Vikan - 21.12.1972, Page 7

í FULLRIALVÖRU MIG DREYMDI
HEIÐIN JÓL OG KRISTIN
Eru. jól haldin í þeim anda, sem kristin kirkja
gerði ráð fyrir í upphafi? Eða líkisl jólahald okk-
ar eí' til vill fremur uppskeruhátíð liinna heiðnu
f'orfeðra okkar? Spurningar af ])essu tagi skjóta
upp kollinum ár livert, þegar skammdegið ræður
ríkjum og hátíð ljóssins er á næsta leiti.
Jólin eiga rætur sínar að rekja langt aftur í forn-
eskju. Germanskar þjóðir gerðu sér dagamun um
þetta leyti árs. Heiðin jól norræn voru lyrst og
fremst uppskeruhátíð. Menn elndu lil fagnaðar
eftir góðan afrakstur og neyttu ríkulega af þeirri
hjörg, sem þeir höfðu dregið í hú sín. Heiðin jól
voru tákn góðs gengis og veraldlegra gæða.
Jólin eru yngst af þremur árlegum hátíðum krist-
inna manna. í frumkristni voru stórhátíðirnar að-
eins tvær: páskar og hvítasunna. Ekki var vilað
um fæðingardag frelsarans, þar sem hans er hvergi
getið í guðspjöllum heilagrar ritningar. En síðar
valdi kirkjan ákveðinn dag til þess að minnast
komu Krists í þennan heim. Fyrst varð 6. janúar,
þrettándinn, fyrir valinu, en á fjórðu öld er farið
að lialda 25. desember hátíðtegan.
Kirkjan hreytti þannig jólunum og lielgaði þau
Kristi. Þau áttu að verða tákn um nýtt og betra
mannlíf, sem frelsarinn boðaði. í augum kristinna
manna eiga jólin því að vera ímynd þeirra gæða,
sem ekki verða metin til fjár: friðar og ljóss, mildi
og mannúðar.
Því miður mun naumast ol'mælt, að jól margra
komi og fari og skilji lítið sem ekkert eftir. Það er
lagt i mikinn kostnað við undirbúning þessarar
mestu hátiðar ársins. Híbýli eru skreytt jafnt að
utan sem innan. íburðarmikill matur er hafður á
boðstólum. Dýrar gjafir eru gefnar hæði börnum
og fullorðnum. Þeir sem hetur mega sín herast mik-
ið á, og hinir vilja ekki sýnast eftirbátar þeirra.
Margir heimilisfeður verða að leggja hart að sér
til að geta staðið straum af þeim kostnaði, sem
fylgir því að halda jól hátíðleg á þann hátt, sem
einn þykir hæfa nú til dags.
Það vill gleymast, sem mestu máli skiptir: sjálf-
ur boðskapurinn. I von um sigur lians óskum við
öllum gleðilegra jóla.
G. Gr.
HESTAR[A
Kæri draumráðandi!
Mig dreymdi einkennilegan draum fyrir stuttu. Hann
er á þessa leið:
Ég var á leið upp grösuga brekku ásamt vinkonu minni.
Þarna var ákaflega fallegt landslag. Frekar mjó á rann
niður brekkuna. Þegar við vorum komnar upp alla leið,
ætluðum við yfir ána fyrir ofan foss, sem í henni var. Við
námum staðar í henni miðri á hrauni og vorum að reyna
að halda jafnvægi. Vinkona mín hvarf allt í einu, og ég
varð ein eftir. Ég var næstum því dottin með aðra löppina
út í, en tókst að standa kyrr.
Allt í einu var mér litið upp, og sé ég þá tvo hesta standa
úti í miðri ánni, svartan og brúnan. Þeir litu illilega til mín,
og það var eins og þeir ætluðu að ráðast á mig. En þegar
þeir sáu, að ég var með brauð handa þeim, kom þessi
svarti til mín. Ég klappaði honum og strauk, og honum
líkaði það vel.
Við hliðina á ánni var frekar hár múr. Mig langaði að
vita, hvað væri á bak við hann og kíkti. Ég sá, að þarna
niðri frá var strákur, sem ég var með, og vinur hans. Þeir
sátu þar í bíl. Vinkona mín var eitthvað að sniglast þarna
í kring. En mér brá, því að hárið á stráknum mínum var
orðið slétt og frekar gróft, en háraliturinn var þó jafn ljós
og áður.
Og lengri varð draumurinn ekki.
Vonast eftir birtingu. Með fyrirfram þökk. Tobba.
Svarti hesturinn í draumi þínum táknar óánægju eða
misklíð milli þín og stráksins þíns. Eitthvað er vinkona
þín viðriðin málið, en líklega er það ekki afgerandi. Þú
uggir um hag þinn í fyrstu, en þér tekst að halda jafn-
væginu og koma í veg fyrir að þú dettir í ána. Og það sem
meira er: Þér tekst að blíðka svarta hestinn, svo að málið
leysist farsællega.
MORÐ I BAÐKERINU
Kæri draumráðandi!
Viltu gjöra svo vel að ráða þennan draum fyrir mig.
Það var þannig, að við sátum öll fjölskyldan inni í eld-
húsi og vorum að drekka síðdegiskaffi, nema ein systir
mín, sem við skulum nefna E og bróðir minn, sem við
skulum nefna P. Þá segir mamma mér að fara upp og ná
í P. og ég fer upp og inn í herbergið hans, en hann er ekki
þar. Ég heyri þá að það lekur vatn inni í baðherberginu,
svo að ég fer þangað. Ég sé, að það er hvítt lak ofan á
baðkerinu og vatn undir því. Ég tek lakið frá og sé í
hvítt stirðnað andlitið á bróður mínum, þar sem hann
liggur í blóði sínu. Hann hafði verið myrtur. Ég æpi upp
og kalla á mömmu og bið hana að koma. Hún vildi það
ekki, en kom þó. Við héldum að E hefði unnið ódæðið.
Þegar við vorum að athuga þetta, þá kom ein vinkona
mín. Pabbi minn átti í draumnum blágrænan bíl, sem var
með skærgulum framljósum. Við krakkarnir setjumst inn
í bílinn og vinkona mín sezt í bílstjórasætið, ekur út á
horn og snýr bílnum þar við, svo að hann snýr öfugur á
veginum.
Síðan koma mamma og pabbi inn í bílinn, og við ökum
af stað til lögreglustjórans til að tilkynna morðið.
Kæra þökk fyrir birtinguna. Anna Birna.
Ðraumar af þessu tagi eru líkastir martröð og engan
veginn þægilegir, en eru þó sjaldan jafn illir fyrirboðar og
maður hyggur. Morð er yfirleitt fyrir heilsutjóni þess, sem
ódæðið fremur. Við ráðum því drauminn þannig, að systir
þín verði fyrir einhverjum veikindum, en vonandi verða
þau ekki alvarlegs eðlis.