Vikan - 16.09.1971, Blaðsíða 37

Decorene Vin.vl veggffóðnr
DECORENE
er mjög auðvelt að þrífa,
það þolir þvott með alls konar
þvottaefnum, en ( flestum
tilfellum nægir að strjúka af þvl
með rökum klút.
DECORENE
er sérstaklega auðvelt f
uppsetningu.
DECORENE
hefur fallega áferð, er
endingargott og fæst ( fjölbreyttu
litavali og mynstrum.
DECORENE
er ódýrt og lækkar byggingar-
kostnaðinn.
Fegrið gömlu
og nýju íbúðina með
DECORENE
Sölustaðir:
Málning og járnvörur
Laugavegi 23.
Litaver sf.
Grensásvegi 22—24.
T. Hannesson
& Co., hf.
Ármúla 7.
Og byggingavöruverzlunum
víða um land.
Innflytjandi:
íslenzka
verzlunarfélagið hf.
simi 19943.
f ÖKUFREÐ
MEÐ ARA
Framháld aj bls. 19.
hljómsveitinni, sem á þeim
tíma átti töluverðum vinsæld-
um að fagna austur þar. Með
mér var m.a. Erlingur Garð-
arsson, sem þá var nýhættur í
5 pens og fór síðar í Roof Tops,
þegar sú hljómsveit varð til.
Það var oft gaman á Reyð-
árfirði og ég eignaðist marga
góða vini þar sem ég hef reynt
að halda sambandi við — þó
það hafi tekist misjafnlega.
Svo um veturinn hittust þeir
Svenni og Guðni Pálsson (saxó-
fónleikari) og fóru að tala um
þá langaði til að fara að spila
aftur og á endanum ákváðu
þeir að stofna eigin hljómsveit,
og töluðu við mig.
Ég varð fyrst hálfhræddur
við það og var eiginlega klár
á, að ég gæti þetta ekki, því
þótt ég hefði sungið og spilað
með Ómum fyrir austan, taldi
ég mig engan mann í að fara
að spila hér. Jæja, ég mætti
samt á æfingu og geri það enn.
Þá var Gunnar þróðir Svenna
að spila á bassa með hljóm-
sveit fyrir austan og þeir vildu
fá hann til að spila á gítar.
Honum leizt eiginlega ekkert
á það en féllst svo á það. Svo
þekkti ég Erling, sem hafði
spilað með mér í Ómum og
hann var strax til í að koma.
Hann hætti samt fljótlega og
þá fengum við Jón Pétur bróð-
ur minn. Við höfðum talað við
hann áður, en þá var jafnvel
verið að hugsa um að reyna
að starta Dátum aftur, svo ekk-
ert varð úr því. Samt er ég
ekki viss um að það hafi verið
raunverulega ástæðan fyrir því
að hann vildi ekki vera með
frá upphafi, því einhverntima
glopraði hann því út úr sér
við mig að honum hefði hrein-
lega ekkert litist á bandið!
Okkur gekk strax miög vel,
og ég hef alltaf haldið fram að
það hafi verið ve^na þess að
við fórum strax út í ,.soul“-
músíkina, sem þá var að ryðia
sér til rúms í Bretlandi og víð-
ar og fólk fann strax inn á, að
^að vp’’ auðveit, o'’ r>ott að
dansa eftir þessari músík. Síð-
an hafa Roof Tods alltaf lagt
mestu áherzluna á að skemmta
fólkinu oa vera danshlíómsveit.
Það þýðir ekkert að vera að
flyt^a eitthvað sem fólk hefur
ekki gaman af, en að siálf-
sögðu reynum við alltaf að
ko^a einu og einu „þungu lagi
inn í milli.
Ég reikna með að við reyn-
um að koma plötunni okkar
út fyrir jólin — sennilega hjá
Fálkanum — en nú er bara
spurningin hvenær við höfum
tíma til að vinna í henni. Það
er alveg rétt, að síðan þeir
Svenni og Guðni hættu, höfum
við alltaf verið að koma okk-
ur af stað, en nú held ég að
það sé að koma. Við erum til
dæmis bókaðir núna hálfan
mánuð fram í tímann. Það hef-
ur náttúrulega háð okkur, að
töluvert hefur verið um stopp:
Fyrst þurftum við að æfa Vigni
upp og þegar það var rétt að
koma, fór hann út og var þar
í hálfan mánuð og þegar við
vorum að komast af stað aftur
fór Jón Pétur bróðir út í hálf-
an mánuð. Að vísu gerði það
minna til, því við gátum spil-
að á meðan og haldið okkur í
æfingu. Við fengum Finnboga
Kjartansson, sem var í Júdas,
með okkur í staðinn.
Varðandi mína eigin plötu,
veit ég ekkert hvað verður. Ég
var mjög óánægður með tveggja
laga plötuna sem kom út fyrir
jólin í fyrra og þessi undirspil
sem ég hef fengið frá HSH,
finnst mér ekki þess virði að
syngja inn á. Helzt hefði ég
náttúrlega viljað gera íslenzka
plötu, með íslenzkum undir-
leik, en mér hefur skilist að
það eigi að þrautreyna erlend
undirspil fyrst. Ég held per-
sónulega að stærsti gallinn við
plötuna sem kom út í fyrra.
hafi verið lélegt undirspil —
og svo var náttúrulega út í
hött að vera með þetta lag
þarna, „Bridge Over Troubled
Water“, en það vissi ég ekki
fyrr en eftir að platan var
komin út.
Jú, þeir í Trúbrot báðu mig
að vera áfram, þegar ég var að
spila með þeim í fyrrahaust
eftir að Gunnar Jökull hætti,
en ýmissa' hluta vegna treysti
ég mér ekki til þess. Og nú
er ég feginn að ég gerði það
ekki, því maður sá hvernig fór
með Óla Garðars. Hitt er ann-
að mál, að ég tel mig hafa lært
alveg geysilega mikið á því að.
vinna með þeim í þennan stutta
tima og það er reynsla sem ég
vildi ekki vera án. Ég hef
tvisvar unnið með Gunnari
Þórðarsyni, í þetta umrædda
skipti og svo þegar við spiluð-
um með Ríó-tríóinu á hljóm-
leikunum í Háskólabíói, og það
er alveg stórkostlegt að fylgj-
ast með honum. Hann er með
allt í kollinum; það er eigin-
lega alveg sama hvaða vanda-
mál kemur upp í sambandi við
músíkina, hann hefur alltaf
svar á reiðum höndum. Hann
fiktar eítthvað við gítarinn
sinn og segir svo: „Svona á það
að vera“. Ef ég á einhvern-
tíma eftir að þurfa á manni
að halda í sambandi við ein-
hverja stúdióvinnu, þarf ég
ekki að hugsa um það tvisvar
— hann er eiginlega eini mað-
urinn sem kemur til greina í
því sambandi.
★
37. TBL. VIKAN 37