Vikan - 25.10.1973, Síða 40
hann var andstyggilegur karl.
— Hvenær dó hann?r'
— Fyrir átta árum. Pá var ég
búin að halda hann út I tlu ár og
þú getur bókað, að ekki feldi ég
tár viö jarðarför hans. Og þaö,
hvernig hann kom gagnvart Paul,
var sannarlega hegningarvert.
— Ég hef heyrt að Paul og
föður hans, hafi ekki komiö vel
saman, tautaöi Laurel.
— Það er raunar vægt aö oröi
komizt! Góöa mln, þetta var
ekkert annað en hatur... Og það
sýndi karlinn lika eftir andlátiö. t
erfðaskránni, sagði Janet.
— Hvað stóð I erfðaskránni?
— En góða Laurel, þú hlýtur þó
að muna það. Röddin I Janet var
einna llkust þvl að köttur væri að
mala. — Hvers vegna ertu annars
hingað komin?
— Tengdafaðir þinn þekkti mig
alls ekki, Janet. Ekki gat erföa-
skrá hans snert mig.
— Stundum liggur við, aö ég
trúi þér. Þú ert einhver sá sleip-
asti lygari, sem ég hefi hitt. Þessi
erfðaskrá var síðasta glæpa-
verkiö karlsins gagnvart Paul.
Það eina rétta hefði verið, að
hann skipti auönum milli Pauls
og Michaels.
— Gerði hann það ekki?
— Að hluta. En stærsti hlutinn
átti að ganga til fyrsta barnsins,
sem annar hvor þeirra eignaðist.
Eftir að ég er nú búin að ná mér
eftir mesta áfalliö, er ég sannar-
lega ekki hissa á þvi, að þú skildir
koma aftur.
— Jimmy.
— Já, þegar Jimmy litli Dever-
eux verður stór, þá veröur hann
llka stórauðugur maöur, Og hann
getur þá hugsað vel um móður
sina. Þú sérð um«að.
— Hvernig gat tengdafaðir
þinn vitað, að þið eignuöust ekki
fyrsta barnið? Þiö eruö kaþól-
ikkar...
— Nei. Paul er kaþólikki, ekki
ég. Ég vildi alls ekki leggja það I
hættu, að eignast barn og þurfa að
ala upp einhvern óþekktarorm.
Það sagði ég karlinum, þegar
hann ásakaöi mig fyrir það, að ég
ætti ekki von á barni og þaö sem
meira var, hann ásakaði Paul
fyrir vangetu.
— Ef ekki fæddist erfingi á
næstu tiu árum, eftir dauða karls-
ins, eða ef barnið næði ekki full-
oröinsaldri, þá áttu öll auðæfin að
skiptast á milli þeirra bræðranna.
En hann þekkti Michael, sem
snemma sýndi þess merki að
verða kvennakær. Það væri þvl
aöeins timaspurning, hvenær ein-
hver stelpa flækti honum upp að
altarinu. Og siðan myndi hún sjá
til þess, að verða barnshafandi,
áður en hún næöi þvl aö bursta
hrísgrjónin úr hárinu.
— Vesalings Jimmy. Þaö er
raunar furðulegt að enginn skuli
hafa kæft hann I koddanum, sagði
Laurel og beit sig I vörina. Henni
hafði orðiö á, að hugsa upphátt.
— Eöa brotið á honum höfuö-
kúpuna meö öxi? Rödd Janet var
hörkuleg. — Láttu ekki hug-
myndaflugiö hlaupa I gönur með
þig, Laurel. Þú hefur nógar
áhyggjur þar fyrir utan. Æltar þú
að flytja til Michaels i Phoenix?
— Það hefur alls ekki veriö til
umræðu, sagði Laurel undrandi.
— Ég vil nú ráðleggja þér, að
gera það ekki. Það er ekki auðvelt
að umgangast Michael, sérstak-
lega ekki, þegar hann veröur
reiöur. Nei, nú er kominn tlmi til
hádegisverðar. Þú getur komið
og dundaö við þessa kistu á eftir,
ef þú vilt.
