Vikan - 16.09.1971, Page 39
HLJÖP MEÐ
SKEIÐKLUKKUNA...
--------' ■
Framhald af bls. 17.
býtum í 10 km. hlaupi, hljóp
á 31:45,8 mín. Hann varð ann-
ar í 5 km. hlaupi, bætti fyrri
árangur sinn um eina mínútu.
Þetta gaf Nurmi von um, að
hann myndi áður en langt um
liði, geta hrundið heimsmetum.
Þær vonir rættur mjög fljót-
lega, fyrsta heimsmet hans var
i 10 km. hlaupi, hann hljóp
vegalengdina á 30:40,2 min., ár-
ið 1921. Síðan kom met í 3
km. hlaupi, 8:28,6 mín., þá setti
hann met í 5 km. hlaupi, tím-
inn var 14:35,4 min. og loks
síðla sumars 1923, setti hann
met í míluhlaupi, 4:10,4 mín.
Æfingar Nurmis höfum við
minnzt á, en nú skulum við
ræða þær nánar, áður en lengra
er haldið. Hann hljóp ávallt
með skeiðklukkuna í hendi sér.
Þegar hann hljóp á hringbraut,
gætti hann að tima hverrar
hringferðar, sem hann hljóp, og
þannig vissi hann nákvæmlega,
hve mikið hann mátti bjóða
sér, og hve hratt hann mátti
hlaupa hvern hring. Þessi
vitneskja varð honum að ó-
metanlegu liði.
Auk þess sem Nurmi æfði
sig á hlaupabrautunum, þreytti
hann einnig hlaup og göngu
um skóglendi, oftast þrisvar
eða fjórum sinnum í viku, ef
hann gat komið því við. Skóg-
argöngur og hitaböð í baðstof-
unum finnsku eru sérlega mik-
ið stunduð af íþróttamönnum
þar í landi, því að hvorttveggja
liðkar og mýkir vöðvana. Það
sem einkenndi hlaupastíl
Nurmis framar öðru, var fá-
dæma skreflengd og annarleg-
ur miaðmarvindingur. Það er
sagt, að hann hafi lagt undir
þrjá metra i hverju skrefi, sem
hann tók og það er þeim mun
einkennilegra, þar sem hann
er fremur lágvaxinn, aðeins 173
sm. á hæð. Þessi annarlegi
mjaðmarvindingur var meiri í
hægri mjöðm en vinstri. Þjálf-
urum og íþróttamönnum þótti
betta ljótt, og þeir sögðu, að
Nurmi eyddi með þessu orku
að óþörfu. Sjálfur var hann á
öðru máli. Hann þóttist vita,
hvað hreyfingum sínum liði.
Nurmi þóttist vita, að hann yrði
að treysta eigin reynslu, en ekki
annarra, ef hann ætti að bera
af öðrum hlaupurum. og hann
yrði að skapa sér sjálfur þann
c*;i. pr bezt félli við líkams-
byggingu hans, þrek og þol.
Annað, sem var einkennandi
fyrir hlaupastíl Nurmis, var ó-
trúlegur hraði þegar í upp-
hafi hlaupsins. Hann spretti úr
spori með sinni geysimiklu
skreflengd og hélt henni allt
til loka hlaupsins, án þess að
draga úr henni eða hægja á
ferðinni. í endaspretti breytti
hann aldrei um hlaupalag og
forðaðist að taka upp sprett-
hlaupastíl, eins og mörgum
langhlaupurum hætti til und-
ir lok hlaupsins. Hlaupastíll
Nurmis var þróttmikill — og
mjög erfiður, en svo ólíkur stíl
annarra hlaupara, að hvar sem
hann keppti, vakti hlaupalag
hans óskerta athygli og undr-
un áhorfenda og keppinauta.
Vorið 1923 æfði Nurmi bet-
ur en nokkru sinni fyrr. Með
skeiðklukkuna í hendi reikn-
aði hann vandlega út þol sitt,
eins og hann hafði gert frá
fyrstu tíð, og í öllum hlaup-
um sást hann með skeiðklpkk-
una frægu í hendinni. Vorið
1924, í úrtökukeppni Finna fyr
ir Olympíuleikana í París setti
Nurmi tvö heimsmet, í 1500
m. hlaupi á 3:52,6 mín. og í 5
km. hlaupi, en þá vegalengd
hljóp hann á 14:28,2 mín. Segja
má, að þetta sumar hafi hann
staðið á hátindi frægðar sinn-
ar, þvi að á Olympíuleikunum
í París vakti hann meiri undr-
un og aðdáun, en nokkur einn
maður hefur gert i sögu íþrótt-
anna. Skal nú vikið nánar að
þeim atburðum.
Tveir dagar þessara OL voru
áhorfendum sérstaklega minn-
isstæðir, og í bæði skiptin var
það vegna óviðiafnanlegra vf-
irburða Nurmis. Sá fyrri var
eftirmir.nilegur vegna þess, að
hann tók þá þátt í úrslitakeppni
tveggja erfiðustu hlaupanna:
1500 m. hlaupi og 5 km. hlaupi.
Og ekki nóg með það, að i
báðum hlaupunum keppti hann
á einni og sömu klukkustund.
Það var öllum augljóst, að
Nurmi var frábær hlaupari.
Hann hafði sýnt það og sann-
að á undanförnum árum, að
hann bar verðskuldað nafnið
„Finninn ósigrandi". Hann
hafði sýnt það dagana áður í
undanrásum, að hann bar af
öllum keppinautum sínum. En
nú var öðru máli að gegna
~ieð sigurhorfur hans. þvi að
hann átti að keppa i báðum
þessum erfiðu hlaupum, án
he-s að geta hvílt sig á milli
— me!ra að segía án þess að
yeta kastað mæðinni. Margir
drógu miög í efa. að til væri
roannlegt þreki sem stæðist
slíka raun. Suroir hristu höfuð-
ið tortryggnir og jafnvel álös-
heimurinn segirja
víð hinum logagylltu
BENSON and HEDGES
kr.52
hafið þið sagt Já ?
37. TBL. VIKAN 39