Vikan - 16.09.1971, Blaðsíða 16
ÖRN EIÐSSON
SKRIFAR UM
HEIMSFRÆGA
IÞRÓTTAMENN
HANN HUÓP MEÐ SKE
Paavo Nurmi — kallaður kon-
ungur þolhlauparanna, fædd-
ist í Ábo í Finnlandi 13. júní
1897. Hann var sonur fátækra
foreldra, en snemma vaknaði
íþróttaáhuginn. Þegar Nurmi
var níu ára ■ gamall stofnaði
hann íþróttafélag ásamt jafn-
öldrum sínum í Abo. Áhug-
inn var mikill og drengirnir
æfðu sig reglulega í hverri
viku. Nurmi var sérstaklega
metnaðargjarn og hann æfði
sig aukalega, en þrátt fyrir
þetta var árangur hans ekk-
ert betri en jafnaldrar hans.
Þegar Nurmi var 12 ára
gamall, • missti hann föður
sinn og þá varð hann að hætta
öllum íþróttaiðkunum, þar
sem hann var elztur systkina
sinna og varð fyrirvinna móð-
ur sinnar. Hann varð sendi-
sveinn í verzlun og þegar
heim kom, varð hann að elda
rratinn, þvo upp og ræsta, þar
sem móðir hans hafði öðrum
störfum að sinna. Tími til
íþróttaiðkana var því enginn.
og auk þess hefur líkamlegt
erfiði dregið mjög úr iþrótta-
áhuga hans.
Árið 1912 fór mikill íþrótta-
áhugi um gjörvallt Finnland
vegna hinna glæsilegu íþrótta
sigra Hannesar Kolehmainens
á Olympíuleikunum í Stokk-
hólmi, en hann sigraði bæði
í 5 og 10 km. hlaupi eins og
kunnugt er.
Nurmi hreifst mjög af þess-
ari fagnaðarbylgju, sem fór
um allt Finnland og harin
strengdi þess heit, að hann
skyldi ekki verða eftirbátur
hins fræga landa síns. Ein-
hvern tíma skyldi sú stund
renna upp, að nafn hans bær-
ist með eins miklum sigur-
hljómi og fögnuði um byggð-
ir Finnlands, sem nafn Koleh-
mainens 1912, eftir hina glæsi-
legu sigra hans á Olympíu-
leikunum. Nurmi lagði nú of-
urkapp á íþróttaæfingar, hann
fór snemma að sofa og
snemma á fætur og setti sér
ákveðnar æfinga- og lífsregl-
'•yHHi TÉm
.WBKUífitlSS ' B3m
Þegar Nurmi kom aHur til Finnlands af Olympiuleikunum í París
áriS 1924, var hann ákaft hylltur, enda hafði hann unniS einstæS
afrek.
Nurmi í hindrunarhlaupi á Olympiuleikunum 1928. Alls vann Nurmi
um ævina 10 gullverSlaun á Olympíuleikum og setti 20 heimsmet.
ur að fyrirmynd Kolehmain-
ens. Þegar Nurmi var sautján
ára gamall gekk hann í
íþróttafélagið „Turun Ur-
heiluliitto“ og fyrir það félag
keppti hann æ síðan. Margir
góðir hlauparar voru í félag-
inu um þessar mundir eins
og alltaf síðan. Hann æfði
ekki að ráði með félögum sín-
um — í þess stað keypti hann
sér skeiðklukku og hljóp einn.
Hann fylgdist þó vel með
félögum sínum, athugaði stil