Vikan - 09.11.1972, Síða 7

MIG DREVMDI
AÐ DETTA AF HESTBAKI
Kæri þáttur!
Mig langar að biðja þig að ráða fyrir mig draum, sem
mig dreymdi fyrir stuttu.
Mér fannst ég og vinkona mín vera að labba í kaupstað
á Norðurlandi. Þá komu gangandi tveir hestar, annar var
með hnakk og beizli, en hinn hafði hvorugt.
Vinkona mín segir: „Við skulum fara á þessum hesti
heim til A.“
Svo gengur hún að hestinum, sem hafði reiðtygin, og fer
á bak, en ég fer á bak hinum. Því næst leggjum við af stað,
en förum ekki sömu leið. Þegar ég er að verða komin á
áfangastað, heyri ég neyðaróp og sé, að vinkona mín liggur
á götunni stutt frá og hesturinn hjá henni.
Ég fer til hennar og segi: „Gekk þetta svona illa hjá þér?
Það gekk svo vel hjá mér.“
„Má ég sjá, hvað gekk vel hjá þér?“ segir hún.
Ég ríð af stað, en allt í eirtu tekur hesturinn á sprett og
ég dett af baki, og í því vaknaði ég.
Þessi draumur var svo skýr, að þegar ég vaknaði hélt ég
að ég væri stórslösuð.
Með fyrirfram þökk fyrir ráðninguna. Gugga.
P.S. Ég gleymdi að taka fram, að hestarnir voru brúnir.
Hestar hafa löngum verið algengt tákn í draumi, og það
hefur jafnan verið talið fyrir einhverju tjóni að dreyma,
að maður detti af baki. Við teljum, að ekki sé um eigin-
legt tjón að ræða í þínum draumi, heldur ráðum við hann
þannig, að þið vinkonumar verðið ósammála í einhverju
máli. Og það kemur í ljós, að hún hefur rétt fyrir sér, en
þú rangt. Hins vegar verður þessi deila ykkar til þess, að
þið verðið betri vinkonur á eftir. Við ráðum þetta af því,
að brúnir hestar eru alltaf fyrir einhverju mjög góðu.
í FULLRIALVÖRU
ÞEGAR UNGLINGAR GIFTAST
Það er staðryend, að margt fólk giftist nú á tímum miklu
yngra en áður tíðkaðist. Til þess liggja ýmsar ástæður, með-
al annars sú, að unglingar hafa nú ólíkt meiri fjárráð en
áður, og stofnun heimilis byggist að verulegu leyti á rúm-
um fjárhag.
Þess eru allmörg dæmi, að fólk giftist innan tvítugsald-
urs, eða á táningsaldri, sem svo er nefndur. Því miður vill
oft verða stutt í hjónaböndum svo ungs og óreynds fólks,
og verða vonbrigðin auðvitað mest hjá ungu hjónunum
sjálfum, en þau höfðu talið sig fær í flestan sjó.
í Bandaríkjunum eru gelgjuskeiðs-hjónabönd orðin svo
algeng, að ekki er nema eðlilegt, að' allmörg þeirra rynist
skammvinn. En sálfræðingar telja, að unnt myndi að rétta
mörg þeirra við, ef takast mætti að auka skilning hinna
ungu hjóna á vandamálum lífsins.
Dr. Marion Hilliard segir í einni af bókum sínum:
Ungur piltur og stúlka, sem elskast, halda oft, að tími
sé kominn til að gifta sig, þegar þau hafa orðið það hátt
kaup, að þau geti stofnað heimili, hvað fjárhaginn snertir,
— þegar vinir þeirra fara að gifta sig — eða þau hafa verið
trúlofuð í nokkur ár. En þetta eru viðsjárverð sjónarmið.
Þá fyrst er stundin komin til að ganga í heilagt hjónaband,
þegar ungu hjónin eru orðin það þroskuð, að þau geta gert
sér fulla grein fyrir, hvílík ábyrgð fylgir hjúskapnum. Auk
þess er mikilvægt, að þau hafi bæði kynnzt sannri ást og
kunni að greina hana frá holdlegri aðlöðun. Meðvitund
þess, að maðurinn þarfnast návistar annarrar mannveru,
til þess að hann njóti sín til fullnustu, er þriðja einkenni
þess, að tími sé kominn til að giftast.
TVEIR HARLOKKAR
Kæri draumráðandi!
Ég ætla að senda þér draum, sem ég vona, að þú ráðir
fyrir mig. Ég hef einu sinni áður sent þér draum, en hann
var ekki birtur.
Hér kemur þá draumurinn:
Ég var stödd í herbergi undir súð, en samt fannst mér
ég vera niSri í kjallara. Það var strákur að bursta eða
greiða á mér hárið. (Ég og þessi strákur erum engir vinir,
en þekktumst samt einu sinni).
Ég var mjög hamingjusöm og ánægð. Ég hélt á lokk úr
mér og líka honum og vafði þeim saman. Minn lokkur var
lengri en hans.
Ég sneri mér við og sá þá, að hann sneri í mig bakinu.
Ég tók sérstaklega eftir því, að hárið á honum var mjög
glansandi.
En þá vaknaði ég.
Með fyrirfram þakklæti fyrir ráðninguna.
Kær kveðja. S.O.
Þessi draumur er áreiðanlega fyrir góðu. Og þótt þú
undirstrikir, að þú sért enginn vinur þessa stráks, þá virð-
ist sú afstaða þín breytast, ef nokkuð er að marka þennan
draum. Að minnsta kosti muntu hafa mikið af honum að
segja á næstunni og þau samskipti verða farsæl og ykkur
báðum til ánægju.
Bæði karlar og konur þarfnast allrar þeirrar fræðslu og
menntunar, sem þau eiga völ á, svo að þau verði færari í
lífsbaráttunni. Þau ár, sem menn nefna gelgjuskeið, eru
hentugasti námstími þeirra. Af þeirri ástæðu er ráðlegast
að fresta öllum giftingaráformum á þeim aldri.
Dr. Hilliard leggur áherzlu á, að sambúð hjóna krefjist
vissrar tæknilegrar reynslu og auk þess staðgóðrar þekk-
ingar á afleiðingum hverrar athafnar þeirra. Segja má að
vísu, að um þetta geti fólk fræðzt af þeim, sem giftir eru,
en fræðsla eftir þeim leiðum vill oft reynast of dýru verði
keypt. Þroski, reynsla og heilbrigð lífsskoðun verður ávallt
þyngst á metunum, þegar leysa þarf hjúskaparmálin.
Svo virðist oft sem kornungt fólk nú á dögum sé furðu
þroskað og vel að sér, einnig hvað líffræðilegar staðreynd-
ir snertir. En þegar öllu er á botninn hvolft, reynist sú
þekking einna líkust ómeltum utanbókarlærdómi. Er mik-
ið efamál, hvort nútímaunglingar þroskast nokkuð fyrr en
eldri kynslóðirnar gerðu á þeirra aldri. Munurinn er að-
eins sá, að þeir fræðast meira af bókum, sjónvarpi, útvarpi
o. s. frv.
Dr. Hilliard segir: Táningar vorra tíma — bæði piltar og
stúlkur — þarfnast fullkomins öryggis á heimilum sínum.
Þeir verða að finna, að þeir eigi sér þar athvarf.
Þá munu þeir öðlast þá öryggiskennd, sem fleytir þeim
farsællega yfir fyrstu brimöldur fullorðinsáranna.