Hún fór úr sloppnum og hengdi
hann upp á nagla við dyrnar. Svo
sneri hún sér að Laurel og sagði
lágt og Ismeygilega:
— Hvað sem þú gerir, Laurel,
þá skaltu aldrei reita hann til
reiði. Varaðu þig á honum.
Þær gengu út I hitann, en þegar
þær voru komnar hálfa leiö að
húsinu, staðnæmdist Janet og fór
að leita I töskunni sinni.
— Ég er reyndar meö svolitið
til þin. Hún rétti henni bréf. —
Vilt þú svara þessu, þá hættir
hún kannski að þreyta mig.
Þetta var bréf frá móöur
Laurel, Lisa Anna Lawrence, til
Janet. Nokkrar llnur, innileg bón
um að senda sér einhverjar
fréttir af Jimmy og beiðni um að
senda henni mynd af honum. Svo
var Hka tekið fram, að hún mætti
ekki senda bréfið heim til hennar,
heldur til nágrannanna, svo að
herra Lawrence kæmist ekki aö
þvl, að hún væri aö skrifa. Laurel
sá næstum fyrir sér tárin, sem
höfðu fallið á þessar linur.
Það leið næstum heill mánuöur,
áður en hún svaraði þessu bréfi.
Það var svo margt, sem hún hafði
i huga. Réttarhöldin I Denver
nálguðust óöum. Hún varö aö
vera varkár og hún treysti
engum. Ekkert sérstakt haföi
komiö fyrir, slöan um nóttina
hræðilegu. Heilbrigö skynsemi
sagði henni, að liklega hefði hún
imyndaö sér þetta allt saman. En
eitthvað, sem lá I loftinu, sagði
henni, aö heimilisfólkið væri ekki
eingöngu óþægilegt, heldur væri
það beinllnis hættulegt öryggi
hennar og Jimmys. Þess vegna
var hún á verði á nóttunni lika og
fór oft um nætur, til að gæta að
Jimmy og hún reyndi líka aö vera
sem oftast i námunda við hann á
daginn. Eftir aö hún heyröi þetta
meö erföaskrána, fannst henni
liggja i augum uppi, að dreng-
urinn gat veriö I bráðri hættu. En,
ef einhver heföi viljað Jimmy
feigan, þá hefði sjáfsagt verið
búiö aö koma honum fyrir kattar-
nef fyrir löngu. Hvers vegna hafði
þvi þá verið frestað fram að
þessu?
• Fjölskyldan sá til þess, aö hún
hafði ýmislegt að gera. Hún
dundaöi i verkstæðinu hjá Janet
pg hljálpaði Paul með ýmislegt
smávegis. Janet datt einu sinni I
hug, að halda veizlu I hátíöaborö-
stofunni á föstudegi. Þær Laurel
og hún sátu viö aö fægja silfur,
þegar Michael kom heim frá flug-
stöðinni.
— Mér datt i hug, að timi væri
til þess kominn, að við héldum
upp á heimkomu Laurel og ég
bauö Evan Boucher áð verða kyrr
og borða með okkur hátiða-
matinn. Mér datt i hug, að þaö
væri ekki úr vegi, að sjá ný andlit
við miödegisveröinn.
Öllum, að Janet undantekinni,
hlaut að finnast þessi máltfð
leiöinleg. Það lá I augum uppi, að
það var erfitt fyrir sex persónur,
aö halda uppi samræðum við
matborð, sem var ætlað fyrir
þrisvar sinnum fleiri mann-
eksjur. Það var reyndar ekkert
við hljómburðinn að athuga, ,svo
það var hægt aö heyra lágværasta
hvlsl. En bilið milli stólanna gerði
það aö verkum, að það var engu
likara en að þau sætu hvert á
sinni út á hafi. Laurel heyrði
Claire kvarta yfir þvi við
Michael, að hann heföi ekki
komið inn til Jimmys um morg-
uninn, fyrr en Laurel opnaöi
dyrnar. Hún heyrði lika Janet út-
skýra þaö fyrir Evan Boucher, að
vesalings Laurel gengi meö það I
maganum, aö einhver væri að
sitja um að myröa hana meö öxi.
Þegar hún leit i kringum sig, sá
hún að þau brostu öll hæðnislega,
— öll, nema Evan Boucher, sem
sat við hliðina á henni. Hann
hvislaði að henni, að hún skyldi
bara hringja til sln, ef hún yröi
óttaslegin, skrifaöi slmanúmeriö
á munnþurrkuna og rétti henni
hana svo laumulega.
Einn rétturinn kom eftir annan
og öll drukku þau of mikið vin.
Michael hafði greinilega gát á
hverri hreyfingu Laurel. Hún sat
á móti honum og mætti áköfum og
starandi augum hans, I hvert
sinn, sem hún leit upp. Samræður
voru mjög stirðar og að lokum
þögðu allir.
Þaö eina sem heyröist, var
glamur i diskum og glösum og
fótatak Consuelu, sem gekk um
beina. Laurel óskaði þess inni-
lega, aö boröhaldiö tæki enda, svo
hún gæti komizt upp á herbergiö
sitt og haft gát á Jimmy. Ef hann
vaknaöi nú, myndi enginn heyra
til hans.
Hrúts
merkið
21. marz —
20. april
Vandamál, sem þú
hefur átt við að etja,
hlýtur skjótan endi.
Þú ættir að taka þér
fri nokkurn tlma, sé
þess nokkur kostur.
Boð hjá ættingjum eða
vinum mun veita þér
mikla ánægju. Vinur,
sem þú hefur mikið
haft af aö segja, gerir
þér gagn, svo um
munar.
Nauts-
merkið
21. aprll —
21. mai
Það er enn ekki kom-
inn rétti timinn til aö
tilkynna kunningjun-
um fyrirætlanir þínar,
þar sem þær eru enn á
frumstigi, og allt get-
ur brugðist. Vikan
verður þér fremur erf-
ið, og gættu þessvel aö
ofbjóða «kki sjálfum
þér. Taktu ekki neinar
ákvarðanir, sem gætu
bundiö hendur þlnar
Tvibura-
merkið
22. mal —
21. júni
Þú skalt treysta á hag-
stæða lausn máia
þinna. Láttu vonir þin
ar og óskir I ljós við
þær persónur, sem
helst gætu oröiö þér aö
liði. Þú munt mæta
skilningi þaðan sem
þú átt sist von á. Kaup
og sala er þér mjög
hagstæö. Geföu þér
tima til að lyfta þér
upp um helgina
22. júni —
23. júlf
Þú átt við mótstöðu
einhverra aðila að etja
og þarft að beita nýj-
um aðferðum, ef þú
ætlar að bera sigur af
hólmi. Notaðu hæfi-
leika þina á hvaða
sviöi sem er og þér
mun gefast tækifæri til
að hafa áhrif á gang
máls, sem þér er
mikilvægt.
Ljóns
merkið
24. júll
24. ágúst
Það getur vel veriö, aö
þú veröir að leggja
meira á þig til aö ná
settu marki, heidur en
þú kærir þig um. Allt
bendir til þess, að ef
þú leggur þig allan
fram múnir þú upp-
skera eins og þú hefur
sáö. Vertu þvi samt
yiðbúinn aö fá slæm-
ar fréttir i vikunni.
Meyjar
merkiö
24. ágúst —
23. sept.
Haltu þig mest að fjöl-
skyldu þinni, þvl hún
mun veita þér mesta
uppfyllingu. Leggðu
ekki út i neinaför,áöur
en þú hefur athugað
allar aðstæður nógu
vel. Það getur sparað
þér tfma og erfiði.
Fimmtudagskvöld
verður kvöld elsk-
enda.
40 VJKAN 43. TBL.