum, en frá vinum mín-
um þar fyrir austan hef ég nú
heyrt að það sé farið að lag-
ast mikið; það sé hætt að taka
verk til sýningar fyrir það eitt
það sem leikhússins er, að
jafnframt formalismanum og
intellektúalismanum komi aft-
ur tilfinningin og kómedían,
ánægjan af því að skapa mann-
legar persónur.
— Þú hefur að sjálfsögðu
farið með mörg stór hlutverk
í þekktum leikritum?
— Jú, þau eru orðin nokk-
í hlutverki Múrsavetskís í
Ulfar og sauðir eftir
Ostrovskí.
í Yfirheyrslunni eftir
Thierry, mynd sem tekin
var fyrir svissneska og
þýzka sjónvarpiS.
Þessi mynd var tekin um það leyti sem Ævisagan var tekin upp fyrir sjónvarp. Talið frá vinstri: Jón Laxdal Halldórsson, Paul Hubschmid (einn af
kunnustu leikurum Þjóðverja, sem fór með aðalhlutverkið í myndinni), Max Frisch, Rolf Hadrich, leikstjórj og eiginkona hans, leikkonan Ingmar Zeis-
berg.
og læra af því, og ég á
marga vini meðal tékkneskra
leikara og leikhúsfólks.
— Er nokkur verulegur mun-
ur á vestur- og austur-þýzku
leikhúslífi?
— Jú, munurinn er talsverð-
ur. En það sameiginlega hjá
þeim eru afskaplega sterkar
pólitískar tilhneigingar, og hjá
báðum stefna þessar • tilhneig-
að höfundurinn sé góður
flokksmaður eða að hugmynd-
in sé flokknum hagstæð. En í
Vestur-Þýzkalandi er mikið
talað um vandræðaástand í
leikhúslífinu um þessar mund-
ir. Þetta hefur stefnt ákaflega
mikið út í stjórnmál og mjög
mikinn formalisma. En ég held
nú að þetta sé aðeins tíma-
bundið, að leikhúsið fái aftur
ur. Þar á meðal má nefna verk
eftir Schiller, Goethe, Shake-
speare, Tsjekof, Brecht og fleiri
og fleiri. Eitthvert stórkostleg-
asta hlutverk, sem ég hef far-
ið með, mundi ég segja að
væri aðalhlutverkið í Fíloktet
eftir Sófókles, unnið upp af
Múller, austur-þýzkum rithöf-
undi. Fíloktet er vinur Her-
kúlesar, fær bogann hans og
9 <* ft'ltw mék
er mestur bogamaður meðal
Grikkja. Þeir setja hann út á
eyna Lemnos, en sækja hann
þangað aftur og nota hann sem
einskonar kjarnorkusprengju í
stríðinu gegn Tróju. Verkið
gengur sem sagt út á það, að
þegar nota þarf manninn í
stjórnmálalegum eða hernaðar-
legum tilgangi, þá er hann nógu
góður, en sé hann af einhverj-
8 VIKAN 37. TBL.