Vikan - 03.06.1976, Blaðsíða 28

Sþáin gildir frá fimmtudegi til miðvikudags HRUTURINN 21. mars - 20. aprii Vikan byrjar vel. Dragðu samt ekkert á langinn. Einhver leggur sig I líma til að
NAUTIÐ 21. apríi — 21. mai Sennilega getur þú samið um þin vanda- mál. Erfiðleikar búnir í bili og nsesta framtíð virðist björt.
JggggJ? TVÍBURAPNIR 22. maí - 21. júní 1 Tækifærin bíða. Þú ert í góðu skapi til að takast á við nýja hluti. Gleymdu fortíðinni en hugsaðu um framtíðina.
KRABBINN 22. júni - 23. júlí Einhverjir erfiðleikar verða á vegi þínum. Treystu eigin dómgreind, en síður því hvað aðrir segja.
LJÓNIÐ 24.júH -- 24. agúst, Ákvörðun verður tekin, sem verður þér í hag. Ef þú ert tilbúinn til að takast á við möguleikana, getur vel farið.
(ZTi MEYJAN 24. ágúst — 23. sept. Til að ná takmarkinu verður þú að sýna klókindi — og þolinmæði. Tilbreyting í vinnunni kemur þér í betra skap.
VOGIN 24. sept — 23. okt. Einhverju mótlæti máttu búast við, en það ' verður lítilfjörlgt. Hlakkaðu til helgarinnar.
SPORÐDREKINN 24. okt. - 23. nóv. Taktu vel öllum málamiðlunum og vertu vinsamlegur I viðskiptum. Það mun borga sig.
, BOGMAÐURINN 24. nóv. - 21. des. Nú mun allt ganga vel fyrir þig, en vertu ekki stór upp á þig. Otlit fyrir peninga.
STEINGEITIN 22. des. - 20. jan. Góðir möguleikar í vinnunni. Sennilega kemur einhver heppni fyrir þig. Helgin verður góð.
VATNSBERINN 21. jan. - 19. febr. Áhyggjuefni mun leysast óvænt og fyrir hreina tilviljun. Erfiðleikar í peningamál- um, sem eru þér að kenna.
FISKARNIR 20. febr. — 20. mars Einhver reynir að hafa áhrif á þig, en láttu það ekki ske. Fjölskyldulíf verður gott. Fimmtudagur heppnisdagur. A
STdQRNUiPfl
Þessi maður, sem hún hafði
gefið sjálfa sig svona algjörlega
blygðunarlaust á vald var elsk-
hugi hennar í þess orðs fyllstu
merkingu. Eftir þessa nótt var
hún ekki lengur ung stúlka. Ast
Charles, en ekki fljótræðislegur
klunnaskapur sjóarans, hafði gert
hana að konu. Hún skildi nú, hvað
það þýddi að heyra einhverjum
til. Ekkert og enginn myndi
nokkru sinni geta skilið hana frá
þeim manni, sem hafði gefið
henni raunsanna mynd af ástinni
og henni sjálfrj.
„Eg elska þig Charles,” muldr-
aði hún syfjulega um leið og
augnalok hennar sigu. ,,Eg mun
verða þín að eilífu. Hvert svo sem
leið þín mun liggja og hvað sem
þig kann að henda, þá mun ég
elska þig...”
Hann reis upp við dogg, svo að
hún gæti virt hann enn betur
fyrir sér.
,,Þú ættir ekki að taka svona til
orða, mín kæra. Við vitum ekki
hvað framtíðin ber í skauti sér. Á
morgun er ég kannski liðið lík.”
,,Þá myndi ég líka deyja og við
yrðum saman eftir sem áður. Þig
grunar ekki, hvað þú hefur gefið
mér, og nú verður ekki við snúið.
Eg tilheyri þér og þér einum.
Kysstu mig, Charles. kysstu mig.”
Ofsafenginn þreif hann hana í
fang sér og tók hana á ný.
„Það ert þú sem ert gefandinn,
og samt ertu að þakka mér,” sagði
hann á eftir. „Hitt er rétt, að
ekkert og énginn megnar að gera
þessa nótt að engu. En farðu nú
að sofa. Það er orðið áliðið
riætur.”
Hún hjúfraði sig upp að honum
og lygndi aftur augunum. Allt var
eins og það átti að vera. Þau elsk-
uðu hvort annað, og hver gæti svo
sem lagt stein í götu þeirra. Hann
var ekkjumaður, og 1 fyrsta skipti
frá því nóttina forðum að Selton
Hall mundi Marianne eftir því, að
hún var einnig í ekkjustandi.
Marianne vissi ekki, hvort þessi
sæluríki svefn stóð lengur eða
skemur, en þegar hún vaknaði á
ný, fannst henni hún hafa fest
blund fyrir aðeins andartaki
siðan. Charles sat uppi við í rúm-
inu og þarna i hálfrökkrinu sá
hún Duroc vera að hvísla ein-
hverju að honum.
„Hvað er að?” spurði hún syfju-
lega. „Er kiukkan orðin svona
margt?”
„Nei, vertu bara róleg. Klukk-
an er ekki nema þrjú, en ég verð
að fara. Láttu spenna hestana
fyrir, Duroc. Eg er að koma.”
Hann var þegar kominn fram
úr, og Marianne fannst eins og
verið væri að slíta hjartað úr
brjósti sér.
„Hvers vegna ertu að yfirgefa
mig? Af hverju þarftu að fara
svona fljótt? Hvað er á seyði?”
Hann faðmaði hana biíðlega að
sér og kyssti hana á annað augna-
lokið.
„Það er ekkert að, en ég á brýnt
erindi til Parísar og verð að fara
þangað.”
En hún var ekki á þvi að sleppa
honum. Þessi skyndilega brottför
um miðja nótt skaút henni skelk i
bringu. Henni fannst ástæðan
liggja um of í augum uppi.
„Charles, ég bið þig.. segðu mér
sannleikann. Þú ert samsæris-
maður, er ekki svo?”
Hann leit á hana, en fór síðan
að hlæja og losaði um leið hend-
urnar, sem hún' hafði brugðið um
háls honum.
„Or því að þú gast þér rétt til,
þá er ég svo sem ekki að neita því.
Eg er samsærismaðúr, og við því
getur þú ekkert gert. Vertu þess
vegna væn stúlka...”
JULIETTE
BENZONI
C Opera Mundi Paris
Hún kúrði þarna innan um
þvæld rúmfötin, og silkimjúkt
hárið var allt í óreiðu. örvænting-
arfull horfði hún á hann klæða
sig i flýti. Hún hafði þá haft á
réttu að standa. Charles lifði
hættule^u lífi, lífi flóttamanns, og
hún varð að bíta í það súra epli.
Astarsamband þeirra yrði ekki
auðvelt hér í þessu landi, sem var
undir harðstjórn, en hún ætlaði
að bíða hans, og ef hann yrði að
leggja á flótta myndi hún flýja
með honum.
„Lofaðu mér einu,” sagði hún
blíðri, ástríkri röddu, „að ef hætta
steðjar að þér, þá iátir þú mig
vita. Ég mun fylgja þér alla leið
til vitis ef nauðsyn krefur.”
Hann stóð fyrir framan stóran
spegil og var að setja á sig háls-
klút, en síðan leit hann skarp-
skyggnufn augum á hana. Þar sem
hún lá þarna innan um silkirúm-
fötin líktist hún myndastyttu aft-
,an úr heiðni.
„Ég lofa þvi,” sagði hann alvar-
lega, en bætti svo við. „Breiddu
nú ofan á þig og farðu aftur að
sofa.”
1 stað þess að hlýða honum
teygði hún nautnalega úr sér og
hún minnti á læðu.
„Æ, það er svo heitt,” sagði
hún.
Það var farið að lifna aftur í
28 VIKAN 23. TBL